အနာတရ လိပ္ျပာ

ကြၽန္ေတာ့္မွာ
ေလာင္ကြၽမ္းျခင္း တစ္၀က္
အက္ကြဲျခင္းတစ္၀က္နဲ႕
အခ်စ္ကို တပ္မက္ဆာေလာင္ခဲ့ဖူးတဲ့
ဒဏ္ရာရ ႏွလံုးသားေလး ပဲရွိတယ္
ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူး….။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ
အိမ္မက္ေတြေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့
နံရံပါးပါးတစ္ခ်ပ္ရွိတယ္
တံုဆိုင္းရပ္တန္႕ေနတဲ့
သက္ျငိမ္ ပင္လယ္ရွိတယ္
ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူး….။
ကြၽန္္ေတာ့္မွာ
သတိတရ ဖိတ္ေခၚျခင္းမရွိဘဲ
တ၀ဲ၀ဲလည္လာတဲ့ အတိတ္ရွိတယ္။
စိတ္ေသြးကို ရိုင္းၾကြေစတဲ့
ေႏြမုန္တိုင္းရွိတယ္
ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူး….။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ
မ၀တ္ခ်င္ဘဲ ၀တ္လိုက္ရတဲ့
မာနမဲ့ ၀တ္စံုတစ္စံုရွိတယ္
လမင္းမရွိတဲ့ ညေတြမွာ
လေရာင္လြမ္းတဲ့ ေ၀ဒနာရွိတယ္
ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူး….။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ
လြမ္းဆြတ္ပဲ့တင္သံ မရွိဘူး….
ဂီတနဲ႕ ျခယ္မႈန္းထားတဲ့
ပန္ခ်ီကားမရွိဘူး…
ဆည္းဆာဆီ
ေငးရီဖို႕ရာ ေတာင္ပံေတြ မရွိဘူး….။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ
လက္ရံုးနဲ႕ ေဆာက္တည္ထားတဲ့
အသက္ရႈသံ ပဲရွိတယ္
ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပဘူး….။