ညခင္းဘ၀မွာ…သင္ဆရာမ်ားစြာ ရွိသလို၊ ယခုလို သြားရင္းလာရင္းမွတ္သားစရာ၊ ဗဟုသုတမ်ားသင္ၾကားေပးတဲ့ ၾကားဆရာမ်ားလဲ
ရွိခဲ့ ပါတယ္။ ယခု ၾကားဆရာတစ္ေယာက္ေျပာျပတဲ့ လူ႕ အေၾကာင္းေျပာျပပါမယ္။ ညခင္း ရံုးပိတ္ရက္ေလးမွာ…ဆံပင္သြားညွပ္ေတာ့၊
ဆိုင္မွာ…အန္တီၾကီး တစ္ေယာက္န႔ဲ ဆံုမိေတာ့ ေထြရာေလးပါးေျပာဆိုရင္း ေလာကတြင္ လူ(၅)မိ်ဳး ရွိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။
ပထမတစ္မ်ိဳးက အ၀တ္အစား ၀တ္ထားတဲ့ တိရိစၦာန္သာသာလူစားတဲ့၊ အဲသလိုလူမ်ိဳးေတြက အိပ္၊စား၊ကာမ ထိုသံု၀နဲ႕ဘဲ ဘ၀ကို
အခ်ိန္ကုန္ေနၾက၊ တိရိစၦာန္လိုပဲ စိတ္ကုးထဲေပၚတာေတြ အကုန္လံုးေလွ်ာက္လုပ္ၾက၊ အာရံုရရင္ ရသလို ထင္ရာစိုင္းလိုက္ၾကနဲ႕
တကယ္တမ္းမွာ အ၀တ္အစား၀တ္ထားတဲ့ တိရိစၦာန္ပါတဲ့။
လူငါးမ်ိဳးထဲမွာ အနိမ္ဆံုးမ်ိဳးအစားလို႕ သရုပ္ခြဲျပပါတယ္။
ဒုတိယတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ပထမထက္ အနည္းငယ္သာပါသတဲ့။ အဲဒါကေတာ့ အခြင့္အေရးသမားေတြတဲ့။သည္အမ်ိဳးအစားကေတာ့
ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ ကိုယ့္အခြင့္အေရးအတြက္ ဘာမဆို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ ရြက္ဖို႕ ၀န္မေလးသူေတြပါတဲ့။
တတိယတစ္မ်ိဳးကက်ျပန္ေတာ့လည္း ဒုတိယအမ်ိုဳးထက္ နည္းနည္းသာသြားျပန္ေရာတဲ့။ အဲဒီတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ဘ၀ရပ္တည္မႈအတြက္အား
ထုတ္သူမ်ားပါတဲ့။သူတို႕ကေတာ့ အတတ္ပညာ၊အသိပညာ၊ ၀ါသနာ၊အစြမ္းအစတစ္ခုခုကို ထုတ္သံုးျပီး ဘ၀ရပ္တည္ေရး အတြက္
ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားျဖစ္ပါသတဲ့။သူတို႕ေတြကလည္း သူ႕တို႕ရပ္တည္မႈနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ ေနရာအတြက္ ဘာကိုမဆိုလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ဖို႕
၀န္မေလးၾကျပန္ဘူးတဲ့။
စတုတၱတစ္မ်ိဳးကေတာ့ စာရိတၱမဏိဳင္ကိုခိုင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။လွ်ာမွာ ျမက္ေပါက္ပါေစ၊ သည္လိုအလုပ္ကိုျဖင့္
မလုပ္ဘူး၊ မိုးျပိဳခ်င္ျပိဳပါေစ၊ မတရားကေတာ့ မလုပ္ဘူးစသျဖင့္ မိမိရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္ကိုအပြန္းအပဲ့မခံသူမ်ားျဖစ္ပါသတဲ့။
အဲ…ေနာက္ဆံုးတစ္မ်ိဳးကေတာ့ သူေတာ္စင္မ်ားပါတဲ့။ မိမိရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးကို လံုး၀ ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ အမ်ားအတြက္
ေဆာင္ရြက္ေနတာ၊ အမ်ားသူငါအေပၚ ေမတၱာေစတနာသန္႕စင္စြာ ထားနိုင္တာ၊အတၱအနည္းဆံုးေနနိဳင္တာမ်ားနဲ႕ျပည့္စံုေနသူ
သူေတာ္စင္မ်ားပါတဲ့။
အဲသလို(၅)မ်ိဳးခြဲျခားျပသေပးတဲ့ အန္တီၾကီး၏ စကားအဆံုးမွာ….ညခင္း ငိုင္ျပီးက်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။သူ႕စကားကို တႏံုႏံုစဥ္းစားေနမိတယ္။
အေသခ်ာဆံုးကေတာ့ သူေတာ္စင္မဟုတ္တာပါ။ အတၱမာန၊ဘ၀င္မိုးထိေနတဲ့ ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္ပါ။ ဒါျဖင့္ စတုတၱတစ္မ်ိဳးေရာ…ဒါလဲ ရဲရဲမေျပာနိဳင္ျပန္ဘူး။မွ်တမႈကို ဂရုထားတတ္ျပီး၊ နိုင္လိုမင္းထက္ မျပဳခ်င္သူ ထဲပါတယ္လို႕လဲ ထင္မိေသးတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ထင္ရာစိုင္းတဲ့အခါစိုင္းမိနဲ႕…ေအာ္ ဟိုၿငိ ၊ သည္ ျငိပါလား………။
ရွိခဲ့ ပါတယ္။ ယခု ၾကားဆရာတစ္ေယာက္ေျပာျပတဲ့ လူ႕ အေၾကာင္းေျပာျပပါမယ္။ ညခင္း ရံုးပိတ္ရက္ေလးမွာ…ဆံပင္သြားညွပ္ေတာ့၊
ဆိုင္မွာ…အန္တီၾကီး တစ္ေယာက္န႔ဲ ဆံုမိေတာ့ ေထြရာေလးပါးေျပာဆိုရင္း ေလာကတြင္ လူ(၅)မိ်ဳး ရွိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။
ပထမတစ္မ်ိဳးက အ၀တ္အစား ၀တ္ထားတဲ့ တိရိစၦာန္သာသာလူစားတဲ့၊ အဲသလိုလူမ်ိဳးေတြက အိပ္၊စား၊ကာမ ထိုသံု၀နဲ႕ဘဲ ဘ၀ကို
အခ်ိန္ကုန္ေနၾက၊ တိရိစၦာန္လိုပဲ စိတ္ကုးထဲေပၚတာေတြ အကုန္လံုးေလွ်ာက္လုပ္ၾက၊ အာရံုရရင္ ရသလို ထင္ရာစိုင္းလိုက္ၾကနဲ႕
တကယ္တမ္းမွာ အ၀တ္အစား၀တ္ထားတဲ့ တိရိစၦာန္ပါတဲ့။
လူငါးမ်ိဳးထဲမွာ အနိမ္ဆံုးမ်ိဳးအစားလို႕ သရုပ္ခြဲျပပါတယ္။
ဒုတိယတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ပထမထက္ အနည္းငယ္သာပါသတဲ့။ အဲဒါကေတာ့ အခြင့္အေရးသမားေတြတဲ့။သည္အမ်ိဳးအစားကေတာ့
ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ ကိုယ့္အခြင့္အေရးအတြက္ ဘာမဆို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ ရြက္ဖို႕ ၀န္မေလးသူေတြပါတဲ့။
တတိယတစ္မ်ိဳးကက်ျပန္ေတာ့လည္း ဒုတိယအမ်ိုဳးထက္ နည္းနည္းသာသြားျပန္ေရာတဲ့။ အဲဒီတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ဘ၀ရပ္တည္မႈအတြက္အား
ထုတ္သူမ်ားပါတဲ့။သူတို႕ကေတာ့ အတတ္ပညာ၊အသိပညာ၊ ၀ါသနာ၊အစြမ္းအစတစ္ခုခုကို ထုတ္သံုးျပီး ဘ၀ရပ္တည္ေရး အတြက္
ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားျဖစ္ပါသတဲ့။သူတို႕ေတြကလည္း သူ႕တို႕ရပ္တည္မႈနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ ေနရာအတြက္ ဘာကိုမဆိုလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ဖို႕
၀န္မေလးၾကျပန္ဘူးတဲ့။
စတုတၱတစ္မ်ိဳးကေတာ့ စာရိတၱမဏိဳင္ကိုခိုင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။လွ်ာမွာ ျမက္ေပါက္ပါေစ၊ သည္လိုအလုပ္ကိုျဖင့္
မလုပ္ဘူး၊ မိုးျပိဳခ်င္ျပိဳပါေစ၊ မတရားကေတာ့ မလုပ္ဘူးစသျဖင့္ မိမိရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္ကိုအပြန္းအပဲ့မခံသူမ်ားျဖစ္ပါသတဲ့။
အဲ…ေနာက္ဆံုးတစ္မ်ိဳးကေတာ့ သူေတာ္စင္မ်ားပါတဲ့။ မိမိရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးကို လံုး၀ ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ အမ်ားအတြက္
ေဆာင္ရြက္ေနတာ၊ အမ်ားသူငါအေပၚ ေမတၱာေစတနာသန္႕စင္စြာ ထားနိုင္တာ၊အတၱအနည္းဆံုးေနနိဳင္တာမ်ားနဲ႕ျပည့္စံုေနသူ
သူေတာ္စင္မ်ားပါတဲ့။
အဲသလို(၅)မ်ိဳးခြဲျခားျပသေပးတဲ့ အန္တီၾကီး၏ စကားအဆံုးမွာ….ညခင္း ငိုင္ျပီးက်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။သူ႕စကားကို တႏံုႏံုစဥ္းစားေနမိတယ္။
အေသခ်ာဆံုးကေတာ့ သူေတာ္စင္မဟုတ္တာပါ။ အတၱမာန၊ဘ၀င္မိုးထိေနတဲ့ ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္ပါ။ ဒါျဖင့္ စတုတၱတစ္မ်ိဳးေရာ…ဒါလဲ ရဲရဲမေျပာနိဳင္ျပန္ဘူး။မွ်တမႈကို ဂရုထားတတ္ျပီး၊ နိုင္လိုမင္းထက္ မျပဳခ်င္သူ ထဲပါတယ္လို႕လဲ ထင္မိေသးတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ထင္ရာစိုင္းတဲ့အခါစိုင္းမိနဲ႕…ေအာ္ ဟိုၿငိ ၊ သည္ ျငိပါလား………။
0 - Comment:
Post a Comment