လက္ႏွီးစုတ္လား ၊အ၀တ္ျဖဴစလား ။

ေသာ၀စႆတာ ဧတံမဂၤလမုတၱမံ။
ေျပာဆိုဆံုးမလြယ္ကူျခင္းသည္
ျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏။
က်ိဳးေၾကာင္းျပညႊန္ ဆံုးမစကားကို
ေျပာၾကားလာက နာလြယ္ေစ။

တစ္ခါတုန္းက ဘုရားအေလာင္းဟာ ရေသ့ရဟန္း၀တ္ျပီး ေတာမွာေနေနပါတယ္။ တစ္ေန႕ေတာ့ ဆြမ္းခံက အျပန္ ေရကန္တစ္ကန္ထဲ ဆင္းျပီးေရခ်ိဳးရင္း ကန္ထဲက ပဒုမၼၾကာကို နမ္းလိုက္ပါတယ္။

ဒါကို ေရကန္ေစာင့္နတ္သမီးက ေတြ႕သြားျပီး ...
ရဟန္း...ပိုင္ရွင္မေပးပဲ ၾကာပန္းကို နမ္းတာဟာ ခိုးျခင္းအဂၤါေတြထဲက တစ္ခုပဲဒါေၾကာင့္ သင္ရဟန္းဟာ နံ႕သာသူခိုးပဲ။ လို႕ ျပစ္တင္စြပ္စြဲပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ရဟန္းက...

နတ္သမီး...ငါဟာၾကာပန္းကို ယူလည္းမယူ၊ ခ်ိဳးလည္းမခ်ိဳး အေ၀းကနမ္းတာပါ။ ဘာလို႕ ငါကို နံ႕သာသူခိုးလို႕စြပ္စြဲတာလည္း ေစာေစာေစာက ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ ေရကန္ထဲဆင္းျပီး ၾကာစြယ္၊ ၾကာပန္းေတြ ကို ခ်ိဳးဖ်က္ယူတယ္။ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႕ ၾကာသူခိုးလို႕မေျပာတာလဲ...

နတ္သမီးက ေျခတစ္လွမ္းတိုးရင္း ေလသံျပင္းျပင္း မ်က္ႏွာထားတည္တည္နဲ႕...

ရဟန္း...မေကာင္းမႈမ်ိဳးစံုကို ျပဳေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရွိတယ္။ အဲဒီ သူေတြဟာ အညစ္အေၾကး အထပ္ထပ္ေပက်ံေနလို႕ လက္ႏွီးစုတ္လိုပဲ ထပ္မံေပက်ံလည္း ထူးျပီး မသိသာေတာ့ဘူး။ ဒီအတိုင္းပဲ အကုသိုလ္အညစ္အေၾကးစံု ကပ္ေနတဲ့ သူမွာ ေနာက္ထပ္အညစ္အေၾကး တစ္ခု ထပ္ကပ္လည္း ထူးျပီး မသိသာေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ ထို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ငါ့အေနနဲ႕ ဘာမွ မေျပာလိုဘူး၊ သင္ရဟန္းကိုသာ ေျပာခ်င္တာ၊ စင္ၾကယ္မႈကို ရွာမွီးသူတို႕သည္ သားျမီးဖ်ားေလာက္ရွိတဲ့ မေကာင္းမႈကိုလည္း တိမ္တိုက္ေလာက္ သေဘာထား ရတယ္...

ရဟန္းက နတ္သမီးဥပမာနဲ႕ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို သေဘာက်သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္...

နတ္သမီး...သင္ဟာ ငါ့ကို စင္ၾကယ္သူလို႕ အသိအမွတ္ျပဳတယ္ ျပီးေတာ့ သတိေပးေစာင့္ေရွာက္တယ္။ တကယ္လို႕မ်ား ေနာင္အခါ သင့္မ်က္လံုးထဲမွာ အျမင္မေတာ္တာ ရွိခဲ့ရင္ အခုလိုေျပာဆိုေပးပါ...

ရဟန္း ..ငါဟာ သင့္ကိုအမွီျပဳျပီး အသက္ေမြးေနတာ မဟုတ္။ သင့္ရဲ႕အခစားမဟုတ္၊ ဘယ္လမ္းဟာ သုဂတိသြားတဲ့လမ္း ဆိုတာ သင္သိတယ္။ သိတဲ့အတိုင္း ကိုယ္တိုင္ပဲသြားပါ၊ ငါကို အားမကိုးပါနဲ႕...နတ္သမီးက စကားထန္ထန္ေလးသံုးပါတယ္။(နတ္သမီးက ရဟန္းကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးေျပာလိုက္ေပမဲ့ ေျပာလြယ္ဆိုလြယ္ ရွိတဲ့ ရဟန္းကို စိတ္ထဲက ၾကည္ညိဳေနပါတယ္။)

ထိုအခါ ရဟန္းက ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ နတ္သမီး အခုလို သတိေပးတာကို ပဲ...ဟုဆိုကာ နတ္သမီးရဲ႕ဆံုးမမႈကို အေျခခံျပီး တရား ၾကိဳးၾကိဳးစားစား အားထုတ္လိုက္ရာ စ်ာန္ေတြရသြားျပီး ျဗဟၼာ့ျပည္ကို လားေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ (သိဃၤပုပၹဇာတ္)

ထိုဇာတ္၀တၱဳေလး ကအတိုင္း ဓမၼပဒမွာ လည္း အျပစ္ျပဆံုးမသူကို ေရႊ႔အိုးေပးသူလို႕ သေဘာထားရမယ္လို႕ ဆိုထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ရွင္ရာဟုလာ ဆိုတဲ့ ကိုရင္ေလးက သဲကို လက္နဲ႕ ဆုပ္ျပီး ဤသဲလံုးႏွင့္အမွ် ငါ့ကိုဆံုးမမည့္သူရလွ်င္ ေကာင္းေလစြ လို႕လည္း ဆုေတာင္းေလ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္အျပစ္ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ ကို သိခ်င္စိတ္ရယ္ သိျပီး ျပင္ခ်င္တဲ့စိတ္ရယ္ ျပင္ပစ္တဲ့ စိတ္ရယ္ အဲဒါေတြဟာ စိတ္ဓာတ္ အရည္အေသြးျမင့္မားဖို႕အတြက္ အေထာက့္အပံ႕ေတြပါ။

ကဲ...လက္ႏွီးစုတ္လား...အ၀တ္ျဖဴစလား။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

အပၸမာဒမဂၤလာ

အပၸမာေဒါစ ဓေမၼသု
ဧတံမဂၤလမုတၱမံ။
ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မေမ႕မေလ်ာ့ျခင္းသည္
ျမတ္ေသာမဂၤလာမည္၏။
လုပ္ကိုင္ေျပာၾကားသတိထား၊
တရားမေမ့ေစ။

မဂၤလာ (၃၈)ပါးထဲမွာ အပၸမာဒမဂၤလာ က အဓိကအက်ဆံုး မဂၤလာျဖစ္သလို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္မွာ မျဖစ္မေနရွိရမယ့္ မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမဂၤလာဟာ ပစၥဳပၸန္ အက်ိဳးတင္မကပဲ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္အထိေရာက္ေအာင္ ပို႕ ေပးမယ့္ မဂၤလာျဖစ္ပါတယ္။အပၸမာဒမဂၤလာရဲ႕ လိုရင္းက အစစအရာရာသတိနဲ႕ေနဖို႕ပါ သတိပ႒ာန္ ၀ိႆနာတရားနဲ႕ ေနဖို႕ပါ။

သတိနဲ႕ ဘယ္လိုေနမလဲ…

ကိုယ့္ဘ၀ ရဲ႕ တစ္ေန႕တာ လႈပ္ရွားမႈပံုရိပ္မ်ားကို အာရံုျပဳၾကည့္လိုက္ပါ။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္ေန႕တာမွာ ပထမဆံုး ေတြ႕ၾကံဳလိုက္ရမယ့္ အမူအရာက အိပ္ရာက နိုးလိုက္တာပါ။ ဒီေတာ့ အဲဒီ နိုးတာေလးကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ မွာ နိုးရင္နိုးတယ္နိုးတယ္ လို႕ သိေနလိုက္ပါ တဲ့။ နိုးတဲ့စိတ္ေလးကို အာရုံျပဳျပီး နိုးတယ္နိုးတယ္လို႕ မိနစ္ပိုင္းေလာက္မွတ္ေနလိုက္ရပါမယ္။ ထခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း ထခ်င္တယ္ ထခ်င္တယ္ လို႕မွတ္ေနလိုက္ပါ။ ဒီအျပဳအမူဟာ ဘ၀ရဲ႕တစ္ေန႕တာကို သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ နဲ႕ဖြင့္လိုက္တာပါ။

ထို႕အတူ တစ္ေနတာအတြင္း လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈမွန္သမွ် (ကိုယ္အမူအရာ စိတ္အမူအရာ) ျပဳတိုင္း ျပဳတိုင္း ျဖစ္တိုင္း ျဖစ္တိုင္း ေနာက္မွာ အသိစိတ္ေလး က လိုက္လိုက္ သိေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထို႕ေနာက္ တစ္ေန႕တာကုန္ဆံုးလို႕ ညအိပ္တဲ့အခါမွာလည္း အမွတ္သတိေလးနဲ႕ အိပ္ရပါမယ္။အိပ္ရာေပၚမွာ လွဲအိပ္ေနတဲ့အခါ ႏွာသီးဖ်ားေလး ဆီကို စိတ္ပို႕လိုက္ျပီး ၀င္တယ္ ထြက္တယ္ ပဲမွတ္မွတ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ၀မး္ဗိုက္ဆီ ကို စိတ္ကို ပို႕လိုက္ျပီး ေဖာင္းတယ္ ပိန္တယ္ ပဲမွတ္မွတ္ ႏွစ္သက္ရာ ကမၼ႒ာန္းတစ္ခုခုကို ပြားျပီး အိပ္သင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘ၀တစ္ေန႕တာရဲ႕အဆံုးကို ၀ိပႆနာနဲ႕ ပဲျပန္ပိတ္လိုက္တာပါ။

တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ဘုရားေရွ႕မွာ တင္ပလႅင္ေခြထုိင္မ်က္စိမွိတ္အားထုတ္ေနမွ အားထုတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သြားဆဲ ရပ္ဆဲ ထိုင္ဆဲ အိပ္ဆဲ စားဆဲ ေသာက္ဆဲ ေျပာဆဲ ၀တ္ဆဲ စြန္႕ဆဲ စတဲ့အမူအရာ ေတြမွာ အမွတ္သတိပါေနရင္လည္း သတိေလးနဲ႕ ျပဳေနရင္လည္း တရားအားထုတ္ေနတာပါပဲ။

ထို႕ေၾကာင့္ အပၸမာဒမဂၤလာ ႏွင့္ အညီေနထိုင္ျခင္းဟာ ပစၥဳပၸန္ အက်ိဳးတင္မကပဲ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္အထိေရာက္ေအာင္ ပို႕ ေပးမယ့္ မဂၤလာျဖစ္လို႕ မေမ့ေလ်ာ့ေသာ သတိေလးနဲ႕ေနၾကပါစို႕လို႕ တိုက္တြန္းရင္း… ကုသိုလ္ယူပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

ကြၽဲနိုင္ ႏြားနိုင္ ႏိုင္ပါသတဲ့။

အေလ်ာက္ေကာင္းလွ်င္ အေထာင္းလြတ္သည္.....

ပညာရွင္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ၾကီး ဦးေပၚဦးသည္လည္း ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာကပင္ အေလွ်ာက္ေကာင္းသျဖင့္ အေထာင္းလြတ္ခဲ့သည္မ်ား ရွိပါသည္။

တစ္ႏွစ္ေသာ္...
က်င္းပျမဲျဖစ္ေသာ ေရခင္းသဘင္ေခၚေလွျပိဳင္ပြဲက်င္းပ ေလသည္။ ယင္း ေလွျပိဳင္ပြဲၾကီးတြင္ မိဖုရားၾကီး၏ ေလာင္းေလွကသာလွ်င္ ႏွစ္စဥ္လို အနိုင္ရပါသည္။ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္း၏ ေလွကား အျမဲရႈံးသည္။ ယင္းကို မင္းၾကီးက မခံခ်င္။ ျပည္သူတို႕၏ မထိတထိ စကားတင္း ဆိုစကားမ်ားကလည္း မင္းၾကီးနားသို႕ေပါက္သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ မင္းၾကီးက ေလွျပိဳင္ပြဲတြင္အနိုင္ရလိုသည္။ ဦးေပၚဦးထံ တြင္ အၾကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္း ေတာင္းအံ့ဟု စိတ္ကူးရကာ

ငါကိုယ္ေတာ္စိတ္ထဲ ... မခံခ်ိတာ တစ္ခုရွိေနတယ္
ေပၚဦး...
ေလွျပိဳင္ပြဲက်င္းပတိုင္း ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ေလွကအရံႈးနဲ႕ ပဲရင္ဆိုင္ေနရတယ္။ မ်က္နွာပန္းမလွ အရွက္ရေပတယ္။

မွန္လွပါ။

သဟာျဖင့္...ငါကိုယ္ေတာ္အနိုင္ရေအာင္ အဘယ္သို႕ျပဳရမည္ကို ေလွ်ာက္တင္စမ္း ေပၚဦး

မွန္လွပါ... ယၾတာေကာင္းက မင္းေလာင္းေတာင္ ေပ်ာက္ရသည္ ဟူေသာ ဆိုစကားရွိေၾကာင္းပါ...

မွန္ေပသကြယ္

မွန္လွပါ၊ အရွင္ မိဖုရားၾကီးေလွကို နိုင္ေတာ္မူလိုလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေလွ်ာက္တင္ေသာ ေလွေတာ္မ်ိဳးျဖင့္ ျပိဳင္ေစလွ်င္ ဧကန္မုခ် အနိုင္ ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရား...လို႕တင္ေလွ်ာက္ပါတယ္။

ေဖာင္ေတာ္ဆိပ္ တံတား၌ ေရေဖာင္ျပဳလုပ္၍ ထားေသာ ပိန္းေကာေလွၾကီးႏွင့္ ျပိဳင္ေတာ္မူပါဘုရား..

ဟဲ့ေပၚဦး ေရႊေလာင္းေတာ္ အခ်င္းခ်င္းျပိဳင္တာေတာင္ မနိုင္တာကို...ပိန္းေကာေလွၾကီးနဲ႕ ျပိဳင္ရမယ္...မင္းဟာ မဟုတ္ေသးပါဘူးကြယ္...

ဟုတ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား... ယၾတာေကာင္းက အင္းေစာင္း၍ ေမွာက္သည့္အျပင္ မင္းေလာင္းပင္ ေပ်ာက္ရသည္ဆိုေသာစကား ရွိပါသည္ ဘုရား...

မဆီမဆိုင္ ေပၚဦးရယ္ ယၾတာႏွင့္ ငါ့ကိစၥ ဘယ္လို ဆက္စပ္တုန္း...ကြယ့္

ဆက္စပ္ေၾကာင္းပါ...ပိန္းေကာ ဆိုသည္တြင္ ပိန္းမွာ...ၾကာသပေတးနံ၊ ေကာသည္...တနလၤာနံ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုနံႏွစ္နံ တို႕သည္ အေႏၱာ ၊ ဂေဗၻ၊ စေရ ၊ ၀ံေသ ဟူသည္တြင္ ဂေဗၻဓာတ္ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား...

ဘ၀ရွင္ မင္းတရားၾကီး ၏ နံေတာ္သည္ တနလၤာ၊ မင္းထက္မင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မင္းဟူသည္ နံသည္ ၾကာသပေတးနံ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဂေဗၻဓာတ္သက္ပင္ ျဖစ္ပါသည္ဘုရား မုခ်နိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား...

ဟုတ္မွလည္း လုပ္ပါ ေပၚဦးရယ္

မျဖစ္နိုင္ဟု ထင္ထားပါလွ်က္ေပၚဦး ေလွ်ာက္ထားပံုက ေသခ်ာခိုင္မာ ေနသျဖင့္ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္း ၏ စိတ္ထဲ ဇေ၀ဇ၀ါႏွင့္ ဟုတ္လိမ့္နိုးနိုး ေမွ်ာ္ကိုး နိုးၾကြလာသည္။

သို႕ျဖင့္ ပိန္းေကာမၾကီးကို ယူေစျပီး ေဖာင္ေတာ္ဆိပ္တြင္ ျပိဳင္ရန္အသင့္ခ်ထားေစသည္။

အခ်က္ေပး ရတာနာေငြေမာင္းသံေပၚထြက္လာသည္။

မိဖုရားေခါင္ၾကီး ၏ ေရႊေလာင္းသည္ ဟည္းတိုက္ကာ ထြက္ျပီးေနာက္ ပန္းတိုင္သို႕ေရာက္သည္။ ပိန္းေကာေလွၾကီးကား ေနရာမေရြ႕ ေသး။ ရႈံးျပန္ေလသည္။

ဘိုးေတာ္ဘုရား မ်က္ႏွာေတာ္ညိဳ အလိုေတာ္မက်ျဖစ္ေလျပီး ဟဲ့ေပၚဦး..မေတာ္မတရား ေမာင္မင္းရဲ႕စကားကို နားေထာင္မိလို႕ အရွက္ေတာ္မ်ားရေလျပီ။အခုေတာ့ အနုိင္ရဘို႕မဆိုထားနွင့္ ထားရင္းေနရာကပင္ မေရြ႕ေသးပါလား။

မင္းတို႕ မ်က္ေစာင္း အေၾကာင္းသံုးပါး ေရြးတတ္သည္ မဟုတ္။ သို႕ေသာ္ ဦေပၚဦး စိုးရိမ္ဟန္မရွိ ဆက္ျပီး ေလွ်ာက္ထားျပန္ေလ သည္။

မွန္လွပါ...ေရႊစိတ္ေတာ္ မညိဳပါနဲ႕ဘုရား ထားရင္းေနရာက မေရြ႕ဘဲ ေနာက္က်ေနလင့္ကစား အရႈံးဟု မေခၚဆိုထိုက္ေၾကာင္းပါ ဘုရား... ေဟ

ဒါလည္းနိုင္ျခင္းမ်ားတြင္ တစ္ပါးအပါအ၀င္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရား..

သည္မွာ ေပၚဦး..ပရိသတ္လူသူအားလံုးက ပိန္းေကာေလွၾကီးေနာက္က်၍ ရႈံးတာကို အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျပက္ရယ္ျပဳတာ မျမင္သေလာ...ေပၚဦး။

မွန္လွပါ ပရိသတ္လူသူအားလံုးဟာ အသိအျမင္ ဆင္ျခင္တံုတရား နည္းပါလွတာကို သတိေတာ္မူသင့္ပါသည္ဘုရား၊ သာဓကပံုေဆာင္၍ေလွ်ာက္တင္လိုပါသည္ဘုရား...

ကြၽဲ ၊ႏြား ၊ ဆင္၊ ျမင္းတို႕တြင္ ေၾကာက္ေသာ ရံႈးေသာ ကြြၽဲ ၊ ႏြား၊ ဆင္၊ ျမင္း၊ တိုက ေရွ႕ကေျပးျပီး ၊ နိုင္ေသာ သူတို႕က ေနာက္ကေန၍ လိုက္ရိုးထံုးစံရွိပါသည္ ဘုရား။ ယခုလည္း ေရႊဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ ပိန္းေကာေလွၾကီးသည္လည္း ေနာက္ကေန၍ လိုက္ျခင္းသည္ ကြၽဲနိုင္၊ ႏြားနိုင္ ႏုိင္သည္ ဟူ၍မွတ္ယူရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ဘုရား...

သည္တြင္မွ ဦးေပၚဦး ၏ နိုင္ျခင္းတစ္မ်ိဳးအေၾကာင္းကို မင္းၾကီးႏွင့္တစ္ကြ မွဴးမတ္ဗိုလ္ပါတို႕ ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္သြားျပီး အုတ္အုတ္ေသာေသာ ရယ္ေမာၾကေတာ့သည္။

ဦးေပၚဦးမွာ အေလွ်ာက္ေကာင္းသျဖင့္ အေထာင္းလြတ္ခဲ့ေလသည္။

ကြၽဲနိုင္ ႏြားနိုင္ နိုင္ပါသတဲ့။


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

ရန္သူမိတ္ေဆြခြဲျခားနည္း

တစ္ခါတုန္းက ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူပါသတဲ့။ အဲဒီေနရာမွာ မိတၱာမိတၱဇာတ္ ဆိုတဲ့ (ရန္သူနဲ႕ မိတ္ေဆြခြဲျခားနည္း) ကို ေကာသလမင္းၾကီးရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေဆာင္ရြက္တဲ့ အမတ္တစ္ဦးကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ေဟာေတာ္မူပါသတဲ့။

ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီေတာ္ ဆယ္ပါးကိုျဖည့္ဆည္းေတာ္မူေနစဥ္ ဘ၀တစ္ခုမွာ ျဗဟၼဒတ္ မင္းၾကီးရဲ႕ ထံမွာအမႈေတာ္ထမ္းရတဲ့ အမတ္ၾကီးျဖစ္ခဲ့သတဲ့။ အဲဒီအမတ္ကို မင္းၾကီးက ခ်ီးျမွင့္ေျမွာက္စားေတာ့ ထံုစံအတိုင္း မလိုလားသူေတြက ကုန္းတိုက္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းၾကီးက မယံုၾကည္တာနဲ႕ အမတ္ကို ေမးပါသတဲ့။ အခ်င္း အမတ္ မိတ္ေဆြနဲ႕ရန္သူ ဘယ္လိုခြဲရမလဲ၊ အသင္သိသလားေပါ့။ အဲဒီလိုေမးေတာ့ အမတ္က ေျဖပါသတဲ့။

ျမတ္ေသာမင္းၾကီး-

၁။ ရန္ဘက္ျဖစ္ေသာသူကို ျမင္ေသာသူသည္ မျပံဳးမရႊင္တတ္။
၂။ ရန္ဘက္ျဖစ္ေသာသူကို မႏွစ္သက္တတ္။
၃။ ရန္ဘက္ျဖစ္ေသာသူကို မႏွစ္သက္၍မ်က္ႏွာလႊဲတတ္။
၄။ ရန္သူလို သေဘာထားသူနဲ႕ ဆန္႕က်င္တဲ့ အမႈမ်ားကို ျပဳ၏။
၅။ ရန္ဘက္ျဖစ္ေသာသူ၏ ရန္သူကိုလည္း မွီ၀ဲဆည္းကပ္တတ္၏။ (ေပါင္းတတ္၏။)
၆။ ထိုရန္ဘက္၏ အေဆြခင္ပြန္းတို႕ကို မမွီ၀ဲ မဆည္းကပ္တတ္။
၇။ ရန္ဘက္ကို ခ်ီးမြမ္းမယ့္ သူတို႕ကို တားျမစ္အပ္၏။
၈။ ရန္ဘက္ကို ဆဲေရးမည့္သူတို႕ကို ခ်ီးမႊမ္းတတ္၏။ (အားေပးတတ္၏)
၉။ ရန္ဘက္ျဖစ္သူအား လွ်ိ၀ွက္အပ္ေသာစကားမ်ားကို မေျပာၾကား။
၁၀။ ရန္ဘက္ျဖစ္တဲ့သူရဲ႕ လွ်ိ၀ွက္အပ္တဲ့စကားမ်ားကို ေျပာၾကားတတ္၏။
၁၁။ ရန္ဘက္ျဖစ္သူ ဘာပဲလုပ္လုပ္ မခ်ီးမြမ္းတတ္။
၁၂။ ရန္ဘက္ျဖစ္ေသာသူ၏ ပညာကို မခ်ီးမႊမ္းတတ္။
၁၃။ ရန္ဘက္ျဖစ္တဲ့ရဲ႕ စီးပြားခ်မ္းသာပ်က္စီးတာကို သေဘာက်ႏွစ္သက္တတ္၏။
၁၄။ ရန္ဘက္၏ စီးပြားခ်မ္းသာတိုးတက္မႈကို မႏွစ္သက္တတ္။
၁၅။ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ပစၥည္းကိုရရင္ ရန္ဘက္ကို မေပးကမ္းတတ္။
၁၆။ ရန္ဘက္ျဖစ္တဲ့သူဟာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မရႊင္မပ်ျဖစ္ေနရင္လည္း ကူညီေစာင့္ေရွာက္ျခင္း မျပဳတတ္။ - တဲ့ အားလံုး ၁၆ခ်က္ ရွိပါတယ္။

ရန္သူလို႕ ကိုယ့္ကို သေဘာထားတဲ့သူေတြမွာ ဘယ္လိုအျပဳအမူေတြရွိတယ္ဆိုတာကို သိျပီး တဲ့ေနာက္ မိတ္ေဆြစစ္ဆိုတဲ့ သူကိုေရာ ဘယ္လိုခြဲျခားျပီးသိရမလဲ။ ရွင္းပါတယ္ အခုန အခ်က္အလက္ေတြနဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ ယူလိုက္တာေပါ့။ တကယ္ေတာ့မိတ္ေဆြစစ္ ကို ဘာႏွင့္မွ်၀ယ္၍မရနိုင္၊ လဲ၍မရနိုင္ပါ။ သူကို မိတ္ေဆြစစ္ျဖစ္ေစခ်င္လွ်င္ ကိုယ့္ကိုလည္း သူ၏ မိတ္ေဆြစစ္ျဖစ္ေအာင္သာ ျပင္ဆင္ရမည္ သာျဖစ္ပါသည္။


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

ႏွစ္က်ပ္ေလာင္း တစ္က်ပ္ျမတ္

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီး ဗန္းေမာ္ေရာက္စဥ္ တပည့္ဒါယကာတို႕ေမးေသာ ေေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆိုေပးေလသည္။ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား သူငယ္ခ်င္း၂ဦး အား ဗမာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ မွ ဆရာေတာ္မွ ေမးခြန္းမ်ားကိုမေျဖနိုင္က မုန္႕ေကြၽးေမြးသည္ ဆုခ်သည္ဟု… ေထာင္လႊတ္ လိုက္ေလ သည္။

အဟုတ္မွတ္၍ ေရာက္လာေသာ ဒကာ၂ဦးကို ဘာကိစၥရွိ၍ လာၾကသတုန္းလို႕ ဆရာေတာ္က မိန္႕ေတာ္ရွိရာ…..

ရွမ္းဒါယကာက တပည့္ေတာ္တို႕ ေမးခြန္းေမးပါမည္။ မေျဖနိုင္က ဘုန္းၾကီးက မုန္႕ေကြၽးပါ။ ဟု…မိမိ လိုခ်င္သည္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ဆရာေတာ္အနီး အမႈထမ္းဒါယကာ ေေတြက မဖြယ္မရာ လာေလွ်ာက္သည္ဟုထင္ျပီး ရိုက္ႏွက္လြတ္ရန္ စီမံလွဳပ္ရွားၾကသည္။

ဟဲ့ ဒါယကာတို႕မလုပ္ၾကႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြဆိုတာ အလြန္ရိုးသားၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေဂ်ာက္တြန္းတာ ျဖစ္မွာပါ…သူတို႕ပံုက ႏွစ္က်ပ္ေလာင္း တစ္က်ပ္ျမတ္ တဲ့ ေတာ့သားပံုလိုျဖစ္ေနတာကိုး ကြဲ႕လို႕ မိန္႕ၾကားျပီးပံုျပင္ေလးကို မိန္႕ၾကားပါတယ္။

ဒီလိုကြဲ႕ ေရွးတုန္းက တကၠသိုလ္ျပည္ၾကီးက အဌာရသ (၁၈)ရပ္ေသာ အတတ္မ်ိဳးစံု ကိုသင္ၾကားေပးတဲ့ ဒိသာပါေမာကၡဆရာၾကီး နဲ႕တပည့္လက္သားမ်ား ႏွင့္ ေတာသားတစ္ဦး တို႕ဟာ ခရီးရွည္တစ္ခုကို အတူသြားၾက သတဲ့။

လမ္းနားေနရာ ဇရပ္ေရာက္ေတာ့ စကားစျမည္ေျပာဆိုၾကရင္း ဆရာၾကီး၏ တပည့္မ်ားက ေတာသားအား သနားစဖြယ္ အသိပညာနည္းသူ လူတံုးလူအ တစ္ေယာက္ အေနႏွင့္ျမင္ျပီး ေဟ့ ေတာသား ေဟာဒါ တကၠသိုလ္ ဒိသာပါေမာကၡဆရာၾကီးပဲလို႕ ေျပာျပသတဲ့….

ရြာသားက …ဟုတ္ကဲ့ဆိုျပီး ေခါင္းျငိမ့္သတဲ့ ။ အဲဒီအခါမွာ ဆရာၾကီးကလဲ ေတာသားကိုၾကည့္ျပီး သနားတာနဲ႕ သင္သိလိုတာရွိက ေမးပါ၊ ကြၽႏု္ပ္ေျဖေပးပါမယ္လို႕ ေျပာသတဲ့။

ရြာသားက ဟုတ္ကဲ့…ေမးလိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရိုးရိုးမေမးလိုပါဘူး၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ကစားတဲ့အေနနဲ႕ အေလာင္အစားလုပ္ျပီး ေမး-ေျဖလုပ္လိုပါတယ္ လိုေျပာသတဲ့။

အဲဒီအခါ ဆရာၾကီးကလဲ-အမယ္ေတာသားက အလာခ်ည္းဘဲဆိုျပီး ဘယ္လိုမ်ားအေလာင္း အစား လုပ္မတုန္း….ဆိုေတာ့ ေတာသားက ကြၽန္ေတာ္က ေတာသားဆိုေတာ့ အရင္ေမးပါမယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ေမးတာ ဆရာၾကီးမေျဖနိုင္လွ်င္ ႏွစ္အသျပာ ေပးပါ၊ ျပီးေတာ့ ဆရာၾကီးက ကြၽန္ေတာ္ကိုေမးပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ေတာသားဆိုေတာ့ ဆရာၾကီးေမးတာ မေျဖနိဳင္လွ်င္ တစ္အသျပာ ေပးရပါမည္။ အဲလို အေလာင္းအစား လုပ္ခ်င္ပါတယ္လို႕ ေျပာသတဲ့-

ဆရာၾကီးကလည္း ဒီေတာသား နက္နက္နဲနဲ ေမးခြန္းမ်ိဳးေတာ့ေမးတတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႕ထင္ျပီး သေဘာတူခြင့္ျပဳသတဲ့။

အဲဒီအခါေတာသားက -ေလာကမွာ သတၱ၀ါမ်ိဳးစံုဟာ ကိုယ္အဂၤါမ်ိဳးစံုနဲ႕ ရွိၾကပါတယ္။ ေျခရွစ္ေခ်ာင္း၊ လက္ေလးေခ်ာင္း၊ ဦးေခါင္းခ်ိဳ ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိတဲ့ သတၱ၀ါကို ဘယ္လိုသတၱ၀ါမ်ိဳး လို႕ေခၚပါသလဲ ဆရာၾကီးလို႕ ေမးသတဲ့။

ဒိသာပါေမာကၡဆရာၾကီးလည္း ေတာသားရဲ႕ ေမးခြန္းကို အျပန္ျပန္္အလွန္လွန္ စဥ္းစားသတဲ့။ မိမိရဲ႕ က်မ္းစာေပစာ အေဆာင္အေယာင္ကိုလဲ စဥ္းစားျပီး အေျဖကိုရွာသတဲ့ ဒါေပမဲ့ေတာသား အေမး သတၱ၀ါအမည္ကို ဘယ္လိုမွ ရွာမရဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ ဆရာၾကီးလည္း ပညာရွိပီပီ မိမိမသိတာကို အသိေၾကာင္း ၀န္ခံျပီး အေလာင္းအစား ကတိအတိုင္း အသျပာႏွစ္ျပား ထုတ္ေပးလိုက္ျပီး-

သင္ေကာ အဲဒီသတၱ၀ါရဲ႕ အမည္ကို သိပါသလား လို႕ ျပန္ေမးသတဲ့ အဲဒီအခါ ေတာသားက ကြၽန္ေတာ္လည္း မသိပါဘူး ။ ေရာ့ တစ္သျပာယူပါလို႕ေျပာျပီး တစ္သျပာ ျပန္ေပးသတဲ့ ကြဲ႕။

ပံုျပင္ထဲက အတိုင္းပဲ အခု လာေမးတဲ့တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း ေတာသားလို ေမးတဲ့ပံုစံ ေတြမို႕ က်က္သေရခန္းထဲက မုန္႕သာ ခ်ေကြၽးလိုက္ပါကြယ္လို႕ မိန္႕ၾကားလိုက္ျပီး ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ႏွစ္ဦးကို မုန္႕မ်ား ခ်ေကြၽးျပီး ျပန္လႊတ္လိိုက္ေလသည္။

အားလံုးျပံဳးေပ်ာ္နိုင္ၾကပါေစ။

ညခင္း

ေရာင္းတယ္ ၀ယ္တယ္

ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ရာဇျဂိဳလ္ျပည္မွာ ေစ်းသည္အမ်ိဳးသမီး ေလးေယာက္ရွိပါတယ္။ သူတို႕ေလးေယာက္မွာ လင္ေယာက်္ားနဲ႕ သားသမီးေတြလည္း ကိုယ္စီ ရွိၾကပါတယ္။ သူတို႕ဟာ ပ်ားရည္၊ ေထာပတ္၊ဆန္၊ဆီ၊ဆား စတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြ ေရာင္းျပီး လင္ေယာက်္ားနဲ႕ သားသမီးေတြကို လုပ္ေကြ်း ေနၾကတာေပါ့။

ဒီလိုေရာင္းခ်မႈ လုပ္ရာမွာ အေလးခိုး၊ ေစ်းတင္၊ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္စြာ ေရာင္းခ်ျခင္းအမႈကိုျပဳခဲ့ပါၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႕တိုးတက္သြားျပီး စီးပြားေရးအဆင္ေျပေနဆဲကာလမွာပဲ ေစ်းသည္အမ်ိဳးသမီး ေလးေယာက္ဟာ အေၾကာင္းမယ္မယ္ရရ မရွိဘဲနဲ႕ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ကြယ္လြန္သြားၾကပါသတဲ့။

ကြယ္လြန္ျပီး ဘယ္ေရာက္သြားသလဲဆိုရင္ ျမိဳ႕က်ဳံးရဲ႕အျပင္ဘက္ နားမွာ ျပိတၱာမ ေတြသြားျဖစ္ပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ လူျပည္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ လင္ေယာက်္ားေလးေယာက္က သူတို႕ဇနီးေတြကို လြမ္းေဆြးတမ္းတ မေနၾကပါဘူး။ ကြယ္လြန္ျပီးမၾကာခင္မွာပဲ ယခင္ဇနီးေဟာင္းေတြထက္ ေခ်ာတဲ့ငယ္တဲ့ ဇနီးအသစ္ကေလးေတြကို ယူလိုက္ၾကသတဲ့။ ျပီးေတာ့ ဇနီးေဟာင္းရွာေဖြထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ နဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ခံစားသံုးေဆာင္ ေနၾကပါတယ္။ ဒါကို ျပိတၱာျဖစ္ေနတဲ့ ေစ်းသည္မိန္းမေလးေယာက္က သိျပီး လုပ္ရက္ေလျခင္းဆိုျပီး စိတ္ဆင္းရဲၾကတာေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ က်ံဳအျပင္ဘက္ကေန ျမိဳ႕ထဲကလူေတြၾကားေအာင္ အသံဆိုးၾကီးေတြနဲ႕ လွမ္းလွမ္းေအာ္ပါေတာ့တယ္။ ငါတို႕ ဟာ လိမ္လည္ေကာက္က်စ္ျပီးေစ်းေရာင္းခဲ့တဲ့အတြက္ ျပိတၱာမ ေတြျဖစ္ေနရတယ္။ ငါတို႕ရွာခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကိုေတာ့ ခင္ပြန္းေဟာင္းေတြက ေနာက္မိန္းမေတြနဲ႕ ခံစားေပ်ာ္ပါးေနၾကတယ္။ ဥစၥာပစၥည္းရွာခဲ့တဲ့ ငါတို႕မွာေတာ့ ကိုယ္ရွာတာ ကိုယ္မသံုးေဆာင္ရဘဲ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးစံု ၾကံဳေနရတယ္ လို႕ေအာ္ၾကပါတယ္။

အဲလိုညည ဆို က်ံဳးအျပင္ဘက္ကေန ေအာ္ေအာ္ေနေတာ့ ျမိဳ႕ထဲကလူေတြက လန္႕ကုန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားအမႈးျပဳတဲ့ သံဃာေတြကို ပင့္ျပီး ဆြမ္းကပ္ ျပီး ေလွ်ာက္ထားၾကတာေပါ့။ ဒီေတာ့ျမတ္စြာဘုရားက ဒါယကာတို႕ ဒီအသံက သင္တို႕ကို အႏၱရာယ္ျပဳမယ့္အသံေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ ျပိတၱာမေလးေယာက္ ဆင္းရဲျခင္းေတြ ႏွိပ္စက္ေနလို႕ ေအာ္ေနၾကတာပါ...လို႕ မိန္႕ေတာ္မူျပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ကို ျမတ္စြာဘုရားက ျပန္ေဟာျပပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက တဆက္တည္း သစၥာေလးပါးကို ဆက္လက္ေဟာၾကားခဲ့ရာ တရားအဆံုးမွာ တရားနာပရိသတ္ေတြ ေသာတာပတၱိဖိုလ္စတဲ့ တရားထူးေတြ ရသြားၾကပါတယ္။

အထက္က ပံု၀တၱဳေလး အတိုင္း ေငြရဖို႕ အဓိက၊ ပစၥည္းဥစၥာရဖို႕အဓိက၊ ရာထူးအာဏာရဖို႕အဓိက၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားဖို႕ အဓိက အဲဒီလို႔ ႏွလံုးသြင္းျပီး မသမာတဲ့နည္း စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ့နည္း ဒုစရိုက္နည္းေတြနဲ႕ စီးပြားရွာၾကရင္ျဖင့္ ေသရင္ ျပိတၱာျဖစ္ရင္ျဖစ္၊ မျဖစ္ရင္ အပါယ္ငရဲက်မွာပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ပန္းတိုင္အစစ္က ပစၥည္း၀တၱဳေတြ ရာထူးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ပန္းတိုင္အစစ္က နိဗၺာန္ပါ။ တကယ္လို႕ နိဗၺာန္မရေသးရင္ေတာင္ ဘ၀ကို ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေလးေနသြားရဖို႕က အဓိကပါ။ ျပိတၱာျဖစ္ေစတဲ့ စီးပြားရွာနည္းေတြကိုေတာ့ အထူးေရွာင္ဖို႕ အေရးၾကီးပါတယ္။

မေနရလို႕ ေသၾကတဲ့အခါ
ကိုယ့္ေနာက္ကိုကား ဘာမ်ားပါမွာ။
ပစၥည္းဟူက ျမဴမွ်မပါ၊
ကိုယ္ျပဳထား ကံမ်ား ကိုယ့္ေနာက္ပါ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

စည္းစိမ္တိုသူ (၆)ဦး

စည္းစိမ္တိုသူ (၆)ဦး


မိုးေသာက္ေနေပၚ၊ က်ဴးေက်ာ္အိပ္ျခင္း၊ ပ်င္းရိၾကမ္းၾကဳတ္၊
ေသာက္ထုတ္ေသစာ၊ သြားလာကိုယ္ထူး၊ အိမ္ရာက်ဴးဟု၊
ေျခာက္ဦးပုဂၢိဳလ္ ၊စည္းစိမ္တို၏။


ဆိုလိုခ်က္-



၁။ မိုးေသာက္ေနထြက္ အိပ္စက္သူ
၂။ အပ်င္းၾကီးသူ
၃။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာသူ
၄။ အရက္ေသစာေသာက္စားမူးယစ္တတ္သူ
၅။ ေ၀းေျမရပ္ျခားသို႕ တစ္ဦးတည္းသြားတတ္သူ
၆။ သူ႕သားအိမ္ရာ က်ဴးလြန္တတ္သူ

SiX enamies of our wealth

Six enemies of our wealth are-

1. One who oversleeps

2. One who is lazy

3. One who is cruel and desperate

4. One who enjoys intoxicant drink

5. Wayfarer who travels without good companinon, and

6. One who commits adultery.

They are never rich. Instead, they are poor.

(မာဃေဒ၀လကၤာသစ္)

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

သခ်ၤဳ ိင္းနဲ႔ တူတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္

ေကာင္းၾကံ၊ ေကာင္းေျပာ၊ ေကာင္းလုပ္ေရာ၊
ေကာင္းေသာကံေခၚသည္။
ေကာင္းေသာကံသာ၊ ေကာင္းဥစၥာ၊
ေကာင္းရာက်ိဳးေပမည္။
ဆိုးၾကံ ၊ဆိုးေျပာ ၊ဆိုးလုပ္ေရာ၊
ဆိုးေသာကံေခၚသည္။
ဆိုးေသာကံသာ၊ ဆိုးဥစၥာ၊
ဆိုင္ရာက်ိဳးေပးမည္။ ။

(အဘိဏွသုတ္)

လူပုဂၢိဳလ္ေတြထဲမွာ သခ်ၤဳ ိင္းနဲ႕တူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္(၅)ဦးရွိတယ္။ ကံဆိုးေတြလုပ္လို႕ သခ်ၤ ိဳင္းနဲ႕တူၾကတာေပါ့။

(၁) အသုစိ - မစင္ၾကယ္ေသာ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္။

(၂) ဒုဂၢႏၶ - မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသံုးပါးႏွင့္ျပည့္စံုသျဖင့္၊ မေကာင္းသတင္းထြက္၍ အပုပ္န႔ံလွိဳင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။

(၃) သပၸဋိဘယ - မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသံုးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္ ၊ သီလကို ခ်စ္ျမတ္နိုးၾကကုန္ေသာ ရဟန္း အေပါင္းတို႕က ပစ္ပယ္ခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္။

(၄) ၀ါဌာနံ အမႏုႆနံ အာ၀ါသ - မိမိကိုယ္တိုင္ မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသံုးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ အျပင္ မိမိႏွင့္ သေဘာတူ မစင္ၾကယ္ေသာ ၊ ကံသံုးပါး ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕ႏွင့္သာ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။

(၅) ဗဟုဇန အာေရာဒန - မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသံုးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္ ၊ ရဟန္းအေပါင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း တို႕က ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်ခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္ ရယ္လို႕ (၅)မ်ိဳး ရွိတယ္။ (သိ၀သထိကသုတ္၊ အံ၊ ၂၊ ၂၃၅၊ ျပန္ ၃၀၀)

ဆိုးကံလုပ္တဲ့ လူေတြဟာ သခ်ၤဳ ိင္းနဲ႔ တူတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ဆိုးကံျပဳသမွ် လူ႕ေလာကထဲမွာ မေကာင္းသတင္း ပ်ံ႕ေနမွာပါပဲ။ မေကာင္းကံက မေကာင္းသံပဲထြက္မယ္။ ဥာဏ္ဆိုး၊ ၾကံဆိုး၊ ႏွဳတ္ဆိုး၊ လက္ဆိုးေတြ လုပ္ျပီး ဆိုးကံမေတြ႕ဘူးဆိုတာ ေတြ႕ခ်ိန္မက်ေသး တဲ့အခိုက္အတန္႕ရယ္ပါ။ ကံဆိုးကို ေတြ႕ရမယ့္အခိ်န္ေတြ႕ရမွာပါပဲ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

မိမိသာလွ်င္ ကယ္တင္ရွင္

အခါတစ္ပါးတြင္ ဘုရားရွင္က ေဒသစာရီခရီး လွည့္လည္ခိုက္ ဂါမဏိသူၾကီးႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ပါတယ္။ ဂါမဏိက သူ႕စိတ္ထဲ သို႕ေလာသို႕ေလာျဖစ္ေနတာေတြ ေမးေလွ်ာက္ပါတယ္။

အရွင္ဘုရား ၊ တျခားဘာသာ တျခား၀ါဒမ်ားမွာေတာ့ ေသသူ ေအာက္ေရာက္ေနပါသည္ကို အထက္သို႕ တင္ပို႕ေပးနိုင္ၾကသည္ ဆိုပါ၏။ ထိုမွ အျပန္အားျဖင့္ ေသသူအထက္တက္ေနသည္ ကိုလည္း ဒဏ္ခတ္ေသာအားျဖင့္ ေအာက္သို႕ ဆြဲခ်နိုင္စြမ္းရွိသည္ ဆိုၾကပါ၏ အရွင္ဘုရား ကေတာ့ ဤလိုမ်ား တတ္နိုင္ စြမ္းပါသလားဘုရား...ဟုေမးေလွ်ာက္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္က ဂါမဏိ ဒီလိုျပန္ေမးခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္သက္သလိုေျဖပါလို႕လည္းခြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။

ေလးလံတဲ့ ေက်ာက္ဖ်ာၾကီး ေရထဲက်ေရာက္ ႏွစ္ျမဳပ္သြားသည္ ဆိုပါစို႕၊ ထိုေက်ာက္ဖ်ာၾကီး နစ္ျမဳပ္ရာသို႕ ကမ္းနဖူးမွေန လွမ္းေမွ်ာ္လ်က္က... အို...ေက်ာက္ဖ်ာၾကီး ၊ ေရေပၚတက္ခဲ့...တက္ခဲ့ ဟူ၍ အမိန္႕ေပး၍ ရသေလာ...

သည္ေလာက္ေလးလံေနတာၾကီး ဘယ္ကလာ ရနိုင္ပါ့မတုန္းဘုရား....

ေအး ..သည့္အတူပဲ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္တို၏ ပူးကပ္အားေၾကာင့္ ညစ္ႏြမ္းေလးလံ လ်က္ရွိေသာသူကိုလည္း မည္သူမွ် အထက္သို႕ မပို႕နိုင္ရာျပီ။

တစ္ဖန္ ေထာပတ္အိုးၾကီးတစ္ခု ေရျပင္က်ယ္အနက္ထဲသို႕ ကြဲလ်က္က က်ေရာက္သြားေသာ္ ေထာပတ္တို႕သည္ ေရေပၚ ေပၚလာျပီ ဆိုပါအံ့၊ ထိုေပၚလာေသာ ေထာပတ္တို႕ကို လက္ညိဳးထိုးလ်က္က အို...ေထာပတ္၊ ေအာက္ဆင္း...ေအာက္ဆင္း ဟူ၍ ကမ္းနဖူးမွေန သင္အမိန္႕ေပး၍ရနိုင္သေလာ....

ဒါလည္းပဲ ဘယ္လိုနည္းႏွင့္မွ် မရနိုင္ပါဘုရား...

ေအး...သည့္အတူပဲ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္တို႕၏ ရႊင္သြက္အားေၾကာင့္ သန္႕စင္ေပါ့ပါး ဥာဏ္က်က္စားေနသူကို လည္း မည္သူကမွ် ဆြဲမခ်နိုင္ျပီ...ဟူ၍ မိန္႕ေတာ္မူခဲ့ေခ်၏။

သို႕ေၾကာင့္ ဤေဒသနာေတာ္ကို ေထာက္ဆ၍ မိမိ ေကာင္းတရားကို မိမိသာပိုင္ဆိုင္ေခ်၏။ မိမိ၏ အဆိုးတရားမ်ားကို လည္း မိမိသာလွ်င္ ပိုင္ဆိုင္ေပ၏။ မိမိေကာင္းရန္သည္ မိမိသာ ျပဳလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိသျဖင့္ မိမိသည္သာ အခ်စ္ဆံုး၊ အားအကိုးရဆံုး၊ စိတ္အခ်ရဆံုး မိတ္ေဆြစစ္ျဖစ္ေခ်၏။ တဖန္ မိမိဆိုးရန္ကိုလည္း မိမိျပဳလုပ္နိုင္မွသာ ရသျဖင့္ မိမိသည္သာ မိမိ၏ အေၾကာက္ရဆံုး၊ ေရွာင္ပုန္း၍ မရဆံုး၊ စိတ္မခ်ရဆံုးေသာ ရန္သူစစ္မည္ေခ်၏။ (ပဋိဘာနဥာဏႆန၊ စာ-၈၈၂)

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

သံသရာမွာပါ ရင္ေအးရေအာင္

သာ၀တၱိျမိဳ႕က ပစၥည္းဥစၥာ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ့ သူၾကြယ္တစ္ေယာက္ဟာ သဒၶါရွိတယ္။ သာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညိဳတယ္၊ ႏွေျမာမႈကင္းတယ္။ တစ္ေန႕မွာ သူက ဘုရားအမႈးရွိတဲ့ ရဟန္းအေပါင္းအား အလွဴလွဴတယ္။ အဲဒီ အခါမွာလည္း မင္းက ဥစၥာကိုလိုခ်င္ေနတယ္။ သူၾကြယ္ထံ လူတစ္ေယာက္ကို အေမာင္ သြားပါ၊ အဲဒီသူၾကြယ္ကို ေခၚေဆာင္ခဲ့ပါ လို႕ေစလြႊတ္လိုက္တယ္။

အဲဒီလူက သြားျပီး အဲဒီသူၾကြယ္ကို သူၾကြယ္၊ သင့္ကို မင္းက ေခၚေနတယ္ လို႕ေျပာတယ္။ သူၾကြယ္က သဒၶါစတဲ့ ဂုဏ္ေတြရွိတဲ့ စိတ္နဲ႕ ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ ရဟန္း အေပါင္းကို ျပဳစုလုပ္ေကြၽးရင္း အို ေယာက်္ား၊ သြားပါ ေနာင္မွ လာပါမယ္၊ အခုေတာ့ ေရႊအိုးျမဳပ္ႏွံကာ ရပ္တည္ေနပါတယ္ လို႕ေျပာလိုက္တယ္။ ဘုရားရွင္က ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျပီးတဲ့အခါ အဲဒီ ေကာင္းမႈျပည့္စံုတာကိုပဲ ေရႊအိုးလို႕ ျပလိုလို႕ အဲဒီသူၾကြယ္ ၀မ္းသာဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ေရႊအိုးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့တရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူ ပါတယ္။

အဲဒီတရားေဒသနာရဲ႕အဆံုးမွာ အဲဒီသူၾကြယ္ဟာ လူမ်ားစြာနဲ႕အတူ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေကာသလမင္းထံလည္း သြားျပီး အဲဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျပပါတယ္။ မင္းက အလြန္အကဲ သေဘာက်ျပီး သူၾကြယ္ ၊ သာဓု သာဓု၊ သင္ဟာ ငါတို႕လို မင္းေတြေတာင္ မေဆာင္ယူနိုင္တဲ့ ေရႊအိုးကို ျမွဳပ္ႏွံ ပါေပတယ္လို႕ ႏွစ္ျခိဳက္ကာ အၾကီးအက်ယ္ပူေဇာ္မႈကို ျပဳလုပ္ပါတယ္။

ေရႊ႕ေျပာင္းလို႕မရတဲ့ ထာ၀ရဥစၥာ၊ ေရႊေျပာင္းလို႕ရတဲ့ ဇဂၤမဥစၥာ၊ ကိုယ္လက္အဂၤါနဲ႕တူတဲ့ အတတ္ပညာဥစၥာ (အဂၤသမဥစၥာ) ၊ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ လိုက္ပါနိုင္တဲ့ ဥစၥာ (အနုဂါမိက ဥစၥာ)၊ ဒီ ဥစၥာ ၄မ်ိုဳးထဲက တစ္ဘ၀စာအတြက္ ေရႊအိုးကို ျမွဳပ္ႏွံနိုင္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားၾကရပါမယ္။ သံသရာအတြက္ ေကာင္းမႈေရႊအိုး (အႏုဂါမိကေရႊအိုးကို) ျမွဳပ္ႏွံနိုင္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားၾကရပါမယ္။ ဒါမွသာ ဒီဘ၀မွာ ေရာ သံသရာမွာပါ ရင္ေအးၾကရပါမယ္။ လိုတာမွန္သမွ်ေပးနိုင္တဲ့ ေကာင္းမႈေရႊအိုးကို ျမွဳပ္ႏွံနိုင္ၾကမွသာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ေကာင္းက်ိဳးမွန္သမွ်ကို ရနိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။