ကပ္ေစးနဲမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္

ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါက သာ၀တၱိျပည္မွာ ကပ္ေစနဲသူမ်ားနဲ႕ ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္းရွိခဲ့တယ္။ အဖြဲ႕၀င္ေတြဟာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့ လူကံုထံေတြ၊ အထက္တန္းလႊာက လူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြကို မိမိအသက္ထက္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိး တန္ဖိုးထားသူမ်ားျဖစ္ၾကတယ္။ စားခ်င္တာကို မစားၾကဘူး။ ၀တ္ခ်င္တာကို မ၀တ္ၾကဘူး။ အငတ္ခံျပီး ၊ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္နဲ႕ ျဖစ္သလိုေနေနၾကတယ္။ မေသခင္က ျပိတၱာျဖစ္ေနသူေတြလို႕ ဆိုနိုင္ပါတယ္။

အဲဒီ ဂိုဏ္းသားေတြဟာ မနာလို ၀န္တိုစိတ္ရွိသူေတြဆိုေတာ့ လွဴဖို႕ တန္းဖို႕ ေပးဖို႕ကမ္းဖို႕ ဆိုတာ ေ၀လာေ၀း စိတ္ကူးေတာင္ မရွိၾကပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရား နဲ႕ တပည့္သား သံဃာေတြအေပၚ ၾကည္ညိဳသူေတြကေတာ့.... ဆြမ္း၊ ပစၥည္းေလးပါး၊ တို႕နဲ႕ သဒၶါတရားထက္သန္စြာ သာသနာေတာ္ၾကီး အဓြန္႕ရွည္ၾကာေအာင္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ေငြေၾကးဥစၥာ အေျမာက္အျမား ကို ႏွေျမာတြန္႕တိုျခင္း အလ်ဥ္းမရွိဘဲ၊ ေနာင္သံသရာအတြက္ ကုသိုလ္ထုပ္ ျမဳပ္သည့္သေဘာ တန္ဖိုးရွိရွိသံုးေနၾကတယ္။ ဒါေတြကို ျမင္ေတြ႕ေနၾကတဲ့ ကပ္ေစးနဲ႕ ဂိုဏ္းသားေတြကေတာ့ ေငြကုန္မွာစိုးလို႕ ျမတ္စြာဘုရားကို မကိုးကြယ္ၾကဘူး။ ေက်ာခိုင္းျပီး ေ၀းေ၀းေနၾကတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ မနာလို၀န္တိုစိတ္က ၾကီးမားလြန္းတာေၾကာင့္ ေသလြန္သြားတဲ့အခါ ျပိတၱာဘ၀ ေရာက္ရွိခဲ့ ၾကရပါေတာ့တယ္။

တစ္ခုေသာ နံနက္ခင္း ဆြမ္းခံခ်ိန္မွာ-
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္က ထြက္ခြာလာတဲ့ ရွင္ေမာဂၢလာန္ ဟာ သာ၀တၱိျမိဳ႕တြင္း မေရာက္ခင္ လမ္းခုလတ္မွာ ေျခခ်င္းလိမ္ေနတဲ့ ျပိတၱာအုပ္ၾကီးနဲ႕ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မိတယ္။ အဲဒီအခိ်န္မွာ အရွင္္ေမာဂၢလာန္ဟာ သပိတ္ပိုက္ျပီး ေခတၱရပ္ေတာ္မူေနလိုက္တယ္။ျပိတၱာေတြရဲ႕ အသြင္ဟာ အသားအေရာင္က နက္ေျခာက္ေျခာက္၊ မ်က္ကြင္းေတြက ေဟာက္ပက္ပက္၊ နံရိုးေတြက အျပိဳင္းျပိဳင္း ေပၚ၊ သြားေတြကလည္း ေခါထြက္ေနတယ္။ အ၀တ္မပါ ဗလာနတၱိ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို မိမိရဲ႕ ဆံပင္အရွည္ၾကီးေတြနဲ႕ အရွက္ မေပၚေအာင္မလံုမလဲဖံုးဖိထားၾကတယ္။

ဒါကို ျမင္ေတြ႕ရေတာ့ အရွင္ေမာဂၢလာန္က ေမးပါတယ္။ အခ်င္း ဒါယကာတို႕ …အဘယ္သို႕မ်ား ျဖစ္ေနၾကတာလဲ အ၀တ္အစား မပါ၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ရုပ္အဆင္းနဲ႕ ပိန္လွီေျခာက္ကပ္ လို႕ ဘယ္သူေတြလဲ…..။

ျပိတၱာေတြက တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ သူျပန္ေလ်ာက္နိုး၊ ငါျပန္ေလ်ာက္နိုးေစာင့္ေနၾကတယ္။ ခဏၾကာမွ တစ္ေယာက္က-

ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးဘုရား
တပည့္ေတာ္တို႕ဟာ ျပိတၱာေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ ယမမင္းၾကီးရဲ႕ လက္ေအာက္က ဒုကၡဘံုသားေတြျဖစ္ပါတယ္။ လူ႕ဘ၀တုန္းက စိတ္ထားမွားျပီးမေကာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္မိခဲ့ ၾကလို႕ အခုလိုဘ၀မ်ိဳး ေရာက္ေနၾကရ ပါတယ္ဘုရား…တပည့္ေတာ္တို႕သည္ လွဴထိုက္တဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြ ေပါမ်ားေနပါလ်က္ ေငြအသျပာပဲ၀က္ ေလာက္ဒါန ကိုပင္ မျပဳခဲ့ဘူးပါ။ ႏွေျမာတြန္႕တိုျပီး လွဴၾကတန္းၾကသူေတြ ကိုလည္း ျပစ္တင္ရႈတ္ခ် ၊ ကဲ့ရဲ႕ ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေနာက္တစ္ဖန္ ခံစားေနရေသာဒုကၡ မ်ားကိုလည္း ရင္ဖြင့္ေလ်ာက္ထားၾကတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႕ဟာ ဆင္းရဲတြင္း နက္လွပါတယ္။ ေရငတ္လြန္းလို႕ တသြင္သြင္စီးဆင္ေနတဲ့ ျမစ္နားသြားေရာက္ျပီး အငမ္းမရ ေသာက္မယ္လုပ္လိုက္တဲ့အခါမွာ ျမစ္ေရေတြဟာ ရႊ႕ံႏြံအႏွစ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ ေက်ာကုန္း ေတြမွာျခစ္ျခစ္ေတာက္ေအာင္ ေနပူဒဏ္ခံထား ရလို႕ သက္သာရာရေအာင္ သစ္ပင္ရိပ္ေကာင္းေအာက္ ၀င္ခိုျပန္ေတာ့လည္း သစ္ပင္ရိပ္ေပ်ာက္ျပီး ေနပူျပင္းၾကီးျဖစ္သြားျပန္ပါတယ္။ တိုက္ခတ္လာ တဲ့ ေလေတြကလည္း ပူေလာင္လွပါတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးဟာ မီးေလာင္ျမိဳက္ေနသလိုခံစားေနရပါတယ္ဘုရား၊ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႕ကိုယ္ဆိုေတာ့ ၾကိတ္မွိတ္ခံစားေနရပါတယ္ဘုရား ။ ၀မ္းဗိုက္ဟာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ ေနတာမို႕ ထမင္းလံုးတစ္ေစ့၊ ေရတစ္စက္ေလာက္ရေအာင္ ခရီးမိုင္ ေပါင္းမ်ားစြာကို လွည့္လည္သြားလာ ရွာေဖြေနၾကရေပမယ့္ မရရွိခဲ့ၾကပါ။ တခ်ိဳ႕ဆို ပင္ပန္းလြန္းလို႕ အားျပတ္ျပီး ခရီးေျမျပင္မွာ ဘုန္းဘုန္းလဲက်ကာ ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္ၾကရပါတယ္။

၀ဋ္ေၾကြးရွိသမွ်ခံစားျပီး ၀ဋ္ေၾကြးကုန္လို႕ လူ႕ဘ၀ျပန္ေရာက္လာခဲ့ရင္ တပည့္ေတာ္တို႕ဟာ သူေတာ္ေကာင္း ေတြရဲ႕အဆံုးအမကို နာယူပါ့မယ္။ သီလေစာင့္ထိန္းကာ ဒါနအစရွိတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကို ျပဳၾကပါမယ္ ဘုရား လို႕ အစရွိတာေတြကို ေလွ်ာက္ထားျပီး ရိုေသစြာ လမ္းဖယ္ေပးၾကပါတယ္။

အရွင္ေမာဂၢလာန္ဟာ ျမင္ေတြ႕ခဲ့သမွ်ကို ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ကာ ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ၀န္တို မေစၦရစိတ္အားၾကီးလို႕ ျပိတၱာျဖစ္ခဲ့ရသူေတြအေၾကာင္းကို ပရိသတ္တို႕အား ေဟာၾကားေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

မေစၦရရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ဟာ ႏွေျမာ ၊တြန္႕တို ၀န္တိုမႈ ျဖစ္ပါတယ္။ မေစၦရဟာ လွဴဒါန္းေပးကမ္းမႈနဲ႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီး ဆန္႕က်င္ေနပါတယ္။ ကပ္စီးနဲမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဂိုဏ္း၀င္ေတြဟာ ကြၽႏု္ပ္တို႕ကို သင္ခန္းစာေပး နမူနာျပသြားခဲ့ၾကျပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ မေစၦရစိတ္ကို မိမိတို႕ရဲ႕ စိတ္သႏၱာန္မွာ ျဖစ္ေပၚမလာနိုင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ပယ္သတ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း