ေရကူးေတာ ့ဘူးသီးေမ့သည္

သဂၤဇာဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး သည္ တရားဓမၼေဟာျပေလတိုင္း ဥပမာ၊ စကားပံု၊ ပံုျပင္၊ အတုယူမွတ္သားဖြယ္ရာမ်ား ပါေလ့ရွိသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ အေမးပုစာၦေလးရွိသည့္ အခါတိုင္း ရုတ္ျခည္း ေျဖဆိုေတာ္မူေလသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ ပုဂံမင္း၊ မင္းတုန္းမင္း၊ သီေပါမင္း ဟူေသာ မင္းမ်ား လက္ထက္တြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။

ေရကူးေတာ့ ဘူးသီးေမ့သည္။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ လမ္းမေတာ္အရပ္တြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ျဖစ္ပါသည္။

မွန္လွပါ အရွင္ဘုရား...ရုပ္ဓာတ္ခႏၶာ အာယတနတရားမ်ားကို လကၡဏာေရး သံုးပါးကို ဆင္၊ျမင္ အားထုတ္သူ မ်ားဟာ လူ ၊ နတ္၊ နိဗၺာန္ သံုးတန္အက်ိဳးကို တကယ္ခံစားရ၊ မခံစားရ သိလိုေၾကာင္းပါဘုရား...ေဆး ဆရာၾကီး ဦးေရႊသာဆိုသူက ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေလသည္။

အင္း ...ဒကာၾကီး ...ငါတို႕ အထက္ေက်းရြာေက်ာက္ေမာ္ရြာက ေလွသူၾကီး ေရကူးေတာ့ ဘူးသီးေမ႕ဆိုသလို ျဖစ္တတ္တယ္၊ ၾကပ္ၾကပ္သတိထားကြယ့္...

ရွင္းလင္းစြာသိရေအာင္ ေဟာၾကားေတာ္မူပါဦးဘုရား လို႕ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္တယ္။

အထက္ေက်ာက္ေမာ္ရြာမွာ ေလွသူၾကိး ေမာင္ပိန္ဆိုတာ ရွိတယ္။ ေရမကူးတတ္ေလေတာ့ ေလွပ်က္လို႕ အခက္ေတြ႕ရင္ ကာကြယ္နိုင္ေအာင္ ဘူးသီးၾကီးတစ္လံုးကိုရွာ အစာအေစ့ေတြ ထုတ္ျပီး ပဲ့စင္မွာ ခ်ိတ္ထားတယ္။

တစ္ေန႕ေတာ့...ေလျပင္းမုန္တိုင္းကက်၊ လွိဳင္းေတြက ထ၊ ေလွဟာေက်ာက္ေဆာင္ေတြ နဲ႕ တိုက္မိ ေတာ့ မယ့္အေျခအေန ေရာက္လာ တယ္။ အဲဒီ အခါမွာ ေလွသူၾကီးေမာင္ပိန္ဟာ တက္မစင္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ အသက္ကယ္ ဘူးသီးေျခာက္ၾကီးကို သတိမရ။ ေလွ၀မ္းတြင္းက ေငြသတၱာကို သာသတိရပါ သတဲ့။ ဒါနဲ႕ ေလွ၀မ္း ထဲဆင္းျပီး ေငြေသတၱာကို ယူတုန္း ၀ုန္းခနဲ ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႕တိုက္ျပီး ေလွပ်က္ေလေတာ့ ေမာင္ပိန္ အသက္ဆံုးပါေလေရာ.....

ဒီေတာ့ ဒကာၾကီး စြဲျမဲတဲ့ လကၡဏာ ၀ိပႆနာကို အာရံုျပဳျပီး ကြယ္လြန္ရင္ ျဖဴစင္တဲ့ အာရံုေၾကာင့္ လူ၊ နတ္၊ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာကို ရနိုင္ေပလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ စည္းစိမ္ ဥစၥာ၊ ရတနာေရႊေငြ ၊ ဆန္ေရ စပါး၊ ကြၽဲ ၊ႏြား၊ ဆင္ျမင္း၊ အေပါင္းအသင္း၊ သားသမီးသားမယားေတြကို တြယ္တာတဲ့ ကာမဂုဏ္ေဇာနဲ႕ ကြယ္လြန္ရင္ျဖင့္ ေလွသူၾကီး ေမာင္ပိန္လို ဘူးသီးကို အမွတ္မရနိုင္ဘဲ ေမ်ာရသလို အပါယ္က်တတ္ေပတယ္ ဒကာၾကီး...

သဂၤဇာ ဆရာေတာ္လည္း ေလာဘတရားကို ပယ္ရွားနိုင္ေအာင္ ၾကံေဆာင္ အားထုတ္ ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶဓမၼကို ဥပမာဥပေမယ်မ်ားႏွင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။

ေဆးဆရာၾကီး ဦေရႊသာႏွင္တကြ ပရိသတ္အေပါင္းတို႕သည္ ႏွစ္ေထာင္အားရ သာဓု ေခၚၾက ေလသည္။


၁။ လိုခ်င္ေလာဘ၊ တက္မက္ၾက ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၂။ ခက္ထန္ေဒါသ ျဖစ္ေလၾက ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၃။ မသိေမာဟ၊ ေတြေ၀ၾက ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၄။ ေထာင္လႊားမာန၊ ထၾကြၾကြ ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၅။ဒိ႒ိဟူက ယူမွားၾက၊ ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၆။ ၀ိစိကိစၦာ ၊ ယံုမွားၾက၊ ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၇။ မရႊင္ထိန၊ ျဖစ္ေလၾက၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၈။ ပ်ံ႕လြင့္ေနက ၊ ဥဒၶစၥ ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၉။ အဟီရိက၊ မရွက္က ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။
၁၀။ အေနာတပၸ မေၾကာက္က ၊ေမ်ာမည့္ သံသရာ။

ၾသဃာတရား ဤ၁၀ပါး မွတ္သားထားပါေလ။ ပဋိစၥတရား မသိျငား၊ ရွည္လ်ားသံသရာ။
ျဖစ္ပ်က္ရွင္ေသ၊ ဤေလးေထြ ၊မွတ္ေလ သံသရာ။
ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေတြ႕ ၊ ေယာဂီေတြမွာ၊ ဘံုစဥ္စံ၍၊ သြားရေသခ်ာ၊
သံသရာထဲ မလည္ေတာ့ပါ၊ နိဗၺာန္နန္းစံျမန္းရမည္သာ။ ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

ညခင္း

ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ

ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ ေခါင္းစဥ္ေလး ေအာက္မွ...

ညီမငယ္ ေန႕အိမ္မက္ ရဲ႕ တက္ဂ္ပိုစ့္ေလးကို ေရးပါ့မယ္...<<<ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ>>>....တဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးက အလြန္ေကာင္းတဲ့အတြက္ ညီမငယ္ေရ ေက်းဇူးပါ...ညခင္း ဘေလာ့္ေလး စတင္ခဲ့စဥ္က စံုစီနဖာ ေရးခဲ့ပါတယ္။အခုေနာက္ပိုင္း မွာ ညခင္းအပါအ၀င္ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ တိုးတက္ေစျခင္းငွာအေၾကာင္းျပဳလို႕ ဇာတ္ေတာ္၊ပံု၀တၱဳေလးေတြ၊ သာဓကေလးေတြကို ပိုျပီး ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္စာသားမွ ညခင္းကိုယ္ပိုင္ မရွိပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ေတြနဲ႕ လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႕ေ၀ေပးေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ ၾသ၀ါဒမ်ား၊ အသိပညာမ်ား သာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ....

ညခင္း ဘာကိုယံုၾကည္သလဲ... ဘာလို႕ယံုၾကည္သလဲ... ဘယ္ေလာက္ယံုသလဲ...ေမးစရာရွိလာျပီေနာ္...
ဆက္စဥ္းစား မိေတာ့....ညခင္းက ဗုဒၶဘာသာ ကိုယံုၾကည့္ပါတယ္။ယံုၾကည္တာမွ အၾကြင္းမဲ့ယံုပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ ဆိုတာ ဘယ္လိုဟာလဲလို႕
ဘာသာျခားေတြက ေမးၾကမယ္ဖံုဖံု
ဘုရားကိုလဲယံု၊ တရားကိုလဲယံု၊ သံဃာကိုလဲယံု
ကိုးကြယ္သည့္ သရဏဂံုံု၊ ငါးပါးသီလလံု
အပၸါယ္ေလးပါး တံခါးပိတ္ေလကုန္။

အဲဒီေနာက္...ဘာလို႕ ယံုၾကည္လည္း ဆိုရင္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား ခံနိုင္လို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္္... ကာလမသုတ္ေတာ္တြင္....အို ...အခ်င္းကာလမ အႏြယ္တို႕ -

သင္တို႕သည္ အယူ၀ါဒတစ္ခုကို....... တစ္ဆင့္ၾကားျဖင့္၄င္း၊ အမွန္ကိုမယူၾကနဲ႕
ေရွးအစဥ္အလာ စကားျဖစ္ရံုနဲ႔လည္း အမွန္ကိုမယူၾကနဲ႔
ဤသို႔ျဖစ္ဘူးသတဲ့ ဆိုသျဖင့္လည္း အမွန္ကိုမယူၾကနဲ႕႔
က်မ္းဂန္ႏွင့္ညီညြတ္သည္ ဆိုရံုျဖင့္လည္း အမွန္ကိုမယူၾကနဲ႕႔
နည္းမွီ၍ ယူျခင္းမ်ိဳးျဖင့္လည္း အမွန္ကိုမယူၾကနဲ႔
အေၾကာင္းျခင္းရာကို ရွာၾကံေထာက္ျပ ညီညြတ္သည္ဆိုရံုျဖင့္လည္းအမွန္ကိုမယူၾကနဲ႔
မိမိတို႔ၾကံစည္ႏွစ္သက္ လက္ခံထားေသာ အယူႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ဆိုရံုႏွင့္လည္း အမွန္ကိုမယူၾကနဲ႔ လက္ခံထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ စကားျဖစ္ရံုျဖင့္ အမွန္လို႔မယူဆၾကနဲ႔

သင္တို႕သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္.....

ဤတရားတို႔သည္ အကုသိုလ္တရားတို႔တည္း ၊ဤတရားတို႔သည္ အျပစ္ရွိေသာ တရားတို႔တည္း၊ ဤတရားတို႔သည္ ပညာရွိတို႔ကဲ့ရဲ အပ္ေသာ တရားတို႔တည္း၊ ဤတရားတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ ဤတရားတို႕ကို ေဆာက္တည္လွ်င္ အက်ိဳးမဲ့ျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းငွာျဖစ္ကုန္၏ ဟုသိၾကေသာအခါ ထိုတရားတို႕ကို ပယ္ၾကကုန္ေလာ့။

ဤတရားတို႔သည္ ကုသိုလ္တရားတုိ႔တည္း၊ ဤတရားတို႔သည္ အျပစ္မရွိေသာ တရားတို႔တည္း၊ ဤတရားတို႔သည္ ပညာရွိတို႔ခ်ီးမႊမ္း အပ္ေသာ တရားတို႔တည္း၊ဤတရားတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ ဤတရားတို႕ကို ေဆာက္တည္လွ်င္ အက်ိဳးရွိျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္းငွာျဖစ္ကုန္၏ ဟုသိၾကေသာအခါ ထိုတရားတို႕ကို ေဆာက္တည္ က်င့္ၾကံၾကကုန္ေလာ့ ဟူ၍ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမကို လိုက္နာက်င့္ၾကံသူအေနျဖင့္...ဒီလိုအက်ိဳးအျပစ္ေတြကိုလည္းျပထားပါတယ္။

**ငါးအာရံု ဘင္အစု၊ ခင္မႈႏွင့္ ေန႕ကုန္၊ နင္ယခု ေမ့ပံုကို၊ ေတြ႕မၾကံဳ စခန္း၊ ပါယ္ေလး၀ ေသာကဘံုမွာ ၊ေမ်ာရရံု ရွိေတာ့ ခမန္း။
**ေအာက္၀ီစိ ေသာင္းအငူမွာ ၊ ေခါင္းမျပဴစတန္း၊ ႏွစ္အရွည္ နစ္မည္ လမ္းကိုလ၊ နင္ေမွ်ာ္စမ္း နင့္ကိုယ္၊ ေဒသနာ ထင္အလင္းရယ္ႏွင့္၊ နင္အဖ်င္း ပိုထက္သာပို။
**သည္ေလာဘ စရိုက္အိုကို၊ မလိုက္လို ေရွာင္ပစ္လို႕၊ ေနာင္အသစ္ တကယ္ျပင္လွ်င္၊ ေကာင္းဘို႕အစဥ္၊ ခြင့္သာခိုက္ကမွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္၊ အမိုက္နင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ့္လား။
**ခြင့္သာဆဲကမွ မခဲခ်င္လွ်င္၊ အလြဲနင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ့္လား။
**ခြင့္သာတုန္ုးကမွ မရုန္းခ်င္လွ်င္၊ အရႈံးနင္ျပင္ ရွိေသးလိမ့္လား။

ဤကဲ့သို႔ အက်ိဳးအျပစ္ကို ထင္ရွားစြာျပဆိုထားေသာေၾကာင့္ ၄င္း၊ မိမိ ကိုယ္တိုင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္မွသာလွ်င္ ရေသာတရားမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္၄င္း အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ပါသည္။ထို႔ျပင္ စစ္မွန္ေသာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၿပီး တရားအစစ္ အမွန္အက်င့္မ်ားကို လိုက္နာက်င့္သံုး ႀကိဳးစားအားထုတ္ ပါက လက္ငင္းအားျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရရွိၿပီး ၀ဋ္ဆင္းရဲအေပါင္းမွ ဧကန္မုခ်ကင္းလြတ္ႏိုင္သည္ဟု မမိွတ္မသုန္ ယံုၾကည္သက္၀င္ေသာေၾကာင့္ ရတနာ သံုးပါးကို ယံုၾကည္စြာကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ပါတယ္လို႔........။

ညီမငယ္ေရ... ဒီေလာက္နဲ႕ေက်နပ္ပါလို႕...ေတာင္းပန္ပါတယ္။

ဘုရားပံုေတာ္ေလး က ဒီဆိုဒ္မွ ကူူးယူပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

ဗုဒၶဘုရားရွင္ဆီမွာ ေဆးရွိတယ္…တဲ့။

ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က-
ကိသာေဂါတမီ ဆိုတဲ့ ပိန္ခ်ည့္ခ်ည့္ ဆင္းရဲသူမေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ဘ၀အေၾကာင္းကံ ဖန္လာပံုဆန္းၾကယ္ေလေတာ့ ကုေဋၾကြယ္သူေဌးမဘ၀ ေရာက္ခဲ့ပံုက ဒီလိုပါ။

သူတို႕ျမိဳ႕မွာ ကုေဋေလးဆယ္ၾကြယ္၀တဲ့ သူေဌးၾကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူေဌးၾကီးရဲ႕ ေနာက္ခံအေၾကာင္း အတိတ္ကုသိုလ္ မစင္ၾကယ္လို႕ပဲထင္ပါရဲ႕။ သူ႕မွာရွိသမွ် ေရႊ၊ ေငြေတြအားလံုးဟာ မီးေသြးခဲေတြ ျဖစ္ကုန္္ပါေရာ တဲ့။ ရွိရွိသမွ်ေတြ မီးေသြးခဲျဖစ္ကုန္တယ္ဆိုေတာ့ ခမ်ာ ဘယ္ေလာက္ေသာက ေရာက္ရွာမလဲ။ ဒါကို မျမင္ရက္တဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ က ဒီလိုအၾကံေပးတယ္။

ခင္ဗ်ား မီးေသြးခဲေတြ ေစ်းထဲသြားပံုထား၊ မီးေသြးခဲေတြကို…. ဟာ….ေရႊေတြ၊ ေငြေတြ ေဟ့လို႕ ေျပာရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကံစပ္တယ္။ သူက အမွန္ျမင္လို႕ အမွန္ဘ၀ ျပန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ့္သူပဲ။ အဲဒီလူဟာ ေယာက်္ားမ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ ေရႊေငြေတြ တစ္၀က္ေပးျပီး ေက်းဇူးဆပ္လိုက္ပါ။ မိန္းမျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ သားနဲ႕ေပးစား၊ ေခြၽးမအျဖစ္ ေျမွာက္စားလိုက္ပါ...။

ေစ်းအတြင္းသြားလာသူေတြရႈပ္ရွက္ခတ္ေနခ်ိန္မွာပဲ။ သူ႕မီးေသြးပံုၾကီးကို ဘယ္သူမွ ေရႊ၊ ေငြလို႕ မေျပာဘူး။ အဲဒီမွာ ကိသာေဂါတမီ ဆိုတဲ့ ပိန္ခ်ည့္ခ်ည့္ သူဆင္းရဲမေလး ကေတာ့….ဟယ္…ေရႊပံုၾကီးေတာ့၊ ေငြပံုၾကီးေတာ့္ တဲ့၊ တအံတၾသ အာေမဋိတ္ျပဳရွာတယ္။ သူေဌးၾကီးလည္း အလြန္အမင္းအံ့ၾသျခင္းျဖစ္ကာ ဟဲ့ ဘယ္မလဲ…ေရႊေတြ ေငြေတြ လို႕ေမးတာေပါ့။ ဒီမွာေလ ဒီမွာ… ကိသာေဂါတမီရဲ႕ လက္ထဲမွာ မီးေသြးခဲေတြဟာ ပကတိ ေရႊေတြေငြေတြျပန္ျဖစ္လာတာကို သူေဌးၾကီးျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႕ သူေဌးၾကီးလည္း ကိသာေဂါတမီကို အိမ္ေခၚသြားျပီး သားနဲ႕ေပးစား ေခြၽးမ အျဖစ္ေျမွာက္စားေတာ့တယ္။

လူဆိုတာ ျပည့္စံုလာတဲ့အခါ ေတာင့္တမႈေတြ ပိုမ်ားလာတတ္ပါတယ္။ ကိသာေဂါတမီ လည္း ကုေဋၾကြယ္သူေဌးမ ျဖစ္လာခါမွ သားဆုကို ေတာင့္တတယ္။ ေတာင့္တတဲ့အတိုင္းလည္း သားကေလးရပါတယ္။ သားကေလးၾကီးရင္ ဘယ္လို… ဘယ္ႏွယ့္ …ေတာင့္တေမွ်ာ္လင့္စိတ္ေတြ မဆံုးခင္မွာပဲ သားကေလး ဆံုးသြားရွာတယ္။ မပီကလာ တီတီတာတာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ သားကေလးဆံုးရေလျခင္းေနာ္။ ကိသာေဂါတမီကေတာ့ သားကေလး ေသတယ္ ဆိုတာကို ယံုကို မယံုဘူး။ သူ႕သားကို သခၤ်ဳိင္း အပို႕အခံပါဘူး။ သားကေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပါ ၊ ေသတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ျပန္ရွင္ေအာင္ အသက္သြင္းေပးၾကပါလို႕ ေဆးဆရာၾကီး ေတြကို ပူဆာပါတယ္။ သားဆံုးေပမယ့္ အေမ့ေသာက မဆံုးေသးပါဘူး သားကျဖင့္ ပုပ္ပြလာျပီ ျမင္လို႔ ေတာင္ မေကာင္းေတာပါ့ဘူး၊ ဒီမွာ ေဆးဆရာၾကီး တစ္ဦးက အၾကံေပးပါတယ္။

ဗုဒၶဘုရားရွင္ဆီမွာ ေဆးရွိတယ္…တဲ့။

ကိသာေဂါတမီလည္း လူးလဲငိုယိုျပီး ဘုရားရွင္ဆီ ေဆးသြားေတာင္းတာေပါ့။ ဘုရားရွင္က လူမေသဖူးတဲ့အိမ္က မုန္႕ညင္းေစ့ရွာခဲ့၊ ေဆးေဖာ္ေပးမယ္တဲ့။ ဒါနဲ႕ ကိသာေဂါတမီလည္း တငိုငိုတယိုယိုနဲ႕ လူမေသဖူးတဲ့ အိမ္က မုန္႕ညင္းေစ့ရွာသတဲ့။ ျမိဳ႕လံုးသာ ႏွံ႕တယ္ မေသဖူးတဲ့အိမ္ မေတြ႕ပါ။ ဒီမွာ ကိသာေဂါတမီ သတိ၀င္လာပါျပီ။ ေၾသာ္ငါ့သားေလး မွ ေရြးျပီးေသရတာ မဟုတ္ပါလား။ လူဆိုတာ ေသမ်ိဳးခ်ည္းပါလား တဲ့။ ဒါနဲ႕ ပုပ္ပြေနတဲ့ သားကေလးကိုလည္း သခၤ်ဳိင္းပို႕ခဲ့ျပီး ဘုရားရွင္ထံေမွာက္ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ဤတြင္ဘုရားရွင္က....

ၾကီးစြာေသာေရအလ်ဥ္သည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ရြာသူရြာသားအေပါင္းကို တိုက္ယူ၍သြားသကဲ့သို႕ ထိုအတူ ေသမင္းသည္ လြန္စြာေမ့ေလ်ာ့၍ ကပ္ျငိစိတ္ရွိေသာ သတၱ၀ါတို႕ကို ေခၚေဆာင္၍သြားေလ၏ ဟူေသာ ေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။

ထိုေဒသနာအဆံုးတြင္ ကိသာေဂါတမီ ေသာတပန္ ျဖစ္ေလသည္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက စိုးရိမ္ပူေဆြးရေသာ ေသာက၊ ငိုေၾကြးရေသာ ပရိေဒ၀တို႕ မွ ေက်ာ္လြန္ရန္အလိုငွာ သတိျဖင့္ ရႈမွတ္ရ ေသာလမ္းသည္ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္း၊ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ လမ္းတည္းလို႕ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ေသာကဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ပူေဆြးရျခင္း၊ ပရိေဒ၀ဆိုတဲ့ ငိုေၾကြးရျခင္း တို႕မွာ ဒီခႏၶာရေနသ၍ကာလ ပတ္လံုး ဘယ္သူမွ မကင္းနိုင္ၾကပါ။ အဲဒီလို မကင္းနိုင္ၾက ေသာ္လည္း ေသာကပရိေဒ၀ေတြကို ေက်ာ္လြန္နိုင္တဲ့ နည္းေကာင္းလမ္းမွန္ ကိုရွာၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။အတၱနယ္ပယ္မွာ က်င္လည္ေနသေရြ႕ေတာ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ကိေလသာေတြ ကပ္ျပီးႏွိပ္စက္တာခံေနရမွာပဲ။ ဒီဒုကၡေတြက လြတ္ေျမာက္ရာကို သြားခ်င္ၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အပၸမာဒ လက္နက္ အသင့္ ရွိၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သတိ၊ အသိ၊ ၀ီရိယ ဆိုတာကေတာ့ ဒီလက္နက္ကို ထက္သထက္ ထက္ေအာင္ ေသြးေပးေနတာေတြပါပဲ…

အရႈးပမာ
၀ိပႆနာ ကင္းက မိုက္ေမာဟ
အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအနိစၥ ယူနိစၥ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာဒုကၡ ယူသုခ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအနတၱ ယူအတၱ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအသုဘ ယူသုဘ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
မွတ္မွား သိမွား အယူမွား
အမွား သံုးမွား ရွိေလသည္။
၀ိပႆနာရႈက တစ္ခဏ
အရႈးထ ေပ်ာက္ကင္းရေလသည္။
၀ိပႆနာ မပါ မဂ္ မလာ
အရႈးသာ ထ၍ေနေလသည္။
၀ိပႆနာပါမွ မဂ္လာရ
အရႈးထ ေပ်ာက္ကင္းရေလသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

ဂ်ီေတာ့ခ္ခ်ည္း သံုးေနမယ့္အစား ဘေလာ့ဂ္တင္ပါလား

ညခင္းရဲ႕လမင္း ဘေလာ့ေလးမွာ အခုတစ္ေလာ တက္ဂ္ပိုစ့္ေလးမ်ား နဲ႕ ေ၀ဆာေနပါတယ္။ အခုတစ္ေခါက္ ဘေလာ့ကာ အစ္ကို ZOX ရဲ႕ တက္ဂ္ကိုေရး ပါဦးမယ္။

ဂ်ီေတာ့ခ္ခ်ည္း သံုးေနမယ့္အစား ဘေလာ့ဂ္တင္ပါလား

ညခင္း အင္တာနက္ကို သံုးခဲ့တာ ဒီႏွစ္မပါ အ၀င္ ၈ႏွစ္ရွိပါျပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ႏွစ္တုန္းက ဆို...ညခင္းတို႕ ျမိဳ႕ေလးမွာ အင္တာနက္ ၊ အီးေမလ္း ဆိုတာ ကို လက္ခ်ိဳးေရ လိုရေအာင္ သံုးသူနည္းပါးပါတယ္။ Dial_up စနစ္...ဖုန္းလိုင္းနဲ႕ခ်ိတ္ဆက္သုံးခဲ့ရတာပါ။ အလုပ္ခြင္မွာ အသံုးျပဳဖို႕အတြက္ ေလ့လာခဲ့ရင္း... နည္းစနစ္ ေတြလည္း တိုးတက္လာကာ အခုဆို ADSL လိုင္းနဲ႕ သံုးလို႕ရတဲ့အထိ တိုးတက္လာေတာ့ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတေတြ တိုးပြားဖို႕ အခြင့္အလမ္းပိုသာလာပါတယ္။

အခုဆို...ျမိဳ႕အတြင္းမွာလည္း အင္တာနက္ ကေဖးေတြ မ်ားျပားလာျပီး အင္တာနက္ မသံုးတတ္သူ လူငယ္ဆိုတာ ရွားလာပါျပီ။ အခုလူငယ္မ်ား အင္တာနက္ကို လက္ဆင့္ကမ္းတာ ဘယ္ေလာက္ ျမန္ဆန္သလဲဆိုရင္ ခ်က္တင္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ ေခတ္စားေနပါျပီ။ခ်က္တင္လုပ္တာ မေကာင္းဘူးလား လို႕ေမးရင္...ေကာင္းေအာင္ အသံုးခ် တတ္ရင္ ေကာင္းပါတယ္။ အင္တာနက္ဆိုတာကို ခ်က္တင္ကေန စတင္ခဲ့တယ္ ဆိုရင္လည္း သင့္ေလွ်ာ္ရာ ပညာရပ္မ်ား၊ နည္းပညာမ်ား မိမိသက္ဆိုင္ရာ ဗဟုသုတကို ရွာမွီးရင္း အင္တာနက္ အေတြ႕အၾကံဳကိုျမွင္တင္ယူဖို႕လိုပါတယ္။ ဂ်ီေတာ့နဲ႕ တျခား ခ်က္တင္ ပရုိဂမ္ ေတြကလည္း မရိုးနိုင္ေအာင္ ရွိေနေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတေတြ မရပဲ ခ်က္တင္နဲ႕ အခ်ိန္ကုန္ေနမဲ့အစား...ဘေလာ့တစ္ခု ဖန္းတီးရင္း ကိုယ့္အသိပညာေတြကို ျဖန္႕ေ၀ပါ၊အမ်ား သူငွာ ေ၀ငွေသာ အသိပညာေတြ လည္းရွာေဖြရင္း ဘေလာ့လုပ္ၾကဖို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

ညခင္းရဲ႕ လမင္း ဘေလာ့ ေလး အေတြ႕အၾကံဳကိုေျပာျပရရင္...ဘေလာ့ေလးကို စတင္ခဲ့တာ(၂)ႏွစ္္ျပည့္ရန္ …၄လပဲ လိုပါေတာ့တယ္။ အလုပ္တစ္ဘက္နဲ႕သူမိုလို႕ အလုပ္လဲ မလစ္ဟင္းရေအာင္ ကိုယ္ေရးထားတဲ့ ဘေလာ့ေလး လဲမလစ္ ဟင္းရေအာင္နဲ႕ မနက္ ၁၀နာရီမွ ညေန ၆နာရီအတြင္း ေရာက္ယွက္ ကိုခပ္ေနေအာင္ လုပ္ရတာ။ ဒီၾကားထဲ နက္မေကာင္းရင္ စိတ္ညစ္ရတယ္ေပါ့။ freedom နဲဲ႕ေက်ာ္ ဟို proxy နဲ႕ေက်ာ္ ဟိုေက်ာ္ဒီေက်ာ္ေပါ့...။ဒါေပမဲ့ စိတ္မပ်က္ပါဘူး....အခုဆိုပိုစ့္ေပါင္း ၃၁၄-ခု၊ ေရးသားခဲ့ျပီးပါျပီ။ ပထမဆံုး လိပ္စာေလးကေတာ့ www.nyahkinyaelamin.blogspot.com ပါ၊ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ ေတာ့ Wordpress ( www.nyahkinyaelamin.iblogger.com)သို႕ ေျပာင္းခဲ့ပါတယ္။ Wordpress ေလးနဲ႕လည္း ရင္းႏွီးေအာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားခဲ့ရတယ္။ ဒီၾကားထဲပ်က္မလိုျဖစ္လို႕ စိတ္ညစ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လံုး၀ ကို ပ်က္သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေတာ္ေသးတာက စာေတြကို backup လုပ္ထားရင္း www.nyahkinyaelamin.co.cc ေလးကိုလည္း လုပ္ထားမိလို႕ေရးျပီးသားစာေတြ ျပန္ရပါတယ္။ ၃.၄.၂၀၀၈ မွ www.nyahkinyaelamin.com လိပ္စာေလးသို႕ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့တာပါ။

အခုလို တစ္ႏွစ္ခြဲတာ ကာလအတြင္းမွာ ဘေလာ့နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ရခဲ့တယ္။မနက္ဆို ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ေရာက္တာနဲ႕ ဘယ္သူေတြမ်ား ဘာေျပာ သြားခဲ့ၾက မလဲ။ ပိုစ္ေလးကေရာ… စီေဘာက္ေလးထဲမွာေရာ… နဲ႕အိမ္လည္သြားလို႕…..ဖိတ္ေခၚလို႕ လာလည္ၾကတာလား၊ ကိုယ္မေရာက္ျဖစ္ေပမဲ့ အျမဲလာအားေပးတာ ေရာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လဲ ေရတြက္ရတာ အေမာပါ။ ကိုးလို႕ကန္႕လန္႕ေျပာသူေတြ နဲ႕လည္းၾကံဳခဲ့ရဘူးတယ္။ညခင္းနဲ႕လမင္းမေရာက္ျဖစ္ေပမဲ့ အျမဲအားေပး ေနတဲ့ အစ္ကို၊ညီမ နဲ႕ေမာင္ေလးမ်ားလည္း ရွိေနပါတယ္။ ဘေလာ့ ေမာင္ႏွမမ်ားရဲ႕ ခ်စ္ခင္စြာ အားေပး လက္တြဲေခၚယူမႈေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ခရီးေရာက္ခဲ့တယ္လို႕ဆိုရပါမယ္။ ဘေလာ့ေလးက ရတဲ့အက်ိဳးေက်းဇူးအဓိက ကေတာ့ စာဖတ္ျဖစ္ျခင္းပါ။ ပိုစ့္တစ္ခုတင္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ အေၾကာင္းအရာ ရွာရပါေတာ့တယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာရဖို႕စာဖတ္ရပါတယ္။ ေနာက္...ကိုယ္သိတဲ့ဖတ္ထားတဲ့ ရွာေဖြထားတဲ့ ဗဟုသုတေတြကို သူမ်ားကိုျဖန္႕ေ၀ေနသလို၊ သူမ်ားျဖန္႕ေ၀တဲ့ ဗဟုသုတေလးေတြကို လည္းဖတ္ျဖစ္ ပါတယ္။

ညခင္းနဲ႕လမင္း ရင္ထဲရွိတဲ့ခံစားခ်က္မ်ား၊ ဗဟုသုတမ်ား၊ မွတ္စုေလးမ်ား၊ ဘာသာေရးအသိေလးမ်ားကို ရိုးသားစြာ ေဖာ္ထုတ္ျပသခြင့္ ရတဲ့အတြက္ ၾကည္ႏႈးမိပါတယ္။ ကိုယ္အတြက္ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ အတြက္ ဘာေတြမ်ား စြမ္းေဆာင္ ေပးနိဳင္ၾကဦးမလဲ…စဥ္းစားရင္း...ဖတ္မိတဲ့ လူတိုင္း အတြက္ ရသေျမာက္စြာ ခံစားနိဳင္ေစဖို႕ မွ်ေ၀ခံစားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်က္တင္မွာပဲ အခ်ိန္ေတြ ကုန္မေနပဲ ဘေလာ့ ေလးတစ္ခုေလာက္ စတင္လုပ္ၾကည့္ပါလို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ဘေလာ့အတြက္ အကူအညီလိုလွ်င္ လည္း အခ်ိန္ မေရြးကူညီဖို႕ အသင့္ပါ။ အင္တာနက္ သံုးျခင္း၊ ဘေလာ့ေရးျခင္းျဖင့္ .........

မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ..

မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို

ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္

ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ျပန္မ်ားက

သားမယားပင္၊ သိျမင္ကင္းကြာ

မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား

ေန႕တိုင္းၾကားက

ထူးျခားလိမၼာရွိသည္သာတည္း။ (ရွင္မဟာရ႒သာရ)

္အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္…
ညခင္းသာတည

ဆိုညည္းဖူးေသာ သီခ်င္းမ်ား။

ဆိုညည္းဖူးေသာ သီခ်င္းမ်ားတဲ့....ညီမငယ္ မခ်စ္ရ အလုပ္ေပးသြားပါတယ္။...(အဲလိုသေဘာမထားပါဘူး) တက္ပိုစ့္ တစ္ခုေရးတိုင္း မုန္႕တစ္ခါေကြၽးမယ္လို႕ ညီမငယ္က ကတိေပးထားပါတယ္... အဲလိုဆိုေတာ့ ေရးရမွာေပါ့ေနာ့္....:PP အဟဲ... သီခ်င္းေတြက ေတာ့ ဆိုညည္းဖူးပါတယ္။ ေျပာျပရင္ေတာ့ အရွည္ၾကီးပါပဲ။

မနက္မိုးလင္းက တဲက
အိမ္မွာေမတၱာပို႕သီခ်င္းေလးဖြင့္ လညး္လိုက္ဆိုလိုက္တာပဲ....(ေမတၱာပို႕ရင္း...သံစဥ္ေလးနဲ႕ေပါ့...)

ေနာက္ျပီး အခုတစ္ေလာ ခတ္စားေနတဲ့ သီခ်င္းေလးေတြလည္းနားေထာင္ျဖစ္တယ္...စာသားေကာင္းတာေလးေတြ ဆိုရင္ေတာ့ လိုက္ျပီး ဆိုညည္းမိတာေပါ့....။ သီခ်င္းဆို အကုန္ၾကိဳက္ေတာ့ အမ်ားၾကီးမေျပာျပေတာ့ဘူးေနာ္..။

~~~~~~~~~~ကိုယ့္အတြက္ မင္းအခ်စ္ဟာ အႏွိဳင္းမဲ့....

အစားထိုးဖို႕ ထပ္တူမရွိခဲ့~~~~~~~~~~~~

ေနာက္ ...ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက နားထဲမွာ အခုအထိမရိုးနိုင္တဲ့ အဂၤလိပ္ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္လည္းရွိတယ္။

~~~LOVE YOU MORE THAN I CAN SAY~~~
Bobby Vee

Wo-oh yay yay
Love you more than I can say
I’ll love you twice as much tomorrow
Wo-oh, love you more than I can say

Wo-oh yay yay
I miss you every single day
Why must my life be filled with sorrow
Wo-oh, love you more than I can say

Don’t you know I need you so
Tell me please, I gotta know
Do you mean to make me cry
Am I just another guy

Wo-oh yay yay
I love you more than I can say
I’ll love you twice as much tomorrow
Wo-oh, love you more than I can say

ေနာက္ရွိပါေသးတယ္....သံေ၀ဂ တရားနဲ႕ တရားသေဘာေလးပါတဲ့ သီခ်င္း...
ေရး၊ဆို- ဆရာၾကီးဦးသုခ
ဘ၀သံသရာ ရွည္လ်ားေထြျပား မေနမနား တသြားတည္း သြားၾကတာ . . . ။
ခရီးပန္းတုိင္ မေရာက္မခ်င္း တစ္ေယာက္ဆင္း တစ္ေယာက္တက္ ဆက္လက္ထြက္ခြါလာ.. ။ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ၊ ေပ်ာ္လုိက္ ရႊင္လုိက္၊ငုိကာ ရယ္ကာ ဘယ္ဟာ မတည္ၿမဲ ေဖာက္လဲြ ေဖာက္ျပန္ အေၾကာင္းကံ ကမၼႆကာ . .။
ေဩာ္္ . . . ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ . . . တဲ႔ ၊ ေပ်ာ္လုိက္ ရႊင္လုိက္၊ ငုိကာ ရယ္ကာ ဘယ္ဟာ မတည္ၿမဲ ေဖာက္လဲြ ေဖာက္ျပန္
အေၾကာင္းကံ ကမၼႆကာ . . . ။
ေတြ႕ႀကဳံ.. ဆုံကြဲ.. ခရီးတည္း.. ၀မ္းနည္း.. ၀မ္းသာ.. ၀ိပၸလႅာ။
ၿဖစ္ခ်င္တာလဲ မျဖစ္ရပါ၊ မျဖစ္ခ်င္တာလဲ ျဖစ္ရမွာ . . . ။
ေဩာ္္ . . . ျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ မျဖစ္ရပါ၊ မျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ ျဖစ္ရမွာ . . .။
ဟင္း . . . သုံးဆယ့္တစ္ဘုံ ၀ဋ္အတြင္းေရာက္ေတာ့ ကရြတ္ကင္းေလွ်ာက္တဲ႔…..
ေတးဘုမၼာ . . . အဲဒါ.. အဲဒါ.. အဲဒါ.. ဘ၀သံသရာ။
ဘ၀သံသရာ ရွည္လ်ားေထြျပား မေနမနား တသြားတည္း သြားၾကတာ . . . ။
“ ဘ၀ဆုိတာ သတၱ၀ါတစ္ခုရဲ့ ဇာတိက(ေမြးဖြားျခင္း)အစ မရဏ(ေသဆုံးျခင္း)အအထိ
အဲဒီကာလေလးလုိ႔ သိၾကရပါတယ္။ အဲဒီ ဘ၀ဟာ တစ္ဘ၀ထဲနဲ႔ ၿပီးသြားၾကမလား ?
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ေရြ႕လ်ာေနရတဲ့အတြက္ သံသရာရယ္လုိ႔ ဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။

အဲသလုိ ဘ၀သံသရာမွာ ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာ ဒီရုပ္၊ ဟုိဘ၀ ဟုိခႏၶာ ဟုိရုပ္၊ ျဗဟၼာျပည္ တ၀င္း၀င္း ၀က္စားက်င္း တရႈတ္ရႈတ္ ကမၼဆုိတဲ႔ စက္ခလုပ္ေၾကာင့္ အရုပ္မ်ား လွမ္းသလုိ လွမ္းေနၾကရတာက . . .
(ခရီပန္းတုိင္ မေရာက္မခ်င္း တစ္ေယာက္ဆင္း တစ္ေယာက္တက္ ဆက္လက္ထြက္ခြါလာ ။

အဲသလုိ သံသရာ မဆုံးမခ်င္း သြားၾကရတာက ဘယ္သူေတြရဲ႕ ပေယာဂပါလဲ?
စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ေတာ့ . . .
(ေဩာ္္ . . . ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ . တဲ႔ . . . ။ )

အရင္းစစ္လုိက္ေတာ့ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ ဆုိတဲ႔အတုိင္း စုံလုံးကန္းတဲ႔ အ၀ိဇၹာေၾကာင့္ သခၤါရဆုိတဲ႔ ျပဳျပင္တာေတြ စီမံတာေတြ ခံေနၾကရတာပါပဲ။ ဒါကုိ ဘ၀တုိင္း၊ ဘ၀တုိင္း ေကာင္းတာေလးေတြ႕ေတာ့ ေပ်ာ္လုိက္ၾက၊ ၿမဴးစရာေလးေတြ ့ေတာ့ ရႊင္လိုက္ၾက ၊ ဒုကၡဆင္းရဲေတြ႕ေတာ့ ငုိလုိက္ၾက၊ ကုိယ္လုိခ်င္တာေလး ရေတာ့ ရယ္လုိက္ၾက၊ ဒါေပမဲ႔ ဘယ္ဟာမွ မၿမဲၾကပါဘူး။

ေတြ႕တယ္ ႀကဳံတယ္ ဆုံတယ္ ကြဲတယ္ ၀မ္းနဲ၀မ္းသာ ၀ိပၸလႅာသတရားေတြမုိ႔
ျဖစ္ခ်င္တာလဲ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ၾကမယ္။ မျဖစ္ခ်င္ပါဘူးဆုိလဲ မၿဖစ္မေန ၿဖစ္ၾကရမယ္ ။

အဲဒီလုိ ေတးဘုမၼက ၀ဋ္ဒုကၡဆုိတဲ႔ ၃၁-ဘုံက လြတ္ကင္းေအာင္လုိ႔ ဇြတ္အတင္းထြက္ႏိုင္ၾကဖုိ႕ကလဲ သန္းေခါင္လကြယ္ ေတာအုပ္က်ယ္ လမ္းမွားေနၾကတဲ႔ ခရီးသြားမ်ားသဖြယ္ ကရြတ္ေပၚ ကင္းမ်ား ေလွ်ာက္သလုိ ၀ုိင္းႀကီးပတ္လဲ ဘ၀မဆုံးဘဲနဲ႕ ဒုကၡတုံးႀကီး ရင္၀ယ္ပုိက္ေနၾကရတဲ႔အတြက္ ဒုကၡသစၥာ၊ သမုဒယသစၥာ၊ နိေရာဓသစၥာ၊ မဂၢသစၥာေတြ ရင္၀ယ္ပုိက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳစားၾကဖုိ႔ ။
သုံးဆယ့္တစ္ဘုံ ၀ဋ္အတြင္းေရာက္ေတာ့ ကရြတ္ကင္းေလွ်ာက္တဲ႔ ေတးဘုမၼာ . .
အဲဒါ.. အဲဒါ.. အဲဒါ.. ဘ၀သံသရာ.........

ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းေလးလည္းေနာ္...ညခင္းတို႕ ကိုယ္၀ါသနာပါရာ အလုပ္(သီခ်င္း ေလး)ဆိုတာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္တဲ့အခါ...ဆိုသူေရာ....ၾကားသူပါ...အသိတရားေလး ရရွိေစတယ္ ဆိုရင္ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ပါ။ ညီမငယ္ မခ်စ္ရ ေရ ေက်းဇူးေနာ္။

ညခင္း ကလည္း ဆက္ျပီး ခင္ရတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြ ကို တက္ဂ္ပါဦးမယ္.....။
မပန္းကဗ်ာ (နာမည္ေလးကိုက သံစဥ္ပါတယ္)
လမင္းေလး (အသစ္ေလးေပါ့ ကဗ်ာေတြေရးတယ္)
ဧရာ၀တီသား (ဘေလာ့ ပရိုဖိုင္မွာ စာေရးသူ တစ္ဦးပိုလာတဲ့ ေမာင္ငယ္ေလး)
အေမ့လက္ရာ (စုံစီနဖာ အစေတြဆြဲထုတ္တတ္သူ)

အဲဒီေမာင္ႏွမေတြ ... ဆိုရင္ သီခ်င္းေကာင္းေကာင္းဆိုတတ္မွာေသခ်ာတယ္။ ေရးေပးပါလို႕ေတာင္းဆိုပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

N For ညခင္း

N For ညခင္း 

ညီမငယ္ မခ်စ္ရမွ.... တီေလးညခင္းေရ လာၾကည့္ဦး တက္ဂ္ထားတယ္ ဆိုလို႕...ဘုရားတ ရင္းသြားၾကည့္လိုက္ေတာ့...ကိုယ့္နာမည္ အစဦးဆံုး စကားလံုး မွ စျပီး အဂၤလိပ္ အကၡရာ ေတြနဲ ့စတဲ ့ အရာဝတၳဳ ၊ အေၾကာင္းအရာေတြ ကို ေရးရပါမယ္ တဲ ့ ။ အင္း....အေၾကာင္းအရာေတာ့ သိျပီ...ဘယ္လို စရမွာလည္း... ၾကည့္လိုက္ေတာ့...ဒီ တက္ဂ္ပိုစ့္ ေလး မွာ လိုက္နာရမယ့္ စည္းမ်ဥ္းေလး ေတြ႕ပါတယ္။

ညခင္းရဲ႕ N က ေတာ္ေတာ္ေခါင္းစားပါတယ္...ဒါနဲ႕ဘယ္ရမလည္း...ညခင္းရဲ႕ အစ္ကို နဲ႕ အစ္မ ကို
~~~HELP ME ... HELP ME... ~~ လို႕ေအာ္လိုက္ေတာ့...စကားလံုးေတြ ထြက္ၾကလာပါေလ ေရာ....
ကဲစမယ္ေနာ္....စည္းမ်ဥ္းေလးနဲ႕ မကိုက္ညီရင္လည္း ျဖည့္ေတြး၊ ျဖည့္ဖတ္ေပးဖို႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္္...။

Rules: It's harder than it looks! Copy to your own note, erase my answers, enter yours. Use the first letter of your name to answer each of the following questions. If the person before you had the same first initial, you must use different answers. You cannot use any word twice and you can't use your name for the boy/girl name question.

1. What is your name: Nyahkin (ညခင္း… :P)

2. A four Letter Word: Need

3. A Boy's Name: Nicky (Westlife)

4. A girl's Name: Nicole Kidman

5. An occupation: Networking

6. A color: Nimbus (တိမ္ေရာင္)

7.Something you wear : Necklace

8. A food: Nangyi thout (နန္းၾကီးသုတ္)

9.Something found in the bathroom : Nail-Brush

10.Country : Norway

11. Flower : Narcissus (နာစစ္ဇပ္…ေလးကြ်န္းစၾကၤာပန္း)

12.Exclamation : Not..!

13. Movie title : Ninja

14.Something you drink : Nest coffee (အရမ္းၾကိဳက္)

15. A musical group : Nightingale ( မိုးေစြငွက္)

16.An animal : Nag (ၿမင္းေပါက္စေလး)

17.A street name : Nut-Chaung (နတ္ေခ်ာင္းလမ္း)

18.A type of car : Nissan (မၾကိဳက္ဆံုးကား)

19.The title of a song : Nothing more Nothing less

20.The reason for being late : Nervous (စိတ္လွဳပ္ရွား ေနတယ္…ဘာေရးရမွန္းမသိလို႕)

ညီမငယ္ မခ်စ္ရေရ..... ဒီေလာက္ဆိုေက်နပ္မယ္ ထင္ပါတယ္။


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

သူ႕ေၾကြးရွိက ဆပ္ရမည္.....

သူ႕ေၾကြးရွိက ဆပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့.....

၁။ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က စကၡဳပါလမေထရ္ျမတ္အေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ စကၡဳပါလမေထရ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရား သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းေတာ္ကို ၾကြမလာခင္ကတည္းက တရားအားထုတ္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ကာလကတည္းက မ်က္စိေရာဂါျဖစ္လို႕ ေဆးကုသခဲ့ပါတယ္။ ေဆးဆရာက မ်က္စဥ္းခတ္တဲ့အခါမွာ လဲေလ်ာင္းျပီးခတ္ရပါမယ္။ႏို႕မဟုတ္ရင္ မ်က္စိျပန္မေကာင္းနိုင္ပါဘူး လို႕ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေပမဲ့ စကၡဳပါလမေထရ္က ေလ်ာင္းစက္တဲ့ အေနအထားကိုေရွာင္ျပီး သြားတာ၊ ရပ္တာ၊ ထိုင္တာကိုပဲ ျပဳျပီး တရားအားထုတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေဆးဆရာလာၾကည့္တဲ့အခါ အရွင္ျမတ္ရဲ႕ မ်က္စိမ်ားဟာ ပ်က္စီးေနျပီျဖစ္ ပါတယ္။ အဲဒ္ီေတာ့ ေဆးဆရာကလည္း ေနာက္ဆုတ္သြားခဲ့ပါတယ္။

အဲသည္ အျဖစ္က အခုဘ၀မွာျဖစ္တာ ေလာက္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ၾကာရွည္ေနျပီလို႕ မသိနိုင္တဲ့ သံသရာတစ္ေကြ႕မွာ စကၡဳပါလမေထရ္ျမတ္အေလာင္းလ်ာဟာ အမွားတစ္ခုကို က်ဴးလြန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္ဘ၀မွာ အရွင္ျမတ္က ေဆးဆရာျဖစ္ေတာ့ မ်က္စိေရာဂါျပင္းထန္စြာျဖစ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္က ဆရာရယ္ က်မေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္ကုသေပးပါ။ တစ္မိသားစုလံုး ကြၽန္ခံပါ့မယ္လို႕ ေျပာျပီး ေဆးကုသခံသတဲ့။ သူ႕ေရာဂါ ေပ်ာက္ခါနီးေလာက္က်ေတာ့ ေဆးဆရာက လာၾကည့္ပါတယ္။ ေပ်ာက္လုျပီဆုိတာ သိပါတယ္။ သိေပမယ့္ ဘယ္လိုေနေသးလည္းေမးတာေပါ့။ အမ်ိဳးသမီးက ေဆး ကုခမေပးခ်င္ေတာ့ ညာျပီး ေျပာပါတယ္။ အေစာပိုင္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသြားပါတယ္ ဆရာ၊ အခုေတာ့ ျပန္ျပီး ထိုးကိုက္လာျပန္ပါတယ္လို႕ လိမ္ေျပာပါသတဲ့။ ေဆးဆရာက ဒီအမ်ိဳးသမီးတာ့ ညာေနျပီ သိၾကေသးတာေပါ့ လို႕ ဆိုျပီး ေနာက္တစ္ေခါက္အလာမွာ ေဆးေျပာင္းေပးမယ္ လို႕ဆိုပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္အလာမွာလည္း ေဘးျဖစ္ေစတဲ့ ေဆးျမစ္ကိုေသြးျပီး မ်က္စိကုိကြင္းေပးလိုက္တာ လိမ္လည္တဲ့မိန္းမ ဟာ တစ္ခါတည္းျပန္ ျပီး မ်က္စိကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။ လူနာ အမွားအေပၚ ေဆးဆရာ အမွားက ပိုဆိုးသြားျခင္းပါ။

အဲသည္လို သူတစ္ပါးကို မ်က္စိကြယ္ေစခဲ့တဲ့ စကၡဳပါလမေထရ္ဟာ အာသေ၀ါကုန္ခန္း ရဟႏၱာျဖစ္တဲ့ ဘ၀ ကို ေရာက္တာေတာင္မွ မ်က္စိကြယ္ျခင္းနဲ႕ ျပန္ျပီးေပးဆပ္ရပါတယ္။ ၀ဋ္ေၾကြးကို ေလွ်ာ္ပစ္လို႕မရပါဘူး။ အခုဘ၀မွာ ကိုယ္အျပစ္မရွိေအာင္ေနတဲ့ၾကားက ဆိုးရြားတဲ့ျဖစ္ရပ္မ်ားနဲ႕တည့္တည္တိုးတာ ၊ ေ၀ဒနာမ်ားကို ခံစားရတာ စတဲ့အျဖစ္ေတြေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္ကာ ဆူူပူေသာင္းက်န္းတာမ်ိဳး၊ သူတစ္ပါးကိုျပန္ျပီး ရန္ရွာတာမ်ိဳး မလုပ္သင့္ပါဘူး။ တင္ျပီးသားေၾကြးကိုသာ ကုန္စင္ေအာင္ျပန္ဆပ္လိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္။

၂။ေနာက္တစ္ခု သတိရမိတာကေတာ့....ျမန္မာ့သမိုင္းမွာလည္း မိဖုရားၾကီး နန္းမေတာ္မယ္နု ကိုေသဒဏ္ခ်လိုက္ျပီး....သတ္ေတာ့မွာေသခ်ာတဲ့အခ်ိန္ ....မိဖုရားၾကီးက အခြင္အေရးတစ္ခု ေတာင္း ပါတယ္။ အဲဒီ အခြင့္အေရးကေတာ့ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ ကို ကိုယ္တိုင္ဖူးျမင္ခြင့္ေပးပါ ဆိုတဲ့အခြင့္ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းက လည္း သာသနာေရးကို မပိတ္ပင္ပါဘူး။ အဲေတာ့ မယ္ႏုက ဆရာေတာ္ရဲ႕ေက်ာင္းေပၚကိုတက္သြားပါတယ္။ ဆရာေတာ္က ပုရပိုဒ္တစ္ခ်ပ္ကိုကိုင္ျပီး စာဖတ္ေနေတာ္ မူပါတယ္။ မယ္ႏုက တပည့္ေတာ္ မိႏုပါဘုရားလို႕ ေလွ်ာက္ထားရင္းထိုင္ကန္ေတာ့အျပီးမွာ တပည့္ေတာ္ကို စီရင္ၾကေတာ့မွာပါဘုရားလို႕ ေလွ်ာက္ပါတယ္။

အဲဒီအခါ ဆရာေတာ္က တရားနည္းလမ္းက်နစြာနဲ႕ တစ္ခြန္းပဲမိန္႕ေတာ္မူပါတယ္။ မိႏု သူ႕ေၾကြးရွိက ဆပ္ရလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းျဖစ္ပါတယ္။ မယ္ႏုကလည္း အပိုစကားတစ္လံုးမွ မေျပာၾကားပဲ မွန္ပါ နားလည္ပါျပီဘုရားလို႕ေလွ်ာက္ထားျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ကန္ေတာ့အျပီး ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ေၾကာင္းေလးက ရဟန္းပီသေတာ္မူတဲ့ ဆရာေတာ္နဲ႕ ဆရာေတာ္ဆံုးမတဲ့ နိယာမ ကို ေကာင္းစြာ နား လည္ျပီး ျပန္သြားတဲ့ မယ္ႏုရဲ႕ တည္ၾကည္ခိုင္ခန္႕တဲ့စိတ္ထား ကို သိနားလည္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ စာဖတ္ရင္း နားထဲမွာ ထင္ဟပ္ေနတဲ့ ပဲ့တင္သံ ကေတာ့......

~~~~သူ႕ေၾကြးရွိက ဆပ္ရလိမ့္မယ္ ။သူ႕ေၾကြးရွိက ဆပ္ရလိမ့္မယ္။ သူ႕ေၾကြးရွိက ဆပ္ရလိမ့္မယ္။~~~~

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
မညခင္း

ခရမ္းသီး ကြၽန္ မဟုတ္သူ ေပၚဦး

တစ္ရံေသာအခါ အမရပူရေရႊနန္းေတာ္ရွင္ ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးသည္ ပြဲေတာ္တည္ရာတြင္ ျမိန္ရွက္ေတာ္မမူသည္မွာ ၾကာျပီျဖစ္၍ ခရမ္းသီးကိုေၾကာ္ ၍ပြဲေတာ္တည္လိုေသာ ဆႏၵျဖစ္ေတာ္မူတယ္။ သို႕ေသာ္ မင္းတရားမွာ သလိပ္ထေခ်ာင္းဆိုးေသာေရာဂါမွာလည္း သက္သာေတာ္မူခါစ ျဖစ္သျဖင့္ အခက္ေတြ႕ေနသည္။ ထို႕ေၾကာင့္အနားရွိတဲ့ အမတ္ၾကီးေပၚဦး ကိုလွမ္း၍မိန္႕ေတာ္မူလိုက္သည္။

ေပၚဦး...ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ပြဲေတာ္တည္ရာမွာ မျမိန္ရွက္တာၾကာေခ်ျပီ။ ခရမ္းသီးကိုေၾကာ္ခ်က္၍ ပြဲေတာ္တည္ ရန္ ဆႏၵရွိေလတယ္။ ဒါေပမဲ့ေခ်ာင္းဆိုးမွာကိုလည္း စိုးရိမ္ေတာ္မူတယ္။ ဒီရာသီနဲ႕ ကိုက္မကိုက္ ခ်င့္ခ်ိန္ျပီး ပြဲေတာ္တည္သင့္မတည္သင့္ ေလွ်ာက္တင္ေစ ေမာင္မင္း...

ထိုကဲ့သို႕ ဘိုးေတာ္မင္း က အမိန္႕ေတာ္ရွိလိုက္သည္ႏွင့္ ဦးေပၚဦးကလည္း ဥပမာ၊ ဥပေမယ်ေတြနဲ႕ ေဆးက်မ္း၊ ဓာတ္က်မ္း၊ ဗိေႏၶာက်မ္းမ်ားကို ကိုးကားျပီး ခရမ္းသီးကိုခ်ီးမြမ္းေလသည္။ မင္းၾကီး မိန္႕ေတာ္မူလိုက္ကတည္းက မင္းၾကီး ဆႏၵကို သိကာ အၾကိဳက္လိုက္၍ေျဖေလသည္။

ထိုအခါ ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးလည္း စားေတာ္၀န္ကို ခရမ္းသီးေၾကာ္ႏွင့္ပြဲေတာ္တည္ လိုေၾကာင္း မိန္႕ေတာ္မူေလသည္။ သို႕ျဖင့္ညဥ့္အခါပြဲေတာ္တည္ရာ ခရမး္သီးေၾကာ္ႏွင့္ ႏွစ္သက္အားရစြာ ပြဲေတာ္ တည္ေတာ္မူေလသည္။

ထို႕ေနာက္ ညအခါတြင္ စက္ေတာ္ေခၚရာ၌ လြန္စြာေခ်ာင္းဆိုးေတာ္မူ၍ တစ္ခဏမွ်ပင္ စက္ေတာ္မေခၚနိုင္ခဲ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ခရမ္းသီးပြဲေတာ္တည္သင့္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေသာ ဦးေပၚဦးအား အလြန္အမ်က္ထြက္ေတာ္ မူသည္။

ေနာက္တစ္ေန႕ ညီလာခံေရာက္ေတာ့ ဟဲ့ ေပၚဦး ...ေမာင္မင္းက သင့္ေတာ္လွျပီဆို၍ ပြဲေတာ္တည္ရာ တစ္ညလံုးအိပ္မရေအာင္ ေခ်ာင္းဆိုးေတာ္မူလွတယ္။ ေမာင္မင္းကို သတ္သင့္လွျပီ မဟုတ္လား ေပၚဦး...

မွန္လွပါ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ ထားလွ်င္လည္း ေနရပါမည္။သတ္လွ်င္လည္း ေသရပါမည္ဘုရား၊ ယခု ဘုန္းေတာ္ကြၽန္ ေပၚဦးသည္ ရာထူး ဌာနႏၱရ ႏွင့္ ေနထိုင္စားေသာက္ရျခင္းမွာ ခရမ္းသီး က ခန္႕ထားေသာစည္းစိမ္ မဟုတ္ပါ၊ မင္းတရားၾကီးက ခန္႕အပ္ သူေကာင္းျပဳထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား၊ ဒါေၾကာင့္ ခရမ္းသီး ၏ အလိုမလိုက္ဘဲ ဘုန္းေတာ္ကြၽန္ပီပီ မင္းတရားၾကီး အလိုအတိုင္း ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ရေၾကာင္း သံေတာ္ဦးတင္ရပါတယ္ဘုရား...

ကဲကဲ... ေတာ္ပါေတာ့ ေပၚဦးရယ္..ေမာင္မင္း ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြကေတာ့ ကုန္နိုင္ဖြယ္ မျမင္ပါဘူး။

ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးလည္း ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ညိဳရာမွ ျပံဳးေတာ္မူလွ်က္ ေျပာေျပာဆိုဆို မိန္႕ေတာ္မူလွ်က္ႏွင့္ပင္ အတြင္းေဆာင္သို႕ ၀င္ေတာ္မူေလသည္။ ညီလာခံတြင္ ျငိမ္သက္ေနၾကေသာ မွဴးမတ္ဗိုလ္ပါ အေပါင္းလည္း ရယ္ပြဲဖြဲ႕နိုင္ၾကေလသည္။ ဦးေပၚဦးကား ဘာမွ မလုပ္သူလို တံုဏွိဘာေ၀။


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

မိမိကုိယ္ကုိ ဆင္ျခင္နည္း

မိမိကုိယ္ကုိ ဆင္ျခင္နည္း

ဘဒၵႏၲ သီရိႏၵာဘိဝံသ ၊ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး ၏ ဩ၀ါဒကထာကုိ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္၊

၁။ ပါပိစၧာ--

အလိုဆိုးရွိေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း အလိုဆိုးရွိသူ ျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ အလိုဆိုးရွိသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၂။ အတၱဳကၠံသန ပရဝမၻန--

မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္၊ သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္ေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္၊ သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ မိမိကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္ သူတပါးကို ႐ႈတ္ခ်သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၃။ ေကာဓန--

အမ်က္ထြက္သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း အမ်က္ထြက္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ အမ်က္ထြက္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၄။ ဥပနာဟီ --

အမ်က္ထြက္ျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾက မည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၅။ အဘိသဂႋ --

အမ်က္ထြက္ျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အစြဲႀကီးသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း အစြဲႀကီးသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ အစြဲႀကီးသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၆။ ေကာဓေနာ ေကာဓသာမႏၲဝါစံ နိစၧာေရတာ --

ရန္စကားေျပာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ရန္စကားေျပာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတုိ႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ရန္စကားေျပာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၇။ ပရိပၹရတိ--

ေစာဒက က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္”ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၈။ အပသာေဒတိ--

ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္းေသာ သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို ႀကိမ္းေမာင္းသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၉။ ပစၥာေရာေပတိ--

ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္ေသာ သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကို အျပစ္ျပန္တင္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၁၀။ အေညနညံ ပဋိစရတိ ဗဟိဒၶါ ကထံ အပနာေမတိ ေကာပၪၥ ေဒါသၪၥ အပၸစၥယၪၥ ပါတုကေရာတိ--

ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊ စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာ သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊ စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒက-က ေစာဒနာေသာ္ စကားတစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကို ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊ စကားကို အပသို႔ လႊဲဖယ္တတ္ေသာ၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆိုးျခင္းကို ထင္ရွားျပဳတတ္ေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၁၁။ အပဒါေန န သမၸာယတိ--

ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပလည္ေအာင္ မေျဖဆို ႏိုင္ေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပလည္ေအာင္ မေျဖဆိုႏိုင္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖဆိုတတ္သူ ျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၁၂။ မကၡီ ပဠာသီ--

ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ဂုဏ္ေက်းဇူး ေခ်ဖ်က္သူ၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၁၃။ ဣႆုကီ မစၧရီ--

မနာလို ဝန္တိုသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း မနာလို ဝန္တိုသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾက မည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ မနာလို ဝန္တိုသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၁၄။ သေဌာ မာယာဝီ --

ဟန္ေဆာင္သူ လွည့္ပတ္သူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ဟန္ေဆာင္သူ လွည့္ပတ္သူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ဟန္ေဆာင္သူ လွည့္ပတ္သူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၁၅။ ထေဒၶါ အတိမာနီ --

ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတုိ႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ ခက္ထန္ ေမာက္မာေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

၁၆။ သႏၵိ႒ိ ပရာမာသီ အာဒါနဂၢါဟီ ဒုပၸဋိနိႆဂၢီ --

မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ၊ ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ၊ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသာသူကို ငါသည္ မခ်စ္ မႏွစ္သက္။

“ငါလည္း မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ၊ ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ ၊ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ ေသာသူျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကိုလည္း သူတပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ၾကမည္ မဟုတ္” ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၍ မိမိအယူကို စြဲလမ္းတတ္ေသာ ၊ ၿမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ၊ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသာသူ မျဖစ္ရေအာင္ စိတ္ကို ျဖစ္ေစရမည္။

ဤသို႔ ေန႔ေရာ ညပါ အခါမလပ္ ႐ႈဆင္ျခင္ပါက “ပီတိ ပါေမာဇၨ” တရား တေန႔တျခား တိုးပြားလာသည့္အျပင္ ေၾကးမံု မွန္ျပင္ကို ၾကည့္႐ႈေသာသူသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ျမင္ရဘိသကဲ့သို႔ --
“အပါယဂမနီယ အကုသိုလ္ပါပဓမၼမ်ား” ကို “မိမိလက္ကို အတင္းအၾကပ္ ဆြဲေခၚေနေသာ သူသတ္သမား” အသြင္ ထင္ျမင္လာပါေတာ့သည္။

ထိုအခါ အကုသိုလ္တရားမ်ားကို ပယ္ရွားရန္အတြက္ “ကသိုဏ္းပရိကမ္ အလုပ္”ကို အားထုတ္လ်က္ “ ဝိပႆနာတရား” ထပ္ဆင့္ပြားမ်ားၿပီးလွ်င္ “သႏၲိသုခ အမတနန္း” သို႔ တက္လွမ္းႏိုင္မည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

 (ေယာအသင္း) ဘုန္းဘုန္းဘေလာ့ မွ ကူးယူေဖာ္ျပ  မွ်ေ၀အပ္ပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း

ျမင့္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္ေဆာ္

ဗုဒၶဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ သာ၀တၱိျမိဳ႕၌ နိဗၺာန္ေဆာ္တစ္ေယာက္ရွိသည္။ သူသည္ ဘုရားအမွဴးထားေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းဆက္ကပ္ရန္ လွည့္လည္ႏႈိးေဆာ္ေလ့ရွိတယ္။ ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားမ်ားစြာတို႕သည္ လည္း ဆြမ္းခ်က္နိုင္ရန္၊ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆားစသည္ တို႕ကို နိဗၺာန္ေဆာ္သို႕ ေပးလွဴၾကသည္။

သူေဌးတစ္ယာက္မူကား ထိုသို႕မဟုတ္၊ နိဗၺာန္ေဆာ္သည္ မိမိဘာသာ တတ္နိုင္သေလာက္ မကပ္လွဴဘဲ တစ္ပါးသူကို လိုက္၍ နွဳိးေဆာ္ေနရသေလ ဟု ဆိုကာ နိဗၺာန္ေဆာ္ကို မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္။

တစ္ေန႕တြင္ မိမိထံပါးသို႕ နိဗၺာန္ေဆာ္ အလွဴခံေရာက္လာေသာအခါ ဆန္ကို လက္သံုးေခ်ာင္းျဖင့္ ေကာ္၍လက္ေပၚတြင္ ပါသမွ်ကို သာ လွဴလိုက္သည္။ အလားတူပင္ ပဲေနာက္၊ ပဲလြန္း စသည္တို႕ကိုလည္း လက္သံုးေခ်ာင္းျဖင့္သာ အလြန္နည္္းပါးလွစြာသာ ေပးလွဴသည္။ ဤသို႕ လက္တစ္ဖက္စာမွ်သာ ေပးလွဴသျဖင့္ ထိုသူေဌးကို ဗိဠာလပါဒက သေဌးဟု အမ်ားက ေခၚေ၀ၚၾကေလတယ္။

နိဗၺာန္ေဆာ္ကား မျငိဳမျငင္၊ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ၾကည္ျဖဴစြာပင္ လက္ခံသည္။ အျခားသူမ်ား လွဴေသာ ပစၥည္းမ်ားကို တူရာ တူရာေပါင္းထည့္၍ထားသည္။  ဗိဠာလပါဒက သေဌး၏ ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း သီးသန္႕ထည့္၍ထားသည္။ ဤတြင္ သူေဌးသည္ နိဗၺာန္ေဆာ္၏ အျပဳအမူကို စံုစမ္းရန္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ကိုေစလႊတ္လိုက္သည္။

နိဗၺာန္ေဆာ္သည္ အလွဴရွင္သူေဌး ကုသိုလ္ပြားေစရန္ ခ်က္ျပဳတ္ေလသမွ်ေသာ ဆြမ္းအိုး၊ ဟင္းအိုး  စသည္တို႕တြင္ သေဌးပစၥည္းမ်ားကို တစ္ေစ့စီ၊ တစ္ေစ့စီ ေလွ်ာက္ထည့္ေပးေလသည္။

အလုပ္သမားသည္ ထိုအေၾကာင္းကို မိမိ၏ သေဌးအား ျပန္ေျပာျပ၏။ သို႕ရာတြင္ သူေဌးကား မေက်နပ္နိုင္၊ နိဗၺာန္ေဆာ္သည္ ပရိသတ္အလယ္၌ ငါ့ကို ရႈတ္ခ်စကားဆိုပါက သင္းကို သတ္မည္ ဟု ဆိုကာ ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္တြင္ ပုဆိုးျခံဳထဲ၌ ဓားကို ၀ွက္ယူလာ၏။

နိဗၺာန္ေဆာ္သည္လည္း မိမိႏွိဳးေဆာ္၍ ရလာေသာ ပစၥည္းမ်ားကို အေဖာ္မ်ားႏွင့္ အတူ ခ်က္ျပဳတ္စီမံသည္။ ထို႕ေနာက္ ဘုရားအမွဴးျပဳေသာ သံဃာေတာ္တို႕အား ဆြမ္းကပ္သည္။ ထိုသို႕ ဆက္ကပ္ရာတြင္ အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္သည္ လူအမ်ားကို ႏွိဳးေဆာ္တိုက္တြန္း၍ ဤအလွဴကို လွဴပါသည္။ လူအမ်ားသည္ စြမ္းအားရွိသေလာက္ ထည့္၀င္ လွဴဒါန္းၾကပါသည္။ နည္းမ်ားမဟူ လွဴဒါန္းသူအားလံုး အက်ိဳးထူးရပါေစ ဘုရား ဟုေလွ်ာက္၏။

ဤတြင္ ဗိဠာလပါဒက သေဌးသည္ နိဗၺာန္ေဆာ္၏ စိတ္သေဘာထားျမင့္ျမတ္ပံုကို သေဘာေပါက္ကာ မိမိအျပစ္ကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ေလသတည္း။  (ပါပ၀ဂ္- ဗိဠာလပါဒကေသဌိ၀တၱဳ)

ျမစ္တို႕သည္ ေရကိုမေသာက္ကုန္ (သူတစ္ပါးအက်ိဳးသာျဖစ္၏ )

သစ္ပင္သည္ အသီးကိုမစား (သူတစ္ပါးအက်ိဳးသာျဖစ္၏ )

မိုးသည္ တစ္ခါတစ္ရံမွ် ေကာက္ပင္ကိုမစား (သူတစ္ပါးအက်ိဳးသာျဖစ္၏ )

သူေတာ္ေကာင္းတို႕၏ ဥစၥာသည္ (သူတစ္ပါးအက်ိဳးသာျဖစ္၏ )  

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

ညခင္း

ၾကံတန္ဖိုးႏွင့္ ကုသိုလ္အဖို႕

၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မမူမီ သာသနာပ ကာလက ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။

တစ္ေန႕ေတာ့ ညီျဖစ္သူက ၾကံခင္းကို သြားပါတယ္။ အျပန္က်ေတာ့ အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ အစ္ကိုအတြက္ တစ္ေခ်ာင္း၊ သူ႕အတြက္ တစ္ေခ်ာင္းဆိုျပီး ၾကံႏွစ္ေခ်ာင္းခုတ္ခဲ့ပါတယ္။

သူတို႕ေခတ္က ၾကံကို စက္နဲ႕ၾကိတ္စရာမလိုပါဘူး၊ ၾကံပင္ကို အရင္းကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဖ်ားကပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျမွာက္လိုက္ရင္ ၾကံရည္ေတြ ထြက္ၾကလာပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ညီျဖစ္သူက ၾကံရည္ေတြ အျပင္ထြက္မက် ေအာင္ ျဖတ္ထားတဲ့ အရင္းပိုင္းကို သစ္ရြက္နဲ႕အုပ္ခ်ည္ခ်ည္ျပီး ယူခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ၾကံပင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ယူလာရင္း လမ္းမွာ ပေစၥက ဗုဒၶါအရွင္ျမတ္တစ္ပါးနဲ႕ေတြ႕ပါတယ္။ ညီျဖစ္သူက အရွင္ျမတ္ကို ေခတၱထိုင္ခိုင္းျပီး သပိတ္ထဲကို ပါလာတဲ့ ၾကံႏွစ္ေခ်ာင္းထဲက တစ္ေခ်ာင္းကို စိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၾကံရည္ေတြ သပိတ္ထဲကို က်လာပါတယ္။

ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ကလည္း ေနရာမွာတင္ ထိုင္လ်က္ ဘုဥ္းေပးပါတယ္။ အရွင္ျမတ္တစ္ခါတည္း ဘုဥ္းေပးတာကို ၾကည့္ျပီး သဒၶါတရားေတြ ပိုျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ႕ ၾကံေခ်ာင္းကို ကိုင္းရင္း အစ္ကို႕အေနနဲ႕ ၾကံတန္ဖိုးကို ယူခ်င္ယူ၊ ဒါမွ မဟုတ္ ကုသိုလ္အဖို႕ကို ယူခ်င္ယူ အစ္ကို႕ရဲ႕ၾကံေခ်ာင္းကိုလည္း လွဴလိုက္ေတာ့မယ္ လို႕ ေတြးျပီး အစ္ကိုလုပ္သူရဲ႕ ၾကံေခ်ာင္းကိုပါ ေလာင္းထည့္ျပီး လွဴလိုက္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ပေစၥက ဗုဒၶါအရွင္ျမတ္က ပထမ ၾကံေခ်ာင္းနဲ႕တင္ ျပည့္စံုသြားျပီဆိုေတာ့ ဒုတိယၾကံေခ်ာင္းကိုေတာ့ အျခားပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္ေတြအတြက္ အလွဴခံလိုက္ပါတယ္။

ညီျဖစ္သူလည္း အရွင္ျမတ္ကို ရွိခိုးဦးခ်ျပီး ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ဤၾကံရည္ လွဴဒါန္းရေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ နတ္ျပည္ လူ႕ျပည္တို႕၌ စည္းစိမ္ကို ခံစားစံစား သံုးေဆာင္ျပီးလွ်င္ အဆံုးဘ၀ေနာက္ကာလ၌အရွင္ျမတ္သိတဲ့ တရားကိုသာ ရရပါလို၏ လို႕ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

အရွင္ျမတ္ကလည္း သင္ဆုေတာင္းတဲ့ ဆု အတိုင္းျပည့္ေစလို႕ ဆုျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ အရွင္ျမတ္လည္းေကာင္းကင္ခရီးနဲ႕ ျပန္ၾကြသြားပါတယ္။ ေကာင္းကင္ခရီးနဲ႕ၾကြသြားတဲ့ အရွင္ျမတ္ကိုၾကည့္ျပီး ညီျဖစ္သူက ပိုျပီး သဒၶါတရားေတြ ျဖစ္သြားရျပန္ပါတယ္။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ အစ္ကိုျဖစ္သူကို အေၾကာင္းစံုေျပာျပျပီး ၾကံဖိုးကို ယူမလား၊ ကုသိုလ္အဖို႕ကို ယူမလားလို႕ေမးပါတယ္။ အစ္ကိုျဖစ္သူကလည္း ေနပါဦး အရွင္ျမတ္အေၾကာင္းကို ေသခ်ာေျပာျပပါဦးလို႕ေမးပါတယ္။

ဒီေတာ့ညီျဖစ္သူက အစ္ကိုရယ္အရွင္ျမတ္က ကပ္တဲ့ၾကံရည္ကို ေနရာမွာတင္ထိုင္ျပီးဘုဥ္းေပးတယ္။ အစ္ကို႕အတြက္ လွဴတဲ့ၾကံရည္ကို အျခားပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ေတြအတြက္ အလွဴခံျပီး ေကာင္းကင္ခရီးနဲ႕ျပန္ၾကြသြားတယ္ အစ္ကိုရလို႕ ရွင္းျပပါတယ္။

အစ္ကိုျဖစ္သူက သူ႕အတြက္လွဴတဲ့ၾကံရည္ကို အျခားပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ေတြ ဘုဥ္းေပးဖို႕ယူသြားတာရယ္၊ ေကာင္းကင္ခရီးနဲ႕ၾကြသြားတာရယ္ကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးပီတိေတြျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္အုပ္ေလးခ်ီးျပီး ဤသို႕ လွဴဒါန္းရေသာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္တို႕သိအပ္ေသာ တရားထူးကိုသာရရပါလို၏ လို႕ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ကုသိုလ္ျပဳျပီးဆုေတာင္းတဲ့ေနရာမွာ ညီက လူ႕စည္းစိမ္ နတ္စည္းစိမ္ရယ္ နိဗၺာန္ရယ္ဆုေတာင္းပါတယ္။ အစ္ကိုကေတာ့ နိဗၺာန္တစ္ခုပဲဆုေတာင္းပါတယ္။ ညီကေတာ့ အပိုအဆစ္ေလာကီဆုေလးပါ တြဲေတာင္းပါတယ္။ ဆုေတာင္းကြာေတာ့ အက်ိဳးေပးလည္းကြာပါတယ္။ အစ္ကိုျဖစ္သူက ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္မွာ အရဟတၱမဂ္ အရဟတၱဖိုလ္ရျပီး ရဟနၱာျဖစ္သြားပါတယ္။ ညီျဖစ္သူကေတာ့ သူ႕ဆုေတာင္းအတိုင္း လူ႕နတ္စည္းစိမ္ေတါ အျပည့္အ၀ခံစားျပီး ေဂါတမ ဘုရားလက္ထက္က်မွ အရဟတၱဖိုလ္ရသြားပါတယ္။

ဒီပံု၀တၱဳေလး ကိုဖတ္ရျခင္းအားျဖင့္ သက္ရွိတစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ သက္ရွိတစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ ကုသိုလ္ျပဳေပးလို႕ရတယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္။ ကိုယ္ၾကည္ညိဳေလးစားတဲ့ ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ ကုသိုလ္ျပဳေပးမယ္ ဆိုရင္ ဟိုတစ္ဖက္သားမွာ ကုသိုလ္ေတြ ရသြားပါတယ္။ သိေအာင္လည္း ၀မ္းေျမာက္ေအာင္လည္း ေျပာျပဖို႕လိုပါတယ္။ ဒါမွလည္း တဖက္သားမွာ ကုသိုလ္ေတြျဖစ္မွာပါ။ ဥပမာ- ကိုယ္ ခရီးေ၀းတစ္ခုသြားမယ္ ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ ကိုယ္အေမအတြက္ အေမ့နာမည္နဲက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေလးေတြျပဳခဲ့မယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ လွဴဒါန္းထားတဲ့ အလွဴခံျဖတ္ပိုင္းေလးကိုျပျပီး အေမ့အတြက္ လွဴခဲ့ပါတယ္။သာဓုေခၚ ဆုေတာင္းပါလို႕ ေျပာျပမယ္  ဆိုရင္ လည္း ကိုယ့္မိဘအတြက္ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါ။ ဒီလိုပါပဲ...

ကိုယ္သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႕မွာ ငါးေစ်းတန္းက သတ္ေတာ့မယ္ ငါးအရွင္ လတ္လတ္ေတြကို ၀ယ္ျပီး ျမစ္ေခ်ာင္းတစ္ခုခုမွာ ေဘးမဲ့လႊတ္ေပးမယ္ဆိုရင္လည္း သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ အတြက္ ထူးျခားတဲ့ ဇီ၀ိတဒါန ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေကာင္းတစ္ခုပါပဲ။

ပစၥည္း၀တၱဳကိုေပးတာက ဒီဘ၀အတြက္ပါ၊ ကုသိုလ္ျပဳေပးတာက သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုးအတြက္ပါ။ အမွန္တကယ္ သံေယာဇဥ္ရွိတယ္၊ အက်ိဳးလိုလားတယ္ဆိုရင္ ပစၥည္း၀တၱဳတင္မကဘဲ ကုသိုလ္ေလးေတြပါ ျပဳျပဳေပးတာက အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္တစ္ခုပါ။

ဆုေတာင္းရာတြင္လည္း နိဗၺာန္တစ္ခုပဲ ဆုေတာင္းသူနဲ႕၊ နိဗၺာန္နဲ႕ အတူ ေလာကီအက်ိဳးကိုပါ တြဲဖက္ ဆုေတာင္းသူတို႕ရဲ႕ ကြာဟခ်က္ ၊ ျမန္ျမန္ရေစတဲ့ဆုေတာင္းနဲ႕ ေႏွးေႏွးရေစတဲ့ ဆုေတာင္းတို႕ ရဲ႕ကြာျခားခ်က္ကို သိရပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

ညခင္း