ေကာလိယျမိဳ႕တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ေရ၀တ သည္ သက်မင္းသားတစ္ပါးျဖစ္၏။ သာသနာတြင္းသို႕ေရာက္ရွိျပီး ေသာအခါ ၀ိနည္းက်င့္၀တ္ကို အင္မတန္ေလးစား၏။ တစ္ခါေသာ္ အရွင္ေရ၀တသည္ ဆြမ္းကိစၥ ျပီးျပည့္စံု၍ ဂဂၤါျမစ္ကမ္းသို႕ ျပန္ၾကြလာစဥ္ ထူးေထြ ဆန္းျပားေသာ အသြင္သ႑ာန္တစ္ခု ေရြ႕လ်ားမႈကိုေတြ႕ျမင္ရေတာ့၏။
ထိုသ႑ာန္သည္ ဂဂၤါျမစ္ကမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အေခါက္ေခါက္ အခါခါ ေျပးလႊားေန၏။ ထိုသူသည္ ဂဂၤါျမစ္ထဲမွ ေရၾကည္ေရေအးကို တစ္၀ၾကီးေသာက္ရန္ အားခဲရင္း ေျပးလႊားျပီး အေခါက္ေခါက္အခါခါၾကိဳးစားေသာ္လည္း သူရဲ႕ ၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ ခ်ီတံုခ်တံု အစုန္အဆန္ ေရြ႕လ်ားေနရသူျဖစ္၏။
အရွင္ေရ၀တ သည္ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ျဖာ သူ႕ ခႏၶာႏွင့္ ေဆာက္တည္ရာမရ ေရြ႕လ်ားေနေသာ အသြင္ကို အနီးကပ္ဆံုးေတြ႕ရေသာအခါ ရုပ္ရည္ ဆိုးရြားရံုမက ကိုယ္မွ ထြက္ေပၚလာေသာ အနံ႕ၾကီးကလည္း ပုပ္ေဟာင္ေဟာင္ေနသည္ကို သတိျပဳမိရေတာ့သည္။
ျပိိတၱာမတစ္ေယာက္ေပပဲ
တပည့္ေတာ္မ ေရဆာလြန္းလွပါျပီ၊ ေရေပးပါ၊ အျမန္ေရေပးပါဘုရား....အငမ္းမရ ဆင္းရဲစြာ ပူဆာသည္ကိုေတြ႕ရသျဖင့္....
ဟဲ့..ဟဲ့ ဒကာမ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္ၾကီးကို အေျချပဳျပီး စီးဆင္းလာတဲ့ ေအးလည္းေအးတဲ့၊ ၾကည္လည္းၾကည္လင္တဲ့ ဂဂၤါျမစ္ၾကီးအန္ီးရွိေနပါလ်က္နဲ႕ ေရဆာတယ္လို႕ ပူေဆြးေနရသလား။
မွန္လွပါ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ေသာက္လို႕မရပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မ ေရေသာက္ဖို႕ျပင္ဆင္လိုက္တာနဲ႕ ေသြးေရာင္လႊမ္းျပီး အညွီနံ႕မ်ား နံလာပါတယ္ဘုရား..
အို...အကုသိုလ္တယ္ၾကီးပါလား ဒကာမ၊ ဒီဘ၀ကို မေရာက္ခင္က ဘာေတြမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့လို႕ပါလိမ့္။
မွန္လွပါ ဘုရား၊ ဟိုဘ၀က တပည့္ေတာ္မရဲ႕ ခင္ပြန္းဟာ ဥေဇၹနီျပည္ကို အစိုးရတဲ့ ဥေတနမင္းၾကီး အားကိုးယံုၾကည္ရတဲ့ အမတ္ၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ အမတ္ၾကီးကြယ္လြန္တဲ့အခါ အမတ္ၾကီးရဲ႕ ရာထူးကို သားေတာ္ ဥတၱရလုလင္ကို ေပးအပ္ပါတယ္။ တိုတိုေျပာရရင္...ဥတၱရလုလင္ဟာ နန္းအသစ္တည္ေဆာက္ဖို႕ ေတာထဲမွာ သစ္၀ါးရွာေဖြ ဖို႕ အမိန္႕အရသြားရင္း ၊ ရဟႏၱာ အရွင္မဟာကစၥည္းအရွင္ျမတ္ၾကီးနဲ႕ေတြ႕ျပီး တရားေတာ္နာယူျပီး သရဏဂံုေဆာက္တည္ကာ ဥပႆကာအျဖစ္ခံယူခဲ့တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ သားရဲ႕ ပင့္ဖိတ္မွဳေၾကာင့္ ရဟႏၱာမေထရ္ၾကီးနဲ႕ ေနာက္ပါ သံဃာေတြ ဆြမ္းခံၾကြေရာက္လာပါတယ္။ ဆြမ္းေလာင္းပြဲဟာ တစ္ရက္နဲ႕ မျပီးဘဲ ေနာက္ေန႕ေတြမွာလည္း ဆြမ္းပန္းကိစၥေတြ ပါ၀င္လာျပန္ပါတယ္။ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ကိုခဏခဏဖူးေတြ႕ရတဲ့ သားဥတၱရလုလင္ကေတာ့ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ကေတာ့ အလုပ္ေတြ၊ တရားနာမႈ၊ ၾကည္ညိဳမွု၊ လွဴမွဳတန္းမွဳ၊ ေစတနာေတြကို နားမလည္ပါဘူး က်ီထဲက ဆန္ေတြေလ်ာ့သြားတာ ၊ စပါးေတြ ကုန္သြားတာ၊ ဘ႑ာတိုက္ထဲက ရတနာေတြ ေလ်ာ့သြားတာကို ပဲသိပါတယ္...မေက်နပ္ပါဘူး...အဲဒီေတာ့...
တပည့္ေတာ္မဟာ သားေလး ဥတၱရလုလင္ရဲ႕သဒၶါတရားကို ခုတံုးလုပ္ေနၾကတာ (အေမ့သား ဆြမ္းေလာင္းတာ အလွဴအတန္းလုပ္တာ ၊ ၀ါ၀ါ၀တ္ေတြ ဖန္ကတံုးေတြ အတြက္ စုေ၀းေနၾကတာ အေမ မၾကည့္ခ်င္ဘူး ေတာ္ေတာ့လို႕) စိတ္လိုက္မာန္ပါ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သားေတာ္က ဆက္လက္ျပီး ေဆြမ်ိဳးေတြ အိမ္မွာ ကုသိုလ္လုပ္ျပန္ေရာ..၊ ကုန္က်ေငြကို ေတာ့ သူက ပဲစိုက္ထုတ္ေနျပန္ပါတယ္။
သည္ကာလတိုင္ေအာင္ ဒကာမၾကီးက ေကာင္းမွဳအ၀၀ကို မၾကည့္မျဖဴရွိေနတုန္းပဲလား... သည္မွ်မကပါဘုရား၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္က သားကေလးကို (ငါ..အမတ္ပဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္မယ္၊ အေမ့စကားကို ပယ္ရွား၀ံ့တယ္ဆိုရင္ မင္းၾကိဳက္သလို လွဴေပေတာ့၊ မင္းျပဳသမွ် လွဴဖြယ္၀တၱဳ အေဖ်ာ္ယမကာေတြဟာ ေသြးေတြျဖစ္ပါေစ၊ ေရဆာလို႕ ေသာက္သမွ် ေသြးေတြျဖစ္ပါေစေသာ္)လို႕ မိုက္မိုက္မဲမဲ က်ိန္္ဆိုခဲ့ပါတယ္။
မိခင္စကား မလိုက္နာတဲ့သားကို ပစ္လြတ္လိုက္တဲ့ က်ိန္စာ ေလးျမွားအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြဟာ တပည့္ေတာ္မကို အမွန္ပဲ ထိမွန္သြားပါျပီ ဘုရား ကယ္တင္ေတာ္မူပါဘုရား
အရွင္ေရ၀တ သည္ ျပိတၱာမၾကီး၏ျခင္းရာ အကုသိုလ္ဇာတ္လမ္းကို ကရုဏာျဖင့္ နာၾကားခဲ့ျပီး....ေနာက္ သီတင္းသံုးေဖာ္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ေသာက္ေရ ၾကည္ၾကည္ေအးေအး ဆက္ကပ္၏။ အမွိဳက္ပံု တစ္ခုမွ ပံ့သကူ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ အ၀တ္စတစ္ခုကို သကၤန္းျပဳလုပ္က လွဴဒါန္းျပန္၏ ေနာက္တစ္ေန႕ နံနက္တြင္ ဆြမ္းခံရလာသည့္ ဆြမ္းအခ်ိဳ႕ကို သီတင္းသံုးေဖာ္ တို႕ အားလွဴဒါန္း၏ ထို႕ေနာက္ ျပဳျပဳသမွ်ေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမွႈ အစုစုကို ဂဂၤါျမစ္ကမ္းက ျပိတၱာမၾကီးအား အမွ်ေပး ေ၀ ေလသည္။
ဒီဇာတ္လမ္းေလးကိုဖတ္ရျခင္းျဖင့္ ေရဗူးနဲ႕ ဖိနပ္မပါ ေႏြခါမွ သိ ၊ ဒါနနဲ႕သီလမပါ၊ ေသခါမွ သိ၊ ၀စီေဗဒ ထိတိုင္းရွ ဆိုတဲ့ စကားေလးမ်ား ကို သြားသတိရမိပါတယ္။ အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္ျဖစ္၊ လက္လြတ္စပယ္ လြယ္လြယ္ေျပာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္ (ဗုဒၶေလာကသားတို႔၏ အႏွိဳင္းမဲ႔ ေက်းဇူးရွင္) စာအုပ္မွာ ဒါန၏ အႏွစ္သာရမွာ စြန္႔လႊတ္ျခင္းႏွင့္ အနစ္နာ ခံျခင္းျဖစ္၏ လိုဆိုထားပါတယ္။ ဒါနအမႈျဖစ္တဲ႔ စြတ္လႊတ္ျခင္းနဲ႔ အနစ္နာခံျခင္း ဆိုတာေတြကို ဘယ္ဘာသာ၀င္မဆို လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ကေတာ့ ျမတ္နိဗၺာန္ကို တက္လွမ္းဖို႔ရာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ ဆိုတဲ႔ေလွကားထစ္ သံုးခုအနက္ အေရးပါလွတဲ႔ ေလွကားထစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဟာ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုုလ္ကို တိုက္ရိုက္ပို႔ေဆာင္ ေပးႏိုင္တဲ႔ နည္းလမ္းမဟုတ္ေပမဲ့လည္း နိဗၺာန္ေရာက္ ေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ ေတာ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ဒါနကို ေမြးစကေလးနာမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ကစျပီး ကြယ္လြန္လို႔ ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးတဲ႔အထိ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး လွဴတန္းေနခဲ့ၾကသူေတြပါ။ ဒါေပမယ္႔ လွဴတာဟာ လွဴတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ လွဴတတ္ဖို႔ဆိုတာက ကုသိုလ္တစ္ပဲ၊ ငရဲတစ္ပိႆာျဖစ္မဲ႔ အလွဴမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ ပညာသတိ မျပတ္ရွိၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ နိဗၺာန္မရမီ စပ္ၾကား ျဖစ္ရာဘ၀မွာ သင့္ေလ်ာ္သလို အက်ိဳးေပးေကာင္းတဲ့ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ကုသိုလ္ေတြရၾကေစဖို႔ ဒီဇာတ္လမ္းေလးျဖင့္ ကုသိုလ္ယူပါတယ္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း
ထိုသ႑ာန္သည္ ဂဂၤါျမစ္ကမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အေခါက္ေခါက္ အခါခါ ေျပးလႊားေန၏။ ထိုသူသည္ ဂဂၤါျမစ္ထဲမွ ေရၾကည္ေရေအးကို တစ္၀ၾကီးေသာက္ရန္ အားခဲရင္း ေျပးလႊားျပီး အေခါက္ေခါက္အခါခါၾကိဳးစားေသာ္လည္း သူရဲ႕ ၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ ခ်ီတံုခ်တံု အစုန္အဆန္ ေရြ႕လ်ားေနရသူျဖစ္၏။
အရွင္ေရ၀တ သည္ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ျဖာ သူ႕ ခႏၶာႏွင့္ ေဆာက္တည္ရာမရ ေရြ႕လ်ားေနေသာ အသြင္ကို အနီးကပ္ဆံုးေတြ႕ရေသာအခါ ရုပ္ရည္ ဆိုးရြားရံုမက ကိုယ္မွ ထြက္ေပၚလာေသာ အနံ႕ၾကီးကလည္း ပုပ္ေဟာင္ေဟာင္ေနသည္ကို သတိျပဳမိရေတာ့သည္။
ျပိိတၱာမတစ္ေယာက္ေပပဲ
တပည့္ေတာ္မ ေရဆာလြန္းလွပါျပီ၊ ေရေပးပါ၊ အျမန္ေရေပးပါဘုရား....အငမ္းမရ ဆင္းရဲစြာ ပူဆာသည္ကိုေတြ႕ရသျဖင့္....
ဟဲ့..ဟဲ့ ဒကာမ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္ၾကီးကို အေျချပဳျပီး စီးဆင္းလာတဲ့ ေအးလည္းေအးတဲ့၊ ၾကည္လည္းၾကည္လင္တဲ့ ဂဂၤါျမစ္ၾကီးအန္ီးရွိေနပါလ်က္နဲ႕ ေရဆာတယ္လို႕ ပူေဆြးေနရသလား။
မွန္လွပါ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ေသာက္လို႕မရပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မ ေရေသာက္ဖို႕ျပင္ဆင္လိုက္တာနဲ႕ ေသြးေရာင္လႊမ္းျပီး အညွီနံ႕မ်ား နံလာပါတယ္ဘုရား..
အို...အကုသိုလ္တယ္ၾကီးပါလား ဒကာမ၊ ဒီဘ၀ကို မေရာက္ခင္က ဘာေတြမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့လို႕ပါလိမ့္။
မွန္လွပါ ဘုရား၊ ဟိုဘ၀က တပည့္ေတာ္မရဲ႕ ခင္ပြန္းဟာ ဥေဇၹနီျပည္ကို အစိုးရတဲ့ ဥေတနမင္းၾကီး အားကိုးယံုၾကည္ရတဲ့ အမတ္ၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ အမတ္ၾကီးကြယ္လြန္တဲ့အခါ အမတ္ၾကီးရဲ႕ ရာထူးကို သားေတာ္ ဥတၱရလုလင္ကို ေပးအပ္ပါတယ္။ တိုတိုေျပာရရင္...ဥတၱရလုလင္ဟာ နန္းအသစ္တည္ေဆာက္ဖို႕ ေတာထဲမွာ သစ္၀ါးရွာေဖြ ဖို႕ အမိန္႕အရသြားရင္း ၊ ရဟႏၱာ အရွင္မဟာကစၥည္းအရွင္ျမတ္ၾကီးနဲ႕ေတြ႕ျပီး တရားေတာ္နာယူျပီး သရဏဂံုေဆာက္တည္ကာ ဥပႆကာအျဖစ္ခံယူခဲ့တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ သားရဲ႕ ပင့္ဖိတ္မွဳေၾကာင့္ ရဟႏၱာမေထရ္ၾကီးနဲ႕ ေနာက္ပါ သံဃာေတြ ဆြမ္းခံၾကြေရာက္လာပါတယ္။ ဆြမ္းေလာင္းပြဲဟာ တစ္ရက္နဲ႕ မျပီးဘဲ ေနာက္ေန႕ေတြမွာလည္း ဆြမ္းပန္းကိစၥေတြ ပါ၀င္လာျပန္ပါတယ္။ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ကိုခဏခဏဖူးေတြ႕ရတဲ့ သားဥတၱရလုလင္ကေတာ့ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ကေတာ့ အလုပ္ေတြ၊ တရားနာမႈ၊ ၾကည္ညိဳမွု၊ လွဴမွဳတန္းမွဳ၊ ေစတနာေတြကို နားမလည္ပါဘူး က်ီထဲက ဆန္ေတြေလ်ာ့သြားတာ ၊ စပါးေတြ ကုန္သြားတာ၊ ဘ႑ာတိုက္ထဲက ရတနာေတြ ေလ်ာ့သြားတာကို ပဲသိပါတယ္...မေက်နပ္ပါဘူး...အဲဒီေတာ့...
တပည့္ေတာ္မဟာ သားေလး ဥတၱရလုလင္ရဲ႕သဒၶါတရားကို ခုတံုးလုပ္ေနၾကတာ (အေမ့သား ဆြမ္းေလာင္းတာ အလွဴအတန္းလုပ္တာ ၊ ၀ါ၀ါ၀တ္ေတြ ဖန္ကတံုးေတြ အတြက္ စုေ၀းေနၾကတာ အေမ မၾကည့္ခ်င္ဘူး ေတာ္ေတာ့လို႕) စိတ္လိုက္မာန္ပါ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သားေတာ္က ဆက္လက္ျပီး ေဆြမ်ိဳးေတြ အိမ္မွာ ကုသိုလ္လုပ္ျပန္ေရာ..၊ ကုန္က်ေငြကို ေတာ့ သူက ပဲစိုက္ထုတ္ေနျပန္ပါတယ္။
သည္ကာလတိုင္ေအာင္ ဒကာမၾကီးက ေကာင္းမွဳအ၀၀ကို မၾကည့္မျဖဴရွိေနတုန္းပဲလား... သည္မွ်မကပါဘုရား၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္က သားကေလးကို (ငါ..အမတ္ပဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္မယ္၊ အေမ့စကားကို ပယ္ရွား၀ံ့တယ္ဆိုရင္ မင္းၾကိဳက္သလို လွဴေပေတာ့၊ မင္းျပဳသမွ် လွဴဖြယ္၀တၱဳ အေဖ်ာ္ယမကာေတြဟာ ေသြးေတြျဖစ္ပါေစ၊ ေရဆာလို႕ ေသာက္သမွ် ေသြးေတြျဖစ္ပါေစေသာ္)လို႕ မိုက္မိုက္မဲမဲ က်ိန္္ဆိုခဲ့ပါတယ္။
မိခင္စကား မလိုက္နာတဲ့သားကို ပစ္လြတ္လိုက္တဲ့ က်ိန္စာ ေလးျမွားအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြဟာ တပည့္ေတာ္မကို အမွန္ပဲ ထိမွန္သြားပါျပီ ဘုရား ကယ္တင္ေတာ္မူပါဘုရား
အရွင္ေရ၀တ သည္ ျပိတၱာမၾကီး၏ျခင္းရာ အကုသိုလ္ဇာတ္လမ္းကို ကရုဏာျဖင့္ နာၾကားခဲ့ျပီး....ေနာက္ သီတင္းသံုးေဖာ္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ေသာက္ေရ ၾကည္ၾကည္ေအးေအး ဆက္ကပ္၏။ အမွိဳက္ပံု တစ္ခုမွ ပံ့သကူ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ အ၀တ္စတစ္ခုကို သကၤန္းျပဳလုပ္က လွဴဒါန္းျပန္၏ ေနာက္တစ္ေန႕ နံနက္တြင္ ဆြမ္းခံရလာသည့္ ဆြမ္းအခ်ိဳ႕ကို သီတင္းသံုးေဖာ္ တို႕ အားလွဴဒါန္း၏ ထို႕ေနာက္ ျပဳျပဳသမွ်ေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမွႈ အစုစုကို ဂဂၤါျမစ္ကမ္းက ျပိတၱာမၾကီးအား အမွ်ေပး ေ၀ ေလသည္။
ဒီဇာတ္လမ္းေလးကိုဖတ္ရျခင္းျဖင့္ ေရဗူးနဲ႕ ဖိနပ္မပါ ေႏြခါမွ သိ ၊ ဒါနနဲ႕သီလမပါ၊ ေသခါမွ သိ၊ ၀စီေဗဒ ထိတိုင္းရွ ဆိုတဲ့ စကားေလးမ်ား ကို သြားသတိရမိပါတယ္။ အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္ျဖစ္၊ လက္လြတ္စပယ္ လြယ္လြယ္ေျပာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္ (ဗုဒၶေလာကသားတို႔၏ အႏွိဳင္းမဲ႔ ေက်းဇူးရွင္) စာအုပ္မွာ ဒါန၏ အႏွစ္သာရမွာ စြန္႔လႊတ္ျခင္းႏွင့္ အနစ္နာ ခံျခင္းျဖစ္၏ လိုဆိုထားပါတယ္။ ဒါနအမႈျဖစ္တဲ႔ စြတ္လႊတ္ျခင္းနဲ႔ အနစ္နာခံျခင္း ဆိုတာေတြကို ဘယ္ဘာသာ၀င္မဆို လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ကေတာ့ ျမတ္နိဗၺာန္ကို တက္လွမ္းဖို႔ရာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ ဆိုတဲ႔ေလွကားထစ္ သံုးခုအနက္ အေရးပါလွတဲ႔ ေလွကားထစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဟာ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုုလ္ကို တိုက္ရိုက္ပို႔ေဆာင္ ေပးႏိုင္တဲ႔ နည္းလမ္းမဟုတ္ေပမဲ့လည္း နိဗၺာန္ေရာက္ ေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ ေတာ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ဒါနကို ေမြးစကေလးနာမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ကစျပီး ကြယ္လြန္လို႔ ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးတဲ႔အထိ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး လွဴတန္းေနခဲ့ၾကသူေတြပါ။ ဒါေပမယ္႔ လွဴတာဟာ လွဴတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ လွဴတတ္ဖို႔ဆိုတာက ကုသိုလ္တစ္ပဲ၊ ငရဲတစ္ပိႆာျဖစ္မဲ႔ အလွဴမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ ပညာသတိ မျပတ္ရွိၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ နိဗၺာန္မရမီ စပ္ၾကား ျဖစ္ရာဘ၀မွာ သင့္ေလ်ာ္သလို အက်ိဳးေပးေကာင္းတဲ့ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ကုသိုလ္ေတြရၾကေစဖို႔ ဒီဇာတ္လမ္းေလးျဖင့္ ကုသိုလ္ယူပါတယ္။
ကုသိုလ္ဆယ္တန္
လွဴဒါန္းဒါန ေစာင့္သီလ ပြားထ ဘာ၀နာ
ၾကီးသူရိုညႊတ္ ေ၀ယ်ာ၀တ္
ျပဳတတ္သင့္ရာရာ
ကုသိုလ္အစု မွ်ေ၀ျပဳ သာဓုေခၚ၀မ္းသာ
တရားေတာ္နာ ေဟာေျပာကာ
ယူမွာ ေျဖာင့္အပ္စြာ။ ။
လွဴဒါန္းဒါန ေစာင့္သီလ ပြားထ ဘာ၀နာ
ၾကီးသူရိုညႊတ္ ေ၀ယ်ာ၀တ္
ျပဳတတ္သင့္ရာရာ
ကုသိုလ္အစု မွ်ေ၀ျပဳ သာဓုေခၚ၀မ္းသာ
တရားေတာ္နာ ေဟာေျပာကာ
ယူမွာ ေျဖာင့္အပ္စြာ။ ။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း
ေၾကာက္စရာပဲေနာ္ .. း((
၀ဋ္ဆိုတာ တကယ္ကိုပဲ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ....
ေအာ္... ၀ဋ္..၀ဋ္..အေတာ္ေၾကာက္ဖုိ႔ေကာင္းပါလားဗ်ာ..
ေက်းဇူးပါဗ်ာ...
အစ္မေရ.. တန္ဖိုးရွိတဲ့ စာေပေတြ လာဖတ္ပါတယ္..။ တန္ဖိုးရွိပါ့ဗ်ာ..။ မွတ္သားသင့္တဲ့ ဆံုးမၾသ၀ါဒေတြပါပဲ..။ တန္ဖိုးရွိတဲ့စာေပမ်ား ဆက္လက္ေရးသားျဖန္႕ေ၀ႏုိင္ပါေစအစ္မ...။ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာပါေစ...။
ႏႈတ္က လႊတ္ခနဲေျပာမိေပမယ့္ ျပန္ေပးဆပ္ရတာက ေၾကာက္ခမန္းလိလိပါပဲ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သတိထားဆင္ျခင္စရာ သံေ၀ဂ ပါပဲ...။
တန္ဖိုးရိွတဲ့ မွ်ေ၀ မႈေလးပါပဲ...။
ေၾကာက္စရာၾကီးေနာ္ အေတာ္ဆိုးတဲ့ ပိတ္ပင္မႈကိုလုပ္တာကိုး
၀စီကံ အက်ိဳးဆက္ ရယ္ . . . ကုသိုလ္ကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္တာ
ရယ္ . . . ဘုရားရွင္ ရဟန္းေတြ နဲ ့သာသနာကိုေစာ္ကားတဲ ့အၿပစ္
ဟာေတာ္ေတာ္ကို ေၾကာက္ဖို ့ေကာင္းပါေပတယ္ ဗ်ာ . . .
စာေပတင္ျပမႈေတြ ေကာင္းတယ္
မေကာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္မိေတာ့ မေကာင္းက်ဳိးေတြ ခံစားရၿပီ
ျပိတၱာမ ခံစားရတဲ့ အက်ဳိးကလည္း ေၾကာက္စရာ
ရွက္သင့္တာကို မရွက္ေတာ့ ေၾကာက္လန္႔စရာေတြနဲ႔ ေတြ႔ၾကရတယ္
ဒါေၾကာင့္
ကမ႓ာေစာင့္တရားႏွစ္ပါး လက္ကုိင္ထားၾကရမယ္
ၾသတၱပၸ မေကာင္းက်ဳိးေတြကို ေၾကာက္(ရင္)
ဟိရိ မေကာင္းမႈျပဳရမွာ ရွက္ၾကပါ
အသက္သာႀကီးေသာ သူ