ဖား နဲ႕ က်ား

ဒီတစ္ခါ အလွည္က်တာ ေတာ့ ပံုျပင္ေလးပါပဲရွင္....

     ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ေတာအုပ္ၾကီးတစ္ခုရဲ႕ ေရကန္ၾကီးထဲမွာ ဆိုရင္ ၾကားမ်ိဳးငါးပါး၊ ပြင့္ဖူးေနၾကလို႕ လွပ ေမႊးၾကိဳင္ေနသတဲ့ ၾကည္လင္း ေအးျမတဲ့ေရ ကို ေတာအုပ္ထဲမွ ရွိၾကတဲ့ တိရိစာၦန္အေပါင္းက လာေရာက္ ေသာက္ၾကတယ္ ေပါ့ကြယ္။
      အဲဒီ ေရကန္ထဲမွာ ဖားထီးနဲ႕ ဖားမ စံုတြဲရွိၾကတယ္။ အဲဒီ ဖားလင္မယားဟာ ၾကာပန္းထဲက ၀တ္ရည္ေတြကို စားျပီး ၾကီးထားလာၾကတာေပါ့။ တစ္ေန႕ ဖားမဟာ ဖားထီးကို ေျပာတယ္။

     ွရွင္ဟာ သိပ္ျပီး ခြန္အားဗလနဲ႕ ျပည္စံုတဲ့သူပဲ။ ရွင္သာအင္အားအၾကီးဆံုးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ရွင္အစြမ္းကို ၾကည့္ခ်င္တယ္။

     ဖားမရဲ႕ စကားကို ၾကားတဲ့ ဖားထီးက ဘ၀င္ျမင့္သြားတာေပါ့ကြယ္။ ဟုတ္လား ငါလည္း အဲလို ထင္ထားတာ။ကဲ ေျပာ ငါဘာလုပ္ျပရမလဲ၊ မိုးေပၚက ၾကယ္ကို တက္ဆြတ္ေပးရမလား။အလိုေတာ္ အယ္ေလာက္မၾကီးဘူးရွင္ ေဟာဒီေရကန္မွာ ေရလာေသာက္ေနၾကတဲ့ တိရိစၦာန္ေတြထဲက အေကာင္ၾကီးတစ္ေကာင္ကို သတ္ျပစမ္းပါ။

ငါ...ငါက ဘယ္လို အေကာင္မ်ိဳးကို သတ္ျပရမွာလဲ..။ရွင္ၾကိဳက္တဲ့ အေကာင္ေပါ့။ ျခေသၤ့ျဖစ္ျဖစ္၊ က်ားျဖစ္ျဖစ္၊ ဆင္ျဖစ္ျဖစ္ က်ားသားစားရရင္ ပိုေကာင္းမယ္။

ဟယ္ဒီ ဂန္းမ နင္ရႈးေနလား ငါလို လက္တစ္ဆုပ္ေကာင္က အဲဒီဧရာမၾကီးေတြကို သတ္နိုင္တယ္လို႕ နင့္ဘယ္သူေျပာလဲ..။

ပံုျပင္ေတြထဲမွာ ဖတ္ဖူးတာပဲ။

ပံုျပင္ဆိုတာ တကယ္မွ မဟုတ္တာ မဖားမရယ္၊ မျဖစ္နိုင္တာ မေတာင့္တစမ္းပါနဲ႕။
ွရွင္က မိုးေပၚက ၾကယ္ေတာင္ ဆြတ္ေပးဦးမလို႕ဆို။ ဒီမွာရွင့္ ေလာကမွာ အေကာင္ၾကီးတာ ေသးတာ အဓိက မက်ဘူး။ အၾကံဥာဏ္နဲ႕ စြမ္းရည္သတၱိ သာ အေရးအၾကီးဆံုးပဲ။ ရွင္ကို အထင္ၾကီးခဲ့မိတာ မွားတာပဲ၊ ရွင္ဟာ ဘာ အစြမ္းမွမရွိတဲ့လူ (အဲေလ) ဖားပဲ..။ အဲလိုနဲ႕ ဖားမ က ခြၽဲခြၽဲႏြဲ႕ႏြဲ႕ ရႈိက္သံေလးနဲ႕ေျပာေတာ့ ကိုကို ဖားထီးက အေတာ့္ကို စိတ္ထိခုိက္သြားေတာ့တာပဲ။

အိုမိုင္...ဆြိ ငါကိိိိိိိို အထင္ေသးသြားျပီလား၊ မင္းလိုသမွ်ငါစြမ္းေဆာင္ျပမယ္ဆိုျပီး။ အၾကံထုတ္ပါေတာ့တယ္။

အဲလိုနဲ႕ တစ္ေန႕မွာ ေရေသာက္ဖို႕လာတဲ့ က်ားတစ္ေကာင္ကိုျမင္ေတာ့ ၾကာဖက္ေပၚထိုင္ေနရင္းက လွမ္းေမလိုက္သတဲ့။ေဟ့ေကာင္ က်ားၾကီး..မင္းနဲ႕ငါ အသံခ်င္းျပိုင္မလား။

ဘာ...ဘာ မင္လို မေလာက္ေလး မေလာက္စားဖား သတၱ၀ါက ငါလို ေတာဘုရင္ နဲ႕ျပိဳင္ျပီး ဟိန္းခ်င္တယ္။
ဟုတ္တယ္.. အသံခ်င္းျပိဳင္ဟိန္းလို႕ က်ဳပ္ေသသြားခဲ့ရင္ ခင္းဗ်ားနိဳင္ျပီ၊ က်ဳပ္မေသဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားရႈံးျပီ။
ေဟ့ေကာင္ ငါတစ္ခ်က္ဟိန္းလိုက္တာနဲ႕ မင္းလိုဖားမေျပာနဲ႕ ဆင္တို႕ ျခေသၤ့တို႕ေတာင္မခံနိဳင္ဘူး။ အျခားအေကာင္ေတြဆို နားအံုကြဲျပီး ေသပြဲ၀င္ၾကရတယ္။

အပိုေတြေျပာမေနစမ္းပါနဲ႕ ဒါစမ္းၾကည့္မွာ သိမယ့္ ကိစၥပဲ။အဲလို နဲ႕ဖားက အသင့္ျပင္ထားလိုက္တယ္။ က်ားက ဟိန္းေဟာက္ဖို႕အတြက္ ဦးေခါင္းကိုေမာ့ ျပီး ပါးစပ္ၾကီး ဟလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ဖားက ေရကန္ထဲကို စြတ္ကနဲ ငုပ္ဆင္းသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ ၾကည္လင္ေန  တ ဲ့ေရေအာက္က ေန က်ားကို လွမ္းၾကည့္ေနသတဲ့။  ဟိန္းျပီး တဲ့အခါမွ ဖားက ၾကာဖက္ေပၚ အသာျပန္တက္ထိုင္ျပီး ေစာေစာက ပံုစံအတိုင္း ေနေန၏။

ဒါကိုျမင္ေတာ့ က်ားက အံ့ၾသသြားတယ္။ သူဟိန္းတာကို ဖားက ဘာမွမျဖစ္သလိုေနျပနိဳင္တယ္ ဆိုေတာ့ မေက်မနပ္နဲ႕ ေဒါသျဖစ္သြားရတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ၾကိတ္မနိုင္ခဲမရနဲ႕ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ဟိန္းေဟာက္ဖို႕ လုပ္ျပန္တယ္ ။ဖားကလဲ အရင္အတိုင္းပဲ ေရထဲ ငုပ္ဆင္းတယ္ ျပီးမွ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။

အဲလိုနဲ႕ က်ားက ဟိန္းလိုက္ ဖားက ေရငုပ္လိုက္နဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဟိန္းရေဟာက္ရလြန္းလို႕ က်ားဟာ မၾကာခင္မွာပဲ ရင္ကြဲျပီး ေသသြားေတာ့တာေပါ့။ အေကာင္ၾကီးေပမဲ့ စဥ္းစားဥာဏ္မရွိေတာ့ သူတစ္ပါးေျပာတာ ယံုလြယ္ျပီး လို္က္လုပ္တဲ့  က်ားငမိုက္ရဲ႕အသား ကို ဖားမ ဟာ ျမိန္ေရရွက္ေရနဲ႕စားေတာ့ သတဲ့။

အေကာင္ေသးေပမဲ့ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ေကာင္းျပီး သူ႕အလိုကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္ဖားထီး ကို ဂုဏ္ယူလိုမဆံုးေပါ့ကြယ္...။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္။