ေကာသမၺီျပည္ ဥေတနမင္းမွာ သာမာ၀တီ၊ မာဂဏၭီ၊ ၀ါသုလဒတၱေဒ၀ီ ဟု မိဖုရား ၃ေယာက္ရွိပါတယ္။ သာမာ၀တီသည္ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳသူျဖစ္ပါတယ္။ မာဂဏၭီကေတာ့ မိဖုရားမျဖစ္ခင္ ကတည္းက ဘုရားရွင္အေပၚမွာ ရန္ျငိဳးထားခဲ့ေသာ ပုေဏၭးမေလးျဖစ္ပါတယ္။ ထို႕ေၾကာင့္ျမတ္စြာဘုရားကို ၾကည္ညိဳသူ သာမာ၀တီအား မာဂဏၭီက အျမဲအျပစ္ရွာေနသူျဖစ္ပါတယ္။ သာမာ၀တီကေတာ့ ေမတၱာတရား အထူးပြားမ်ားေနသူျဖစ္ပါတယ္။ ဥေတနမင္းကေတာ့ မိဖုရား၃ေယာက္ တို႕၏ အေဆာင္္မ်ား၀ယ္ တစ္လွည့္စီစံစားကာ ေစာင္းတီး၀ါသနာပါေသာ ဘုရင္တစ္ဦးျဖစ္ေပတယ္။
အခါတစ္ပါးမွာ သာမာ၀တီထံ အေဆာင္ေတာ္ကူးရန္ နီးေလေသာအခါ မာဂဏၭီသည္ သူ႕ဘေထြးထံမွ အဆိပ္ျပင္းေသာ ေျမြကိုမွာ၍ အဆိပ္ကိုေျဖေစလ်က္ ေစာင္း ခြက္တြင္းသို႕ သြင္းထားေလတယ္။ ေနာက္ပီး ို ပန္းကံုးနဲ႕ ပိတ္ဆို႕ျပီး ဘုရင့္ထံသြား၍ အိမ္မက္ရာမက္ မေကာင္းေသာေၾကာင့္ သာမာ၀တီအေဆာင္ မကူဖို႕ရန္ မိန္းမဥာဏ္ျဖင့္ သံေတာ္ဦးတင္ေလတယ္။ ဘုရင္က ဂရုမစိုက္ပဲ သာမာ၀တီေဆာင္ သို႕ကူးေလရာ၊ စိတ္မခ်ဟန္ျဖင့္ ေနာက္ကအတင္းလိုက္သြားေလတယ။္
အေဆာင္ေတာ္ေရာက္လို႕ ဆက္သတဲ့ပြဲေတာ္ကို တည္ျပီးေနာက္ သလြန္ေပၚလဲေလ်ာင္းသည့္အခါ မေယာင္မလည္ႏွင့္သူပိတ္ဆို႕ထားတဲ့ ပန္းကးံုကို နုတ္လိုက္ေလတယ္။ ထိုအခါထည့္ထားတဲ့ ေျမြသည္ အလြန္စိတ္ဆိုေနရကာ ရႈးခနဲထြက္ခါ ဘုရင့္ဦးေခါင္း အနီးသို႕ေရာက္ေလတယ္။ ထိုအခါ အလြန္ထိတ္လန္႕ စိုးရိမ္ဟန္ျဖင့္ ဘုရင္ကိုျပ၍ သာမာ၀တီႏွင့္ ေမာင္းမတစ္စုကို ၾကိမ္းေမာင္းျပီးလွ်င္ ရွင္ဘုရင္လည္း သူ႕စကားကို နားမေထာင္သျဖင့္ ယခုလိုျဖစ္ရသည္ဟု အျပစ္တင္ေလတယ္။
ဥေတနမင္းလည္း မာဂဏၭီ စီစဥ္သမွ်ကို မသိပဲ လြန္စြာထိတ္လန္႕ျပီး မ်က္မာန္ရွျပီး ကိုင္ေနက်ေလးကိုတင္ကာ သာမာ၀တီတို႕အစုကို စီတန္းေစလ်က္ ပစ္ဖို႕ရန္ ၾကိမ္း၀ါးပါတယ္။ ေမတၱာတရားကို အထူးပြားမ်ားသူ သာမာ၀တီကေတာ့ သူ၏ ေမာင္းမမိႆံမ်ားကို အမိတို႕...ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ႏွင့္ မာဂဏၭီတို႕အေပၚမွာ အနည္းငယ္မွ် စိတ္မကြက္ၾကဖို႕။ ယခုလို အခါမ်ိဳးမွာ ေမတၱာမွ တစ္ပါးအားကိုးစရာ မရွိေပဘူး။ အမိတို႕ပြားမ်ားေနက် ျဖစ္ေသာ ေမတၱာကိုသာ ၾကိဳးစားျပီးပြားမ်ားၾကပါလို႕ ၾသ၀ါဒေပးရွာတယ္။
ဤသို႕တိုက္တြန္းေလတဲ့အခါ ပင္ကိုယဥ္ေက်းျပီးေသာ ေမာင္းမမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ အသက္ေဘးကို အေရးတၾကီးမစဥ္းစားပဲ ေမတၱာကိုသာ ပြားၾကေလသည္။ ဥေတနမင္းကား အမ်က္မေျပနိုင္ေသးသျဖင့္ ခ်ိန္ရြယ္ထားတဲ့ျမားကို တစ္အားကုန္ ပစ္လြတ္လိုက္ေလရာ ေမတၱာတန္ခိုးေၾကာင့္ ျမားအရွိန္ ေရွ႕မတိုးပဲ ပစ္သူထံ ျမားျပန္၍ ခေလေသာ္အခါ ဥေတနမင္း သတိရျပီး မိဖုရားေျခရင္း ထိုင္ကာ သည္းခံဖို႕ရန္ ေတာင္းပန္ရွာေလတယ္။
ဒီဇာတ္ေတာ္မွာ မာဂဏၭီက....သာမာ၀တီ အေပၚ ကိုယ္ထက္သာ၍ မနာလိုေသာ ဣႆာစိတ္၊ ပရိယာယ္ဥာဏ္ဆင္ရေတာသာ မာယာစိတ္၊ ေသေစလိုေသာ ေဒါသစိတ္မ်ားျဖင့္ လုပ္ၾကံျခင္းကို ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ ဥေတနမင္း ကေတာ့ ေျမြကို ျမင္ရသည္ကစျပီး ေဒါသစိတ္မြန္ကာ ျမားျပန္လာေတာ့မွာ လြန္စြာ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာ ေဒါသ ေဒါမနႆစိတ္ေတြျဖစ္ရျပန္တယ္။ မင္းေတြရဲ႕ အာဃာတ တရားၾကီးမားတာကို လည္းေတြ႕ရပါတယ္။ ေမာင္းမမ်ားနဲ႕ သာမာ၀တီမွာေတာ့ ရန္သူအေပၚ၌ပင္ ေမတၱာစိတ္ထားနိုင္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
နည္းယူမွတ္သားဖြယ္ကေတာ့ ယခုကာလ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ ျဖင့္ အျမင့္တန္းကိုမွန္းထားမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ သာမာ၀တီ ထံုးကို ႏွလံုးသြင္းလ်က္ မိမိအေပၚ မေတာ္မတရား ဣႆာမစၦရိယမ်ားကိုပင္ လက္တုန္႕မျပန္ပဲ ရန္မမူမိေစပဲ မိမိစိတ္ကိုသာ ေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ိဳးေဆာင္ခြင့္ ၾကံဳလာလွ်င္လည္း မိမိကို မလိုလားသူ၏ အက်ိဳးကိုပင္ စိတ္ပါလက္ပါ ေဆာင္လ်က္ အဖိုးတန္လွတဲ့ ေမတၱာလက္နက္ကို အခ်က္က်က်သံုးစြဲသင့္ေၾကာင္း ဒီဇာတ္ေတာ္ေလးက သက္ေသျပလ်က္ရွိပါတယ္။
ေမတၱာ ဟူသည္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္အေပၚ၀ယ္ သူ၏ အက်ိဳးစီးပြားကို လိုလားေသာ (ၾကီးပြားေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီလိုေသာ) ခ်စ္ခင္မႈကို ေမတၱာဟု မွတ္သား ရပါတယ္။
ေမတၱာသည္ ေရႏွင့္တူ၏၊ ေဒါသသည္ မီးႏွင့္တူ၏။ ေရမ်ားေလ မီးျငိမ္းေလ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေဒါသနည္းေအာင္ ေမတၱာတိုးပြားဖို႕ ၾကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း သင္ခန္းစာရပါတယ္။
ညခင္း
တရားအစစ္-အမွန္ခ်စ္-ႏွစ္ျခိဳက္က်င့္သံုးနိုင္ပါေစ။
ေမတၱာႏွစ္လံုးကို လူတိုင္းႏွစ္လံုးသြင္းျခင္းျဖင့္ အားလံုးေအးခ်မ္းပါေစ ညခင္းလည္း ေအးခ်မ္းပါေစ. . .