ရွင္သီ၀လိ မေထရ္

အရွင္သီ၀လိမေထရ္ အေၾကာင္း

လာဘ္လာဘ အေပါမ်ားဆံုးေသာ ေထရ္တစ္ပါးျဖစ္၍ အသိတိ မဟာသာ၀ကေခၚ တပည့္ၾကီး အပါး ၈၀တြင္ တစ္ပါးအပါအ၀င္ျဖစ္ျပီး လာဘ္ဧတဒဂ္ရွင္ျဖစ္သည္။ ပို၍ထူးျခားသည္က ၇-ႏွစ္သားအရြယ္ သာမေဏငယ္ ဘ၀ကပင္ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရရွိေတာ္မူခဲ့ေသာ လာဘ္ရႊင္ တန္ခိုးၾကီး ဧတဒဂၤရ မဟာသာ၀က သာမေဏေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ထူးျဖစ္ေပသည္။

ဒီထက္ပို အံ့ၾသစရာ ေကာင္းသည္မွာ မယ္ေတာ္၀မ္းတြင္ ၇ႏွစ္လံုးလံုး ပဋိသေႏၶ ဒုကၡခံေနရျပီး ေမြးဖြားလာေသာအခါမွာလည္း မိခင္ေရာ ကေလးငယ္ပါ ၇-ရက္လံုးလံုး မီးဖြားမႈ ေ၀ဒနာ ျပင္းျပစြာခံစားခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ အတိတ္ဘ၀ ၀ဋ္ေၾကြးကို ခႏၶာျဖင့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀ အထိေပးဆပ္ရသူသည္။ရွင္သီ၀လိမေထရ္ ၏ ေကာင္းကံမေကာင္းကံေတြကို ၾကည့္ ရေအာင္ ေနာ္...။

ရွင္သီ၀လိမေထရ္ အေလာင္းလ်ာသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ကမၻာတစ္သိန္းထက္ ပြင္.ေတာ္မူေသာ ပဒုမတၱရ ဘုရားရွင္လက္ထက္ အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္။ ထို႕ျပင္ လာဘ္လာဘ အေပါဆံုး ဧတဒဂ္ရ မေထရ္ကို အားက်ကာ ၇-ရက္လံုးလံုး အလွဴၾကီးျပဳ၍ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားကလည္း ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူခဲ့တယ္။

၀ိပႆီဘုရားရွင္ လက္ထက္တြင္ ဆြမ္းေကြၽးရန္ စီစဥ္ေသာ ျပည္သူတို႕သည္ ပစၥည္းအားလံုး၀ယ္ယူရရွိေသာလည္း ပ်ားရည္ ႏွင့္ ႏြားနို႕ခဲရွာမရျဖစ္ေနတယ္။ သီ၀လိ ေလာင္းလ်ာက ေတာရြာမွ ရွာေဖြရရွိေသာ ပ်ားရည္ႏွင့္ ႏြားနို႕ခဲကို ေရာင္းခ်ဖို႕ ယူေဆာင္ လာခဲ့တယ္။ ယခင္က တစ္က်ပ္သာ တန္ေသာ္လည္း ယေန႕မွာမူအလြန္ရခဲ သျဖင့္ တစ္ေထာင္အထိ ေစ်းထက္ေပးၾကတယ္။ သို႕ေသာ္မေရာင္းခ်ပဲ မိမိကိုယ္တိုင္ ရိုေသ ေလးျမတ္စြာ ၀ိပႆီဘုရားရွင္ကို လွဴဒါန္းခဲ့တယ္။ ထိုကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀မွာ ေကာလိယ သာကီ၀င္ မင္းမ်ိဳးျဖစ္ေသာ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးထံ မွာ ပဋိသေႏၶတည္ေလသည္။ ပဋိသေႏ ယူခ်ိန္မွစျပီး လာဘ္လာဘ လက္ေဆာင္ မ်ားျပားစြာ ရရွိျပီး ေကာက္စပါးေတြ အထြက္တိုးျပီး ေပးမကုန္ လွဴမခန္းေအာင္ေပါမ်ားခဲ့ပါတယ္။

ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရသည့္ အခ်ိန္မွာ သာမန္လူတို႕ကဲ့သို႕ ဆယ္လအခ်ိန္ အခါမဟုတ္ဘဲ ၇-ႏွစ္္တိုင္တိုင္ ထူးဆန္းစြာ ကိုယ္၀န္လြယ္ရတယ္။ မီးဖြား ေသာအခါ ၇-ရက္လံုးလံုး နာက်င္လ်က္ျပင္းစြာ ဒုကၡေ၀ဒနာကို ခံစားရရွာတယ္။ သီ၀လိမင္းသားငယ္သည္ ပဋိသေႏၶေနရမႈ ဆင္းရဲ ဒုကၡကို လက္ေတြ႕ခံစားရျပီျဖစ္၍ သံေ၀ဂ ရကာ အရွင္သာရိပုတၱထံတြင္ ရွင္ျပဳေလသည္။

ရွင္သာမေဏ၀တ္ရန္ ဆံပယ္စဥ္ တစပဥၥက ကမၼဌာန္းကိုပြားမ်ားေလရာ ပထမ ဆံ၀န္းကို ရိတ္ခ်စဥ္ပင္ ေသာတာပန္ျဖစ္၍ ဆံ၀န္းအားလံုးကို ရိတ္ျပီးခိ်န္တြင္ ရဟႏၱာျဖစ္ေလသည္။

ထိုသို႕ ထူးခ်ြန္ထက္ျမက္ လာဘ္လာဘဧတဒဂ္ ရေသာ ရွင္သီ၀လိ သည္ သံသရာ၀ယ္ က်င္လည္စဥ္ ဘ၀တစ္ခုမွာ မယ္ေတာ္ႏွင့္သားေတာ္တို႕သည္ ဗာရာဏသီမင္း၏ သားေတာ္ႏွင့္မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့သည္။  ေကာသလမင္းက စစ္တိုက္အနိုင္ယူကာ ဗာရဏသီမင္းကို သတ္၍ မိဖုရားကိုသိမ္းပိုက္ခဲ့ရာ သားေတာ္မွာေတာ့ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသည္။ ထိုမွ တဖန္ သားေတာ္သည္ စစ္သည္ ဗိုလ္ပါစုရံုးျပီး ဗာရဏသီျပည္ကို စစ္တိုက္လာခဲ့တယ္။ စစ္တိုက္လ်င္ ဒုကၡေရာက္ၾကမည္ျဖစ္သျဖင့္ မယ္ေတာ္ မိဖုရားၾကီးက သားေတာ္ကို ျမိဳ႕ကို ၀န္းရံထားရန္ အၾကံေပး၏။ ၇-ႏွစ္ၾကာထြက္ေပါက္မရွိ ပိတ္ဆို႕ထားသျဖင့္ ျပည္သူတို႕သည္ ရန္သူ ေကာကလမင္းၾကီး ဖမ္းဆီးျပီး မင္းသားထံဆက္သၾကေလသည္။ မင္းသားလည္း ဗာရာဏသီမင္းျဖစ္လာသည္။

ထိုမေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ သားေတာ္ႏွင့္မယ္ေတာ္ တို႕သည္ ေနာက္ဆံုး ဘ၀၀ယ္ ၇ -ႏွစ္ၾကာ ကိုယ္၀န္ ဒုကၡ ခံစားရျပီး ၾကီးစြာ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကရေလတယ္။ ၀ဋ္မွာ အျမဲ ငရဲမွာအပ စကားအရ ရဟႏၱာတို႕သည္ ငရဲကို ပယ္နိုင္ေသာလည္း သံသရာ၀ဋ္ေၾကြးကို  ေနာက္ဆံုးဘ၀မွာ အကုန္ရွင္းကာ  တုန္႕လွည့္ေပးဆပ္ၾကရေလသည္။ အကုသိုလ္ကံကား ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းသေလာက္၊ ကုသိုလ္ကံကာ အားက်ဖြယ္ေကာင္းလွေပသည္။

ညခင္း

တရားအစစ္-အမွန္ခ်စ္-ႏွစ္ျခိဳက္က်င့္သံုးနိုင္ပါေစ။