ကံ၏ အေမြခံ

ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္ကာလတုန္းက သာ၀တၱိျပည္မွာ မဟာကာလဆိုတဲ့ ေသာတာပန္ ဥပါသကာ တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ဥပါသကာဟာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ ဥပုသ္ေစာင့္ ညအိပ္ျပီး တရားနာေနရာက နံနက္ေစာေစာထျပီး ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတိုက္ အ၀က ေရကန္မွာ မ်က္ႏွာသစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူခိုးလိုက္ဖမ္းၾကတဲ့ လူတစ္စုက မဟာကာလ ရဲ႕ အနီးမွာ သူခိုးက ပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ခိုးရာပါ ပစၥည္းႏွင့္တကြ ေတြ႕ရတဲ့ အတြက္ သူ႕ကို သူခိုးထင္မွတ္ျပီး ၀ိုင္းရိုက္ၾကလို႕ မဟာကာလ ဥပါသကာဟာ ေသဆံုးသြားရရွာပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားက မဟာကာဟာ ဥပုသ္ေစာင့္ျပီး ေက်ာင္းမွာဘဲညအိပ္ တရားနာေနတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း စင္စစ္ျဖစ္ပါလ်က္ သူခိုးလို႕ အစြဲခံရ ျပီး အသတ္ခံရတာဟာ မသင့္ေလ်ာ္တဲ့အေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရားကို ေလ်ာက္ၾကပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက ပစၥဳပၸန္ အေျခအေနအရ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ္လဲ သူ၏ ေရွးကံအရဆိုလ်င္ေတာ့ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ အေၾကာင္း မိန္႕ေတာ္မူပါတယ္။

သင့္ေလ်ာ္ပံုကေတာ့ ဒီလိုတဲ့၊

မဟာကာလဟာ တစ္ခုေသာ ဘ၀တုန္းက လမ္းဓားျပေတြေပါမ်ားတဲ့ ေတာတစ္ခု၏ အ၀မွာ ေတာစခန္းေစာင့္ အရာရွိျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ ေတာစခန္း ျဖတ္သန္းသြားလိုတဲ့ ခရီးသည္ေတြကို တဖက္မွ တဖက္အေရာက္ ေဘးရန္ ကင္းေအာင္ သူက ေစာင့္ေရွာက္ျပီး ပို႕ေဆာင္ေပးရတယ္။ တစ္ေန႕ေသာအခါမွာ လူတစ္ေယာက္ဟာ ရုပ္ရည္အဆင္းလွပတဲ့ ဇနီးနဲ႕တကြ လွည္းယာဥ္ကေလးစီးျပီး အဲဒီေတာ့ စခန္းကို ေရာက္လာတယ္။ ေတာစခန္းေစာင့္က အဲဒီလူရဲ႕ ဇနီးေခ်ာကေလးကို လိုခ်င္တာနဲ႕ သူ႕အိမ္မွာ တညအိပ္ေစျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္ ခရီးထြက္တဲ့အခါမွာ ပတၱျမားေပ်ာက္တယ္၊ မသကၤာဘူး ဆိုျပီး အဲဒီလွည္းကို ရွာေဖြစစ္ေဆးတယ္။ ေစာေစာက သူ႕ဟာသူထည့္ထားတဲ့ ပတၱျမားကို ေတြ႕ရတဲ့အခါမွာ သူက အဲဒီခရီးသည္ကို ပတၱျမားသူခိုးလို႕ စြဲခ်က္တင္ျပီး သတ္ခဲ့တယ္။

အဲဒီ မေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ မဟာကာလ အေလာင္း ေတာစခန္းေစာင့္ဟာ အဲဒီဘ၀က ေသတဲ့အခါ အ၀ီစိငရဲမွာ က်ေရာက္ျပီး ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ငရဲဒုကၡေတြကို အၾကီးအက်ယ္ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ငရဲမွ လြတ္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီ ကံၾကြင္းေၾကာင့္ ဘ၀ တစ္ရာတိုင္တိုင္ ဒီပံုဒီနည္းျဖင့္ သူခိုးလို႕ အစြဲခံရျပီး အသတ္ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွးဘ၀က ရက္ရက္စက္စက္ျပဳခဲ့တဲ့ သူ႕မေကာင္းမႈကံအရ ဆိုလွ်င္ေတာ့ သူခိုးထင္ျပီး မဟာကာလ အသတ္ခံရတာဟာ သင့္ေလ်ာ္ထိုက္တန္လွပါတယ္လို႕ ျမတ္စြာဘုရားက ရွင္းလင္းေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။

အျပစ္မရွိဘဲ ခံရတယ္လို႕ ထင္ရသူအတြက္ သူကံနဲ႕သူဘဲလို႕ ႏွလံုးသြင္းသင့္တယ္လို႕ သက္ေသ သာဓက တစ္ခုပါပဲ၊

ေနာက္ျပီး အားလံုး ကံတရားအတိုင္းဘဲလို႕ ႏွလံုးသြင္းေနတဲ့အတြက္ မရနိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ျခင္းလဲ ကင္းမယ္။ အဆင္မေျပတာရွိရင္လဲ ကံတရားအတိုင္း ဘဲလို ဆင္ျခင္ျပီး စိတ္သက္သာရမယ္။ ေနာက္ျပီး နတ္သိၾကား၊ ဘိုးေတာ္မယ္ေတာ္၊ ဂိုဏ္းဆရာ စေသာ သူတစ္ပါးကို အားမကိုးဘဲ ၾကီးပြားခ်မ္းသာရန္ နည္းလမ္းမွန္ျဖစ္တဲ့ အလုပ္အကိုင္ကိုသာ အားကိုးျပီးေတာ့လဲ လုပ္ကိုင္မယ္၊ ဒီလို လုပ္ကိုင္တဲ့အတြက္ မ်က္ေမွာက္မွာလဲ စီးပြားဥစၥာေတြကို ရသြားနိုင္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက အဘိဏွသုတ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားက ကိုယ္ကိုယ္ကိုလဲ ဒီနည္းအတိုင္း ဆင္ျခင္ဖို႕ ညြန္ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ငါ့မွာ ကံသာလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာရွိတယ္၊ ကံ၏ အေမြခံျဖစ္တယ္၊ ကံသာလ်င္ ခ်မ္းသာဖို႕ ဆင္းရဲဖို႕ အေၾကာင္းရွိတယ္၊ ကံသာလွ်င္ ေဆြမ်ိဳးအစစ္ရွိတယ္၊ ကံသာလွ်င္ အားကိုးရာရွိတယ္၊ ေကာင္းမႈကံကို ျပဳလွ်င္ ေကာင္းက်ိဳး အေမြကိုခံစံရမယ္၊ မေကာင္းမႈကံကိုျပဳလွ်င္ မေကာင္းက်ိဳး အေမြဆိုးကို ခံစားရမယ္လို႕ အဖန္တလဲလဲ ဆင္ျခင္ပါတဲ့။

ညခင္း

တရားအစစ္-အမွန္ခ်စ္-ႏွစ္ျခိဳက္က်င့္သံုးနိုင္ပါေစ။