စဥ္းစားဆင္ျခင္

အျပဳအမႈတစ္ခုကို ေကာင္းမြန္ မွန္ကန္စြာ ျပဳလုပ္နိုင္ရန္ အတြက္ အေျခအေန အျခင္းအရာတို႕ကို ယထာဘူတက်က်ခြဲျခား ရႈျမင္နိုင္မႈသည္ မ်ားစြာလိုအပ္ပါသည္။ အေျခအေန အျခင္းအရာတို႕ကို ယထာဘူတက်က် ခြဲျခားရႈျမင္ ဆင္ျခင္နိုင္စြမ္း မရွိပါက ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ေသာ ႏွႈတ္ႏွင့္ဆိုင္ရာ အျပဳအမႈ၊ ကိုယ္ႏွင့္ဆိုင္ရာ အျပဳအမူတို႕ကို ျပဳမႈ လုပ္ေဆာင္နိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ဤအခ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေအာက္ပါ အေတြ႕အၾကံဳ တစ္ခုကို ျပန္၍ေျပာျပခဲ့သည္။

ရြာတစ္ရြာသို႕ေရာက္ခိုက္ ထိုရြာမွ လယ္သမားၾကီးတစ္ဦး ဦးေခါင္းကြဲ ေသဆံုးေနသည့္အျဖစ္ႏွင့္ ၾကံဳရေလသည္။ ေသဆံုးေသာ လက္သမားၾကီး မေသဆံုးမီ အခ်ိန္ပိုင္းက လက္သမားအလုပ္ကို လုပ္ေနခိုက္ မိမိ၏နဖူးတြင္ မွက္တစ္ေကာင္လာ၍ ကိုက္ေလသည္။ မွက္ကိုေမာင္းရန္ လက္မအားသည္ႏွင့္ အနီးရွိ သားျဖစ္သူအား မွက္ကို ေမာင္းႏွင္ေပးရန္ေျပာ၏။ ထိုအခါသားျဖစ္သူက မိမိဖခင္အား ကိုက္ရေကာင္းလားဆိုကာ လက္မွ ပုဆိန္ျဖင့္ ဖခင္နဖူး မွာကိုက္ေနေသာ မွက္ကို ထုရိုက္လိုက္၏။ မေျမာ္ျမင္ မဆင္ျခင္ပဲ ျပဳလုပ္လိုက္ေသာ ဤအျပဳအမႈေၾကာင့္ ဖခင္လက္သမားၾကီးမွာ ဦးေခါင္းကြဲ၍ ေနရာတြင္ပင္ ပြဲခ်င္းျပီး ေသဆံုးသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။

အေျခအေနကို သံုးသပ္ဆင္ျခင္၍ သင့္မသင့္ ခြဲျခား သိျမင္မႈ မရွိပဲ ျပဳမႈေသာ အလုပ္တစ္ခု၊ အျပဳအမႈတစ္ခုသည္ အက်ိဳးမဲ့ကိုသာ ေဆာင္တတ္ေၾကာင္းကိုလည္း ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုျဖင့္ ထပ္မံ ေဟာျပေတာ္မႈခဲ့ပါတယ္။

ဥယ်ာဥ္မႈးတစ္ဦးသည္ နကၡတ္ပြဲသဘင္သို႕ သြားလိုေသာေၾကာင့္ မိမိမရွိခိုက္ သစ္ပင္ ပန္းပင္တို႕ကို ေရေလာင္ေပးရန္ ေမ်ာက္တို႕အနက္မွ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည့္ေမ်ာက္ကို မွာၾကားခဲ့သည္။ ဥယ်ာဥ္မႈး ထြက္သြားေသာအခါ ေမ်ာက္အၾကီးအမႈးသည္ လက္ေအာက္ငယ္သား ေမ်ာက္တို႕အား စုေ၀း၍- သစ္ပင္ပန္းပင္တို႕ကို ပထမဦးစြာ ႏုတ္ၾကည့္ရမည္။ ထိုသို႕ ႏုတ္ၾကည့္ေသာအခါ အျမစ္တိုေသာ အပင္ျဖစ္ပါက ေရနည္းနည္းေလာင္း၍ အျမစ္ရွည္ေသာအပင္ျဖစ္ပါက ေရမ်ားမ်ားေလာင္းရမည္ဟု ညြန္႕ၾကားလိုက္သည္။

အခ်ိဳ႕ေသာ အျမစ္တိုသည့္အပင္သည္ ေရမ်ားမ်ားေလာင္ဖို႕လိုေၾကာင္း၊ ထိုသို႕ေရမ်ားမ်ားေလာင္းေပးပါမွ ရွင္သန္နိုင္ေၾကာင္းကို ၄င္း၊ အခ်ိဳ႕ေသာ အျမစ္ရွည္ပင္မ်ားသည္ ေရမ်ားမ်ားေလာင္းရန္မလိုေၾကာင္း၊ ေရမ်ားမ်ား မရေသာ္လည္း ရွင္သန္နိုင္ေၾကာင္းကို ၄င္း အၾကီးအမႈးေမ်ာက္မသိရွာေခ်။

ေမ်ာက္တို႕သည္လည္း ညႊန္႕ၾကားခ်က္အတိုင္း ဥယ်ာဥ္ရွိ သစ္ပင္ပန္းပင္တို႕ကို နုတ္၍အျမစ္ရွည္ မရွည္ကိုစစ္ေဆးၾကည့္ျပီး အျမစ္တိုက ေရနည္းနည္းေလာင္းျပီး အျမစ္ရွည္ပင္မ်ားကို ေရမ်ားမ်ား ေလာင္းၾကကုန္၏။ ထိုနည္းျဖင့္ ဥယ်ာဥ္ၾကီးတစ္ခုလံုး ရစရာမရွိေအာင္ပ်က္စီးသြားေလေတာ့သည္။

ေမ်ာက္တို႕၏ ျပဳမႈလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားေၾကာင့္ ရစရာမရွိေအာင္ပ်က္စီးေနေသာ ဥယ်ာဥ္ၾကီးကို သာဓကျပ၍ အသိဆင္ျခင္ဥာဏ္ ကင္းမဲ့မႈ၏ အျပစ္ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အက်ိဳးရွိသည္မရွိသည္၌ မလိမၼာေသာ သူမိုက္သည္ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေသာ္လည္း အက်ိဳးစီးပြား မျဖစ္ထြန္းနိုင္၊
ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးျခင္းသာျဖစ္ရသည္။

ပညာရွိတို႕သည္ အက်ိဳးရွိမရွိကို ခြဲျခား ရႈျမင္ျခင္းဟူေသာ အားရွိကုန္၏။ ေၾကးမံုမွန္သည္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ျခင္း အက်ိဳးရွိ၏။ ထိုအတူ ဆင္ျခင္၍ ကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္၏၊ ဆင္ျခင္၍ ႏႈတ္ျဖင့္ေျပာဆိုအပ္၏။ ဆင္ျခင္၍ စိတ္ျဖင့္ၾကံစည္အပ္၏။ထိုသို႕ခြဲျခားရႈျမင္နိုင္မႈ၊ ဆင္ျခင္နိုင္မႈတို႕ ရွိမွသာ အက်ိဳးတရားမွန္ကန္ ေကာင္းမြန္မႈတို႕ရလာနိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာၾကာေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

....အရာဌာန အခ်ိန္ကာလကို စဥ္းစား ႏႈိင္းခ်ိန္ကာ အားထုတ္ျပဳလုပ္ရာ၏.....

ညခင္း
ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာေအးခ်မ္းၾကပါေစ။