သိၾကားမင္းၾကီးက လည္း နတ္သက္ ေၾကြေသရမွာကို သိရစဥ္ခဏ ေသျပီးရင္ ဘာျဖစ္မလည္း ဆိုတာ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ေခ်းတြင္းၾကီးမွာ ေလာက္ၾကီးျဖစ္ရမွာပါလား၊ ေလာက္ဘ၀ အကုသိုလ္ကံ ကုန္ရင္ဘာျဖစ္မလည္း ဆက္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ဗာရာဏသီျပည္မွာ မင္းဧကရာဇ္ ဧကန္ျဖစ္မယ္ လို႕ေတြ႕ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ဒါေပမဲ့ ေလာက္ဘ၀ ရျပီးမွ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္မွာ။ သည္ေတာ့ ေလာက္ဘ၀ ျမန္ျမန္ေသမွ ဘုရင္ျမန္ျမန္ျဖစ္မယ္။ ေလာက္ဘ၀ေရာက္ရင္ ျမန္ျမန္ေသေအာင္ သတ္မယ့္လူ ရွာထားမွဆိုျပီး သိၾကားမင္းၾကီး လူ႕ျပည္ဆင္းလာတယ္။ ေတာထဲမွာ မုဆိုးၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ပါေလေရာ။ ဒီေတာ့ အေၾကာင္းစံု ေျပာျပ အကူအညီေတာင္းတာေပါ့။
အဲဒီ ေလာက္ၾကီးကို သတ္ေပးစမ္းပါ။ ျမန္ျမန္သာ သတ္လိုက္ပါ၊ သတ္ခအျဖစ္ က်ဳပ္ဘုရင္ျဖစ္ရင္ အသင္မုဆိုးကို အမတ္ၾကီးခန္႕ပါမယ့္လို႕ သိၾကားမင္းက ကတိျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ သိၾကားမင္းၾကီးလည္း ေသပါေလေရာ။ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း အိမ္သာက်င္းထဲမွာ ေလာက္မင္းၾကီး ျဖစ္ေနရွာျပီ။ ဒါေပမဲ့ မုဆိုးၾကီးက လာမသတ္ဘူး မသတ္ရက္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ေမ့ေနလို႕၊ သတ္ရမွာေမ့ေနလို႕၊ ေလာက္မင္းၾကီးလည္း ေလာက္ျဖစ္ခါစေတာ့ မုဆိုးၾကီးလာသတ္မွာကို ေမွ်ာ္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၾကာေတာ့ သူလည္း မုဆိုးၾကီးကို ေမ့သြားျပီ။ သူ႕ဘ၀ သူေပ်ာ္ေနျပီ။ ေလာက္မင္းၾကီးပဲ ေလာက္မေလးေတြနဲ႕ သိၾကားမင္းစည္းစိမ္နဲ႕ေတာင္ မလဲနိုင္ေတာ့တာထင္ပါရဲ႕။ ဗာရာဏသီျပည္မွာ ဘုရင္ျဖစ္မယ့္ဘ၀ကို ေမ့ေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ ေလာက္ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ေနျပီ။
သို႕ေသာ္...ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ မုဆိုးၾကိးလည္း သတိရကာ ေလာက္မင္းၾကီးရွိရာ ေရာက္လာတယ္။ အိမ္သာက်င္း၀က ေအာက္ငံုၾကည့္ျပီး ေလာက္မင္းၾကီးကို သတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္။ ဒီေတာ့ ေလာက္မင္းၾကီးက ေမးတာေပါ့။
သင္ဘာအတြက္ ငါကို သတ္မွာလဲ
သင္ေမ့ေနျပီလား၊ သင္သိၾကားမင္း ဘ၀က လာခဲ့တယ္။ သင္နဲ႕ ကတိေတြထားခဲ့ၾကတယ္ေလလို႕ သတိေပးပါတယ္။
အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပျပီး သတ္မယ္လုပ္ေတာ့ ေလာက္ၾကီးက ဘုရင္မျဖစ္ခ်င္ေနပါကြာ၊ ငါ့ဘ၀နဲ႕ ငါေပ်ာ္ေနပါျပီ၊ ရွိပါေစေတာ့... တဲ့ ဒီအတိုင္းေျပာျပီး ေခ်းတြင္းၾကီးထဲ ငုပ္သြားလိုက္တာ ေပၚကိုမလာေတာ့ဘူးတဲ့။
ဒီပံုျပင္ကို ၾကည့္ရင္ ေသရမွာကို နတ္သိၾကားလည္း ေၾကာက္တယ္။ ေခ်းထဲက ေလာက္လည္းေၾကာက္တယ္။ ေနခြင့္ရ ဘ၀ကေလးမွာ တဏွာနဲ႕ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။ ေလာက္မင္းၾကီးဟာ ဘုရင္ျဖစ္ကိန္း ပါလာေပမဲ့ ေလာက္ဘ၀အေပၚမွာ သာယာေနေတာ့ ဘုရင္ဧကရာဇ္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ျပိးေတာ့ သိၾကားမင္း ဘ၀ စုေတခ်ိန္မွာ သာသနာပ ကာလ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘုရားနဲ႕မၾကံဳ၊ တရားနဲ႕လည္း မဆံု၊ သရဏဂံုဆိုတဲ့ ေထာက္၇ာတည္ရာ မရတဲ့အတြက္ ေလာက္ဘ၀ ေရာက္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ယခု လက္ရွိက်မ တို႕သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသာနာေတာ္ႏွင့္လည္း ၾကံဳေတြ႕ေနတယ္၊ တရားေတာ္မ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္း ေပးေနတဲ့ သာသနာျပဳ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုလည္း ဆည္းကပ္ ခြင့္ရေနတဲ့ အခ်ိန္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အခ်ိန္မ်ဳိး အခြင္႔ေကာင္း အခါေကာင္းနဲ႔ ၾကံဳၾကိဳက္ေနရတဲ႔ အခ်ိန္မ်ဳိးမွာမွ ဘ၀တဏွာ ၀ဲေအာဂထဲမွာဘဲ ေမ႔ေျမာေနျပီး ရုန္းမထြက္ႏိုင္ရင္ေတာ႔ သိၾကားမင္း ေလာက္ ျဖစ္ရသလို ဘ၀သံသရာ ႏြံထဲမွာ တ၀ဲလည္လည္ ျဖစ္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ရခဲလွေသာ လူ႕ဘ၀မွာ ရသမွ် အခ်ိန္ေလးမွာ တန္ဖိုးရိွရိွ အသံုးခ်တတ္ရန္ အလြန္ေရးၾကီးေၾကာင္း ေျပာရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။
ညခင္း
တရားအစစ္-အမွန္ခ်စ္-ႏွစ္ျခိဳက္က်င့္သံုးနိုင္ပါေစ။
တရားအစစ္-အမွန္ခ်စ္-ႏွစ္ျခိဳက္က်င့္သံုးနိုင္ပါေစ။
အေတာ္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ကိေလသာတဏွာပါလား
အင္းဟုတ္တယ္ တကယ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ဘယ္ေတာကို ထြက္ရမလဲမသိဘူး စဥ္စားေနတာ ဒီဒုကၡေတြက ကင္းေဝေအာင္... ေအာ္ ဘဝ ဘဝ..စာအေရးသားေကာင္းတယ္ အသက္ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္ေလးနဲ႔ တရားဘာဝနာကို လိုက္စားတယ္ သာဓုေခၚစရာပါ.. ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ ဆိုင္ကယ္သူခိုး ေဘးရန္မွ ဒီတစ္ခါဆို ...........