ကႆပဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံျပီးေနာက္ ဗာရာဏသီျပည္၌ သာသနာေတာ္ ဆုတ္ယုတ္ ညိွဳးႏြမ္းလာ ေလသည္။ရဟန္းတို႕သည္ လူတို႕ႏွင့္ေရာ ေထြးေနၾကသည္၊ လူတို႕လိုအသက္ေမြးၾကသည္။ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး တို႕သည္လည္း အက်င့္ပ်က္ စရိုက္ဆိုးမ်ားလႊမ္းမိုးေနၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေသဆံုးသူတိုင္း ငရဲျပည္သို႕ ေရာက္ၾကသည္။
နတ္သား၊ နတ္သမီးအသစ္ေတြ မေရာက္လာသျဖင့္ သိၾကားမင္းသည္ ေရာက္မလာျခင္းအေၾကာင္းအရင္းကို ၾကည့္ရႈေလလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းရွင္လူတို႕၏ အက်င့္ပ်က္စရိုက္ဆိုးမ်ားကို လႊမ္းမိုးေနသည္အတြက္ ငရဲျပည္မွာတိုးပြားေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ လူတို႕ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္လွ်င္ ေလာကလည္း ပ်က္ေတာ့မည္ သာသနာလည္းပ်က္ေတာ့မည္။ လူတို႕ကို ျခိမ္းေျခာက္၍ သာသနာ အႏွစ္တစ္ေထာင္ ဆက္လက္ တည္တံ့ေအာင္ ၾကံေဆာင္မွသာ သင့္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ျပီး မာတလိနတ္သားကို ေခၚ၍ အၾကံအစည္ကို တိုင္ပင္သည္။
သိၾကားမင္းသည္ မာတလိအား ၾကီးစြာေသာ ေခြးနက္ၾကီးအသြင္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ဖန္ဆင္း၍ ပန္းနီမ်ားကို လည္ပင္းတြင္ခ်ည္ထားျပီး ၾကိဳးငါးေခ်ာင္းျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္၍ သိၾကားမင္းကား မုဆိုအသြင္ဖန္ဆင္းျပီး ဖန္ရည္စြန္းေသာအ၀တ္ကို ၀တ္လ်က္ ပန္းနီနီကို ပန္ဆင္ျပီး ေလးျမားတို႕ကို ကိုင္စြဲလ်က္ ျမိဳ၏ အျပင္တစ္ယူဇနာအရပ္မွ ေန၍ ~~~~ေလာကၾကီးပ်က္စီးပါေတာ့မည္္~~~~ေလာကၾကီးပ်က္စီးပါေတာ့မည္ ~~~~ေလာကၾကီးပ်က္စီးပါေတာ့မည္္~~~~ ဟု သံနက္ၾကီးျဖင့္ အထိတ္တလန္႕ ေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့သည္။
ျမိဳ႕တံခါးအနီးသို႕ ေရာက္လွ်င္တစ္ဖန္ သံုးၾကိမ္ေအာ္ျပန္တယ္။ လူအေပါင္းတို႕သည္ မုဆိုးႏွင့္ေခြးနက္ၾကီး ကိုျမင္လွ်င္ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေျပးလႊားပုန္းေအာင္ၾကသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို မင္းၾကီးသိလွ်င္ ေၾကာက္လန္႕ကာ နန္ေတာ္တံခါးမ်ားကိုပိတ္ေစသည္။ ထိုအခါေခြးနက္ၾကီးသည္ ေရွ႕လက္ႏွစ္ဖက္တို႔ကို နန္းေတာ္ျပႆဒ္ေလသြန္ တံခါး၌ထားကာ ေဟာင္ေနေလသည္။ အသံသည္ အထက္ဘ၀ဂ္၊ ေအာက္အ၀ီစိတိုင္ေအာင္ ေရာက္၍ စၾကာ၀ဠာတစ္တိုက္လံုးပဲ့တင္ထပ္သြားသည္။
မင္းၾကီးသည္ ေၾကာက္ေၾကာက္ျဖင့္ သတိကိုထိန္းလ်က္ အို....မုဆိုးၾကီး၊သင့္ေခြးနက္ၾကီးဘာေၾကာင့္ ေဟာင္ပါသနည္း ဟုေမးသည္။ ျမတ္ေသာမင္းၾကီး ဆာမြတ္ေသာေၾကာင့္ ေဟာင္ပါသည္။ မင္းၾကီးက ဆာမြတ္လွ်င္ ထမင္းေကြၽးပါမည္ဟု ဆိုျပီး နန္ေတာ္ရွိထမင္းမ်ားကို ေကြၽးေစသည္။ ေခြးနက္ၾကီးသည္ တစ္လုတ္တည္းဟပ္၍ စားျပီးထပ္၍ေဟာင္ျပန္သည္။
ေနာက္ထပ္ ဆင္စာ၊ ျမင္းစာ ထမင္းတို႕ကို ေပးေစေကြၽးေစသည္။ တစ္လုပ္တည္းျဖင့္ ဟပ္၍ စားျပန္သည္။ထပ္၍ေဟာင္ျပန္ရာ တစ္ျပည္လံုးစုရံုး၍ ရသမွ်အစားအစာ တိုကို ေပးျပန္ သည္။စားျပီးေဟာင္မဲေဟာင္ျပန္သည္။ မင္းၾကီးသည္ ဤေခြးနက္ၾကီးသည္ ေခြးအစစ္မဟုတ္ေလာက္ ဤမုဆိုးသည္လည္း မုဆိုးအစစ္မဟုတ္ေလာက္ဟု စဥ္းစားလွ်က္ အို...မုဆိုးၾကီး...ဤေခြးနက္ၾကီးကား အဘယ္ေၾကာင့္ေဟာင္သနည္းဟု ထပ္မံေမးေလသည္။
ထိုအခါသိၾကားမင္းက အို..ျမတ္ေသာမင္းၾကီး ဤေခြးနက္ၾကီးကာ ထမင္းသားငါးတို႕ကို စားလို၍ ေဟာင္သည္မဟုတ္ေခ်။ လူသားကိုစားလို၍ ေဟာင္တာပါ။ မုဆိုးၾကီး သင့္ေခြးနက္ၾကီးသည္ လူျမင္သမွ်ကို စားမွာလား ဟုေမးသည္။ မင္းၾကီး...ဤေခြးနက္ၾကီးကား ရန္သူကိုသာစားပါလိမ့္မည္။ အဘယ္သူသည္ ေခြးနက္ၾကီး၏ ရန္သူျဖစ္ပါသနည္း။ မင္းၾကီး...မတရားအမႈကိုျပဳေသာသူ၊ အက်င့္စရိုက္ပ်က္ေသာသူတို႕သည္ ရန္သူျဖစ္၍ထိုသူတို႕ကိုသာ စားပါလိမ့္မည္ ဟုမင္းၾကီးအား ေျပာသည္။
ျမတ္ေသာမင္းၾကီး၊ ရဟန္းတို႕သည္ ဦးေခါင္းတံုးလ်က္ သပိတ္လက္ဆြဲကာ ကိုယ္၀ယ္ဒုကုဋ္တို႕ကို ၀တ္ရံု၍လယ္ယာတို႕ကိုထြန္လိမ့္မည္။ ထိုအခါ ေခြးနက္ၾကီး ငါ့လက္မွလြတ္ လိမ့္မည္။ လူတို႕သည္ ပစၥည္းဥစၥာျပည့္စံုပါလ်က္ အိုမင္းမစြမ္းေသာ မိဘတို႕ကိုမေကြၽးမေမြးကုန္၊ လူငယ္လူရြယ္တို႕သည္ မိဘတို႕အား အလြန္မိုက္မဲကုန္၏ ဟုေျပာၾကမည္။ ဆရာမယား၊ အေဆြခင္ပြန္းမယား။ ဦးရီးမယား၊ ဘေထြးမယား ျပစ္မွားက်ဴလြန္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုအခါ ေခြးနက္ၾကီး ငါ့လက္မွ လြတ္လိမ့္မည္။ ဤသို႕ ေျပာျပီးေနာက္ ေခြးနက္ၾကီးက မတရားေသာ အမႈမ်ားကို ျပဳေသာ ရဟန္းရွင္လူတို႕အား လိုက္ရွာသကဲ့သို႕ လုပ္ျပသည္းးလူမ်ားကို ထိတ္လန္႕ေစသည္။ လူအမ်ားအထိတ္တလန္႕ျဖစ္ေသာအခ်ိန္၌သိၾကားမင္းသည္ မိမိအသြင္ကို ေကာင္းကင္မွာ ထြန္းပေစျပီး ျမတ္ေသာမင္းၾကီး ငါသည္ မုဆိုးအစစ္မဟုတ္ သိၾကားမင္းျဖစ္ပါ၏ ဤရဟန္ရွင္လူအေပါင္းတို႕သည့္ အက်င့္ပ်က္စီးေနကုန္၏ သို႕ျဖစ္၍ ငါသိၾကားမင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ ရဟန္းရွင္လူတို႕ သည္တရားေစာင့္ၾကကုန္ေလာ့။ ရဟန္းေတာ္တို႕က လည္းရဟန္းက်င့္၀တ္၊ လူသားတို႕ကလည္း လူ႕က်င့္၀တ္ထိန္းသိမ္းၾကပါကုန္ေလာ့ ယေန႕မွစ၍ ငါသည္ တရားမေစာင့္ေသာ ရဟန္းရွင္လူတို႕ကိုစားေစမည္ဟူ၍ ျခိမ္းေျခာက္ျပီးလွ်င္ တရားေဟာ၍ဆုတ္ယုတ္က်ဆင္းေနေသာ သာသာနာေတာ္ကို ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ အႏွစ္တစ္ေထာင္တည္ရစ္ေအာင္ ခ်ီးေျမာက္ခဲ့၍ မာတလိနတ္သာ း ႏွင့္အတူ မိမိစံရာ တာ၀တိသာ နတ္ျပည္သို႕ျပန္သြားၾကသည္။
ထိုအခါမွ အစျပဳ၍ ဥသီနက မင္းၾကီးႏွင့္တကြ ရဟန္းရွင္လူတိုင္းသူျပည္သားအေပါင္းတို႕သည္ တရားေစာင့္ၾကကုန္လ်က္ ရဟန္းက်င့္၀တ္၊ မင္းက်င့္၀တ္၊ လူက်င့္၀တ္မ်ားႏွင့္အညီ က်င့္ၾကံေနထိုင္ၾကေလရာ အဆံုး၌နတ္ျပည္သို႕လားေရာက္ၾကရာကုန္သည္။ နတ္ေခြးၾကီး အကိုက္မခံၾကေလးေအာင္ ေကာင္းမြန္စြာ က်င့္နိုင္ၾကကုတ္၍ ေကာင္းရာဘ၀ေရာက္ၾကျပီးလ်င္ ခ်မ္းသာသုချပည့္၀ၾကပါေစ။
နတ္သား၊ နတ္သမီးအသစ္ေတြ မေရာက္လာသျဖင့္ သိၾကားမင္းသည္ ေရာက္မလာျခင္းအေၾကာင္းအရင္းကို ၾကည့္ရႈေလလွ်င္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းရွင္လူတို႕၏ အက်င့္ပ်က္စရိုက္ဆိုးမ်ားကို လႊမ္းမိုးေနသည္အတြက္ ငရဲျပည္မွာတိုးပြားေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ လူတို႕ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္လွ်င္ ေလာကလည္း ပ်က္ေတာ့မည္ သာသနာလည္းပ်က္ေတာ့မည္။ လူတို႕ကို ျခိမ္းေျခာက္၍ သာသနာ အႏွစ္တစ္ေထာင္ ဆက္လက္ တည္တံ့ေအာင္ ၾကံေဆာင္မွသာ သင့္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ျပီး မာတလိနတ္သားကို ေခၚ၍ အၾကံအစည္ကို တိုင္ပင္သည္။
သိၾကားမင္းသည္ မာတလိအား ၾကီးစြာေသာ ေခြးနက္ၾကီးအသြင္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ဖန္ဆင္း၍ ပန္းနီမ်ားကို လည္ပင္းတြင္ခ်ည္ထားျပီး ၾကိဳးငါးေခ်ာင္းျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္၍ သိၾကားမင္းကား မုဆိုအသြင္ဖန္ဆင္းျပီး ဖန္ရည္စြန္းေသာအ၀တ္ကို ၀တ္လ်က္ ပန္းနီနီကို ပန္ဆင္ျပီး ေလးျမားတို႕ကို ကိုင္စြဲလ်က္ ျမိဳ၏ အျပင္တစ္ယူဇနာအရပ္မွ ေန၍ ~~~~ေလာကၾကီးပ်က္စီးပါေတာ့မည္္~~~~ေလာကၾကီးပ်က္စီးပါေတာ့မည္ ~~~~ေလာကၾကီးပ်က္စီးပါေတာ့မည္္~~~~ ဟု သံနက္ၾကီးျဖင့္ အထိတ္တလန္႕ ေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့သည္။
ျမိဳ႕တံခါးအနီးသို႕ ေရာက္လွ်င္တစ္ဖန္ သံုးၾကိမ္ေအာ္ျပန္တယ္။ လူအေပါင္းတို႕သည္ မုဆိုးႏွင့္ေခြးနက္ၾကီး ကိုျမင္လွ်င္ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေျပးလႊားပုန္းေအာင္ၾကသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို မင္းၾကီးသိလွ်င္ ေၾကာက္လန္႕ကာ နန္ေတာ္တံခါးမ်ားကိုပိတ္ေစသည္။ ထိုအခါေခြးနက္ၾကီးသည္ ေရွ႕လက္ႏွစ္ဖက္တို႔ကို နန္းေတာ္ျပႆဒ္ေလသြန္ တံခါး၌ထားကာ ေဟာင္ေနေလသည္။ အသံသည္ အထက္ဘ၀ဂ္၊ ေအာက္အ၀ီစိတိုင္ေအာင္ ေရာက္၍ စၾကာ၀ဠာတစ္တိုက္လံုးပဲ့တင္ထပ္သြားသည္။
မင္းၾကီးသည္ ေၾကာက္ေၾကာက္ျဖင့္ သတိကိုထိန္းလ်က္ အို....မုဆိုးၾကီး၊သင့္ေခြးနက္ၾကီးဘာေၾကာင့္ ေဟာင္ပါသနည္း ဟုေမးသည္။ ျမတ္ေသာမင္းၾကီး ဆာမြတ္ေသာေၾကာင့္ ေဟာင္ပါသည္။ မင္းၾကီးက ဆာမြတ္လွ်င္ ထမင္းေကြၽးပါမည္ဟု ဆိုျပီး နန္ေတာ္ရွိထမင္းမ်ားကို ေကြၽးေစသည္။ ေခြးနက္ၾကီးသည္ တစ္လုတ္တည္းဟပ္၍ စားျပီးထပ္၍ေဟာင္ျပန္သည္။
ေနာက္ထပ္ ဆင္စာ၊ ျမင္းစာ ထမင္းတို႕ကို ေပးေစေကြၽးေစသည္။ တစ္လုပ္တည္းျဖင့္ ဟပ္၍ စားျပန္သည္။ထပ္၍ေဟာင္ျပန္ရာ တစ္ျပည္လံုးစုရံုး၍ ရသမွ်အစားအစာ တိုကို ေပးျပန္ သည္။စားျပီးေဟာင္မဲေဟာင္ျပန္သည္။ မင္းၾကီးသည္ ဤေခြးနက္ၾကီးသည္ ေခြးအစစ္မဟုတ္ေလာက္ ဤမုဆိုးသည္လည္း မုဆိုးအစစ္မဟုတ္ေလာက္ဟု စဥ္းစားလွ်က္ အို...မုဆိုးၾကီး...ဤေခြးနက္ၾကီးကား အဘယ္ေၾကာင့္ေဟာင္သနည္းဟု ထပ္မံေမးေလသည္။
ထိုအခါသိၾကားမင္းက အို..ျမတ္ေသာမင္းၾကီး ဤေခြးနက္ၾကီးကာ ထမင္းသားငါးတို႕ကို စားလို၍ ေဟာင္သည္မဟုတ္ေခ်။ လူသားကိုစားလို၍ ေဟာင္တာပါ။ မုဆိုးၾကီး သင့္ေခြးနက္ၾကီးသည္ လူျမင္သမွ်ကို စားမွာလား ဟုေမးသည္။ မင္းၾကီး...ဤေခြးနက္ၾကီးကား ရန္သူကိုသာစားပါလိမ့္မည္။ အဘယ္သူသည္ ေခြးနက္ၾကီး၏ ရန္သူျဖစ္ပါသနည္း။ မင္းၾကီး...မတရားအမႈကိုျပဳေသာသူ၊ အက်င့္စရိုက္ပ်က္ေသာသူတို႕သည္ ရန္သူျဖစ္၍ထိုသူတို႕ကိုသာ စားပါလိမ့္မည္ ဟုမင္းၾကီးအား ေျပာသည္။
ျမတ္ေသာမင္းၾကီး၊ ရဟန္းတို႕သည္ ဦးေခါင္းတံုးလ်က္ သပိတ္လက္ဆြဲကာ ကိုယ္၀ယ္ဒုကုဋ္တို႕ကို ၀တ္ရံု၍လယ္ယာတို႕ကိုထြန္လိမ့္မည္။ ထိုအခါ ေခြးနက္ၾကီး ငါ့လက္မွလြတ္ လိမ့္မည္။ လူတို႕သည္ ပစၥည္းဥစၥာျပည့္စံုပါလ်က္ အိုမင္းမစြမ္းေသာ မိဘတို႕ကိုမေကြၽးမေမြးကုန္၊ လူငယ္လူရြယ္တို႕သည္ မိဘတို႕အား အလြန္မိုက္မဲကုန္၏ ဟုေျပာၾကမည္။ ဆရာမယား၊ အေဆြခင္ပြန္းမယား။ ဦးရီးမယား၊ ဘေထြးမယား ျပစ္မွားက်ဴလြန္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုအခါ ေခြးနက္ၾကီး ငါ့လက္မွ လြတ္လိမ့္မည္။ ဤသို႕ ေျပာျပီးေနာက္ ေခြးနက္ၾကီးက မတရားေသာ အမႈမ်ားကို ျပဳေသာ ရဟန္းရွင္လူတို႕အား လိုက္ရွာသကဲ့သို႕ လုပ္ျပသည္းးလူမ်ားကို ထိတ္လန္႕ေစသည္။ လူအမ်ားအထိတ္တလန္႕ျဖစ္ေသာအခ်ိန္၌သိၾကားမင္းသည္ မိမိအသြင္ကို ေကာင္းကင္မွာ ထြန္းပေစျပီး ျမတ္ေသာမင္းၾကီး ငါသည္ မုဆိုးအစစ္မဟုတ္ သိၾကားမင္းျဖစ္ပါ၏ ဤရဟန္ရွင္လူအေပါင္းတို႕သည့္ အက်င့္ပ်က္စီးေနကုန္၏ သို႕ျဖစ္၍ ငါသိၾကားမင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ ရဟန္းရွင္လူတို႕ သည္တရားေစာင့္ၾကကုန္ေလာ့။ ရဟန္းေတာ္တို႕က လည္းရဟန္းက်င့္၀တ္၊ လူသားတို႕ကလည္း လူ႕က်င့္၀တ္ထိန္းသိမ္းၾကပါကုန္ေလာ့ ယေန႕မွစ၍ ငါသည္ တရားမေစာင့္ေသာ ရဟန္းရွင္လူတို႕ကိုစားေစမည္ဟူ၍ ျခိမ္းေျခာက္ျပီးလွ်င္ တရားေဟာ၍ဆုတ္ယုတ္က်ဆင္းေနေသာ သာသာနာေတာ္ကို ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ အႏွစ္တစ္ေထာင္တည္ရစ္ေအာင္ ခ်ီးေျမာက္ခဲ့၍ မာတလိနတ္သာ း ႏွင့္အတူ မိမိစံရာ တာ၀တိသာ နတ္ျပည္သို႕ျပန္သြားၾကသည္။
ထိုအခါမွ အစျပဳ၍ ဥသီနက မင္းၾကီးႏွင့္တကြ ရဟန္းရွင္လူတိုင္းသူျပည္သားအေပါင္းတို႕သည္ တရားေစာင့္ၾကကုန္လ်က္ ရဟန္းက်င့္၀တ္၊ မင္းက်င့္၀တ္၊ လူက်င့္၀တ္မ်ားႏွင့္အညီ က်င့္ၾကံေနထိုင္ၾကေလရာ အဆံုး၌နတ္ျပည္သို႕လားေရာက္ၾကရာကုန္သည္။ နတ္ေခြးၾကီး အကိုက္မခံၾကေလးေအာင္ ေကာင္းမြန္စြာ က်င့္နိုင္ၾကကုတ္၍ ေကာင္းရာဘ၀ေရာက္ၾကျပီးလ်င္ ခ်မ္းသာသုချပည့္၀ၾကပါေစ။
ညခင္းတရားအစစ္-အမွန္ခ်စ္-ႏွစ္ျခိဳက္က်င့္သံုးနိုင္ပါေစ။
အက်င့္သီလေစာင့္ထိန္းဖို႕ ေခြးနက္ၾကီးဥပမာေပးပံုက မွတ္သားစရာပါ