ခႏၱီတရား၊ သည္းခံျငား

ခႏၱီတရား၊ သည္းခံျငား၊ စိတ္ထားဘယ္သို႕ ျဖည့္သနည္း။


ငါးရာ့ငါးဆယ္ သရဘဂၤရဇတ္မွာ မင္းသံုးပါးနဲ႕ သိၾကားမင္းတို႕ ဘုရားအေလာင္းသရဘဂၤ ရေသ့ဆီ ေရာက္လာျပီး သိၾကားမင္းက ေမးခြန္းျပႆနာေမးပါတယ္။

ရွင္ရေသ့...ေလာကမွာ ဘယ္တရားကို ပယ္သတ္ရင္ တစ္ရံတစ္ခါမွ် မစိုးရိမ္ရသလဲ။

ဘယ္တရားကို ပယ္ရွားရင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမ္းသလဲ။

ေလာကမွာ ဘယ္သူေျပာဆိုတဲ့ ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စကားကို သည္းခံရပါ့မလဲ။

ဒီေတာ့ သရဘဂၤဂရေသ့က-

ေလာကမွာ ေဒါသကို ပယ္သတ္လိုက္ရင္ တစ္ရံတစ္ခါမွ် မစိုးရိမ္ရေတာ့ဘူး။

ေက်းဇူးကန္းမႈကို မျပဳရင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။

ကိုယ္ထက္သာတဲ့သူ၊ ကိုယ္နဲ႕တန္းတူသူ၊ ကိုယ္ေအာက္နိမ့္တဲ့သူတို႕ရဲ႕ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့စကားကို သည္းခံရမယ္။ အဲဒိလို သည္းခံျခင္းကို အျမတ္ဆံုးလုိ႕ သူေတာ္ေကာင္းေတြေျပာဆိုၾကတယ္။

ဘုရားအေလာင္းရဲ႕ အေျဖစကားၾကားေတာ့ သိၾကားမင္းက ေမးခြန္းထပ္ေမးျပန္ပါတယ္။

ရွင္ရေသ့ရယ္၊ ေလာကမွာ ကိုယ္နဲ႕တန္းတူ၊ ကိုယ္ထက္ျမတ္တဲ့သူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့စကားကို သည္းခံရတာေတာ့ ညည္းခံနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေအာက္နိမ့္သူရဲ႕ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့စကားကိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္သည္းခံနိုင္မွာလဲ။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကလည္း ျပန္ေျဖေပးပါတယ္။

ကိုယ္ထက္ျမတ္တဲ့သူရဲ႕ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့စကားကို သည္းခံတာက ေၾကာက္လို႕သည္းခံတာပဲ၊ ကိုယ္နဲ႕ တန္းတူသူရဲ႕စကားကို သည္းခံတာက်ေတာ့ တကယ္လို႕ သည္းမခံလိုက္ရင္ ငါ့ထက္သာေအာင္ ၾကံစည္အားထုတ္ျပဳလုပ္သြားမယ့္ အျပစ္ကိုျမင္လို႕ သည္းခံတာ။ ဒီသည္းခံျခင္း ႏွစ္မ်ိဳးက ျမတ္တဲ့ သည္းခံျခင္းေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ေအာက္နိမ့္တဲ့သူရဲ႕ စကားကို သည္းခံနိုင္မွ အျမတ္ဆံုးသည္းခံျခင္းလို႕ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ေျပာၾကတယ္ လို႕ ျပန္ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။

ေဒါသကို ေျပေပ်ာက္ေစနိုင္ေသာ သည္းခံျခင္းတရား ကိုလက္ကိုင္ထားနုိင္ရန္ မွာ အမွန္ပင္မလြယ္ကူပါ။ သို႕ေသာ္ သည္းခံျခင္းကို ခ်က္ျခင္းမျဖည့္က်င့္ နိုင္ေသးရင္ေတာင္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေဒါသကို ထိန္းနိုင္ရပါမယ္။ ေဒါသျဖစ္လာတဲ့အခါ ေဒါသရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေလးကို ဆင္ျခင္ေနလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း ေဒါသက ေလ်ာ့သြားပါလိမ့္မယ္။အာရံုဆိုးတစ္ခုခုကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ဖန္တီးလာတဲ့အခါ ငါ ခႏၱီပါရမီျဖည့္ဖို႕အတြက္ ဖန္တီးေပးေနတာ ဘာပဲေျပာေျပာ ငါ့ကို ပါရမီျဖည့္ေပးေနသူပဲလို႕ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းလိုက္ရင္လည္း သည္းခံဖို႕အတြက္ တရားအသိ အားေတြ ၀င္လာပါလိမ့္မယ္။

၀ိပႆနာသေဘာနဲ႕ ၾကည့္လိုက္ရင္လည္း ေလာကမွာ ဘာမွမျမဲပါဘူး၊ သူလည္းမျမဲပါဘူး ကိုယ္လည္း မျမဲပါဘူး၊ မျမဲတာကို မျမဲဘူးလို႕ ၀ိပႆနာသေဘာနဲ႕ သိလိုက္ပါ။


မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ႕ ေဒါသအျပစ္ လကၤာေလးရွိပါတယ္။

ရုပ္ရည္ဆင္းပ်က္၊ အိပ္စက္မေပ်ာ္၊
က်ိဳးေသာ္မရ၊ ေဘာဂေျခြေရြ၊
မိတ္ေဆြပ်က္ျပား၊ အပါယ္လား၊
ခုႏွစ္ပါးေကာဓ အျပစ္တည္း။

လူမိုက္အမႈ၊ ငါျပန္ျပဳလွ်င္၊သူလိုငါလဲ၊ လူမိုက္ပဲဟု၊ စိတ္ထဲေတြးဆ၊ ေအးျမျမႏွင့္ ေဒါသမထြက္စိတ္မပ်က္ သက္သက္အနာခံသတည္း။

ေဒါသမ်ားေျပေပ်ာက္ေစရန္ ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ေဒါသအျပစ္ လကၤာေလးကို အလြတ္ရေအာင္က်က္မွတ္၍ လိုက္နာၾကည့္ရေအာင္ေနာ္။

ညခင္း
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။