ဘုရားလက္ထက္ေတာ္တုန္းက ရဟန္းတစ္ပါးက ဒီကေန႕ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္တရား ေဟာမယ္ ဘုရား…ၾကြေတာ္မူၾကပါ။ ဒီလိုဖိတ္တယ္…ဘုရွားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး သတင္းသံုးေတာ္မူတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးေတြမွာ တရားဓမၼာရံုးၾကီးေတြဆိုတာရွိတယ္… တခါတခါမွာ အဲဒီလိုပဲ ကိုယ္ေနာက္ေၾကာင္းေလးေတြျပန္ျပန္ေဟာမယ္ဘုရား ဆိုတဲ့အခါမွာ ေဘးက ကိုယ္ေတာ္ေတြက ၀ိုင္းအံုးလိုလာၾကတယ္…နာၾကတယ္…သူတို႕ေတြက တရားအားထုတ္လို႕ ေလးမဂ္ေလးဖိုလ္ရ အဘိဥာဥ္တန္းခိုးေတြပါရေတာ့ ကိုယ္ေနာက္ေၾကာင္းေတြ ျပန္ျမင္ၾကသတဲ့ ….
ဒီကေန႕ပဲလည္း ဒီကိုယ္ေတာ္က ေၾကညာေနျပီး…တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းကိုျပန္ေျပာင္း ေဟာမယ္…ၾကြေတာ္မူၾကပါ ဆိုေတာ့ အသီးသီး ဓမၼာရံုထဲ ၀င္လာၾကတာ ကိုယ္ေတာ္ေတြ မနည္းဘူးတဲ့…တရားေဟာ့မဲ့ကိုယ္ေတာ္က မေခပါဘူးတဲ့ အသိတိ သာ၀က၀င္ပဲ အသိတိဆိုတာ ၈၀ လို႕ အဓိပၸါယ္ရတယ္…ဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးရဲ႕ လက္၀ဲေတာ္က ၄၀ လက္ရာေတာ္က ၄၀ တစ္ခါတေလ အျပည့္အစံု သတင္းစံုျပီဆိုရင္…အဲသလိုပဲ…ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး လက္ယာေတာ္ဲဘက္က ရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးအမႈျပဳျပီး တန္းလိုက္တာအပါး၄၀ လက္၀ဲဘက္က ရွင္ေမာဂလာန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး အမႈးျပဳျပီး စဥ္တန္းလိုက္တာ အပါး ၄၀ ဟိုဘက္၄၀ ဒီဘက္ ၄၀ တန္းလိုက္တာ အသီတိ ၈၀ ရွိတဲ့သတဲ့။
အခုဒီကိုယ္ေတာ္က အသိတိ အပါး၈၀ ထဲပါ၀င္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ပဲ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး ရဲ႕ အပါး ၈၀ရွိတဲ့အနက္ ၃၉ ပါးေျမာက္ေပါ့။ ေမာဂါရာဇ ရဟန္း လိုအမည္တြင္ပါတယ္။ သူဘာလုပ္တတ္လည္းဆိုရင္ သကၤန္းကို ေဟာင္းေဟာင္းႏြမ္းႏြမ္း၀တ္တတ္တာတဲ့။ သကၤန္းတို႕ဘာတို႕ အသစ္ရရင္ သူမ၀တ္ဘူး သူက အေဟာင္းပဲ ၀တ္သတဲ့ အသစ္ဆိုရင္ သူရတဲ့ ဥစၥာ သူမ်ားကို ေပးသတဲ့။ အရွင္ဘုရား အေဟာင္းအႏြမ္းေလးမ်ားရွိရင္ ေပးပါ။ စြန့္ပါ လို႕ ေျပာသတဲ့။ ဒီကိုယ္ေတာ္က အကုန္လံုး ေဟာင္းေဟာင္းႏြမ္းႏြမ္းစုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ေတြၾကီး ၀တ္တတ္တယ္၊ ေနတတ္တယ္၊ ထိုင္တတ္တယ္တဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးက သူ႕ကို ဧတဒ္ ဘြဲ႕ထူးေတာင္ေပးသတဲ့ ငါဘုရား သာသနာတြင္းမွာ သကၤန္းကို စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္၀တ္တတ္တဲ့ေနရာမွာ သူကအသာဆံုးတဲ့။ အဲဒီလိုဘြဲ႕ေပးသတဲ့။ သူ႕မွာ အသစ္ေတြရွိရင္ မ၀တ္တတ္ဘူး၊ သူမ်ားေပးအသစ္ေတြေပးျပီး သူမ်ား အေဟာင္းေတြေတာင္းတာတဲ့ေနာ္။
တရားေဟာမယ္ ဆိုျပီး ကိုယ္ေတာ္ေတြစံုတာနဲ႕ တရားပြဲစပါတယ္။တပည့္ေတာ္က ဟိုးလြန္ေလျပီးေသာ အတိတ္ကာလတုန္းက တပည့္ေတာ္ သူဆင္းရဲကေလးပါဘုရား ဟို အတိတ္ကာလ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္က သူဆင္းရဲေလးပါဘုရား။ ဆင္းရဲတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ ဆင္းရဲေတာ့ ဇရပ္မွာ ေနရတယ္ဘုရား။ အဲဒီဇရပ္မွာပဲ ေနထိုင္ျပီး ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ ဒီလိုေနလာခဲ့တာတဲ့။ အဲဒီလိုနဲ႕ စားေသာက္ေနလာခဲ့တာၾကာေတာ့ ဇရပ္ဟာ ညစ္ႏြမ္းသြားတာေပါ့။ ခ်က္ျပဳတ္စားတဲ့ ဆီအိုးေတြဘာေတြနဲ႕ ဆိုေတာ့ မႈိင္းေတြတက္ျပီး ဇရပ္ၾကီးတစ္ခုလံုး ညစ္ေထးေထးၾကီးျဖစ္ေနတယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႕ ဒါၾကီးလည္း မေကာင္းေတာ့ပါဘူး ဒီဥစၥာၾကီး မီးရႈိ႕ပစ္လိုက္မယ္ တတ္နိုင္တဲ့သူက အသစ္ေဆာက္လိမ့္မယ္ေပါ့။ သူ႕စိတ္ကူးနဲ႕ အဲဒီ ဇရပ္ကိုမီးရႈိ႕ ပစ္လိုက္တယ္တဲ့။
သူ႕ပါသူေန အေကာင္းသားနဲ႕ေနာ္။ အဲဒီ ဟာက ဒုကၡမ်ားသြားတာ သံဃိက ဇရပ္လည္းဆိုေတာ့ အျပစ္ၾကီးတာကိုး။ အဲဒီ အျပစ္ေၾကာင့္တဲ့ အဲဒီဘ၀က ေသေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ အ၀ီစိက်ရတယ္…နစ္နာလိုက္တာေနာ္။ ဆင္းရဲတဲ့ အထဲ အသိဥာဏ္က မြဲ အသိဥာဏ္က မြဲေတာ့ ထင္ရာေလ်ာက္လုပ္မိတာ.။အခု ဒုကၡေတြမ်ားကုန္ျပီ အ၀ီစိက်သတဲ့။အ၀ီစိမွာ ဒုကၡေတြခံရျပီး အဲဒီကလြတ္ေတာ့ အပါယ္ေလးဘံုေရာက္ပါတယ္။ ျပိတၱာဘ၀ေရာက္ျပီး အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္ေတြနဲ႕ ျပိတၱာဘ၀မွာလည္း ဘ၀ေပါင္း ၅၀၀။ အဲဒီဘ၀က လြတ္ျပန္ေတာ့ လူ႕ဘ၀ေတာ့ ေရာက္ပါရဲ႕။ ေျခလက္အဂၤါ မစံုတဲ့ ဘ၀တြင္ ျဖစ္ရျပန္သတဲ့။ လူဘ၀တြင္လည္း ကိုယ္လက္အဂၤါမစံုတဲ့ ဘ၀ ၅၀၀တဲ့။ နစ္နာလိုက္တာေနာ္။ လုပ္တုန္းကေတာ့ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ ခံရေတာ့ အၾကိမ္ ၁၀၀ မကဘူးေနာ္။
မိမိတို႕က်ဴးလြန္ထားေသာ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ အညစ္အေက်းမ်ားသည္ တစ္ေန႔တြင္ ဧကန္မုခ်ဆိုက္ေရာက္လာမည္။ေကာင္းကင္မွာေျပးပုန္းေသာ္လည္းမလြတ္၊ ေျမေအာက္လွိဳဏ္ေခါင္း တြင္၀င္ပုန္းလည္းလြတ္လမ္းမရွိ၊ ေရထဲသို႔ေျပး၀င္လဲ လြတ္စရာအေၾကာင္းမရွိ၊ ေေတာင္ကုန္းေပၚေျပးတက္လည္း လြတ္ရိုးထံုးစံမရွိေပ။ ကိုယ္ျပဳတဲ့ ကံ ကိုယ္ထံျပန္ ခံစံၾကရမည္ လို႕ ဒါေၾကာင့္လည္း ဆိုခဲ့ၾကတာေနာ္။ ဘ၀ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာက ပီးခဲ့တာေတြေတာ့ မသိနိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ ေရွ႕ဆက္ရမဲ့ ခရီးလမ္းေတြမွာေတာ့ မသိလို႕မွားတာေတြ သိသိခ်ည္းနဲ႕ မွားတာေတြ မရွိေအာင္ အသိဥာဏ္ဦးစီးျပီး ေနထိုင္ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဒီဇာတ္လမ္းေလးက သက္ေသျပဳေနပါတယ္။
ညခင္း
တရားအစစ္-အမွန္ခ်စ္-ႏွစ္ျခိဳက္က်င့္သံုးနိုင္ပါေစ။
0 - Comment:
Post a Comment