ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္တုန္းက သူေဌးတစ္ေယာက္က သူ႕အိမ္နားမွာ ရြ႕ံဗြက္အိုင္တစ္ခုရွိတဲ့အတြက္ လူေတြ သြားေရးလာေရး ခက္ခဲေနတာကို ၀ရံတာက ေနျမင္ေနရလို႕ ဘယ္သူမွ မသံုးတဲ့ ႏြားေခါင္းရိုးၾကီးကိုခ် ထားျပီး တံတားအျဖစ္ ခင္းေပးလိုက္တယ္။ လူေတြက ႏြားေခါင္းရိုးၾကီးကို နင္းနင္းျပီး သက္သက္သာသာ သြားလာ ေနၾကတာကို သူေဌးက ၀မ္းသာေနပါတယ္။
ညေနေစာင္း အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူေဌးက လမ္းေလ်ာက္ထြက္လာရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျမစ္ထဲမွာ အ၀တ္မပါပဲ ေရခ်ိဳးေနတာ ျမင္ရလို႕ ေနာင္ေျပာင္လိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ယူျပီး ၀ွက္ထားလိုက္ပါတယ္။ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ွက္တဲ့ ေနရာကို ျမင္ရေပမယ့္လည္း အ၀တ္မပါဘဲ ေရခ်ိဳးေနၾကတာမို႕ မလုပ္ဖို႕ ေတာင္းပန္ရံုကလြဲျပီး ဘာမွ်မတတ္နိုင္ၾကေတာ့ ေနေရာင္ေပ်ာက္ေအာင္ ေစာင့္ျပီးေရစိမ္ေနၾကရပါတယ္။
သူေဌးဟာ သူ႕လုပ္ရပ္ကိုၾကည့္ျပီး ေက်နပ္ေနပါတယ္။ ညပိုင္းေရာက္ေတာ့ သူေဌးရဲ႕တူေတာ္ေမာင္က ဘုရင့္ ဘ႑ာတိုက္ေဖာက္ခိုးျပီး ပစၥည္းေတြကို သူေဌးအိမ္ကို သယ္လာခဲ့တဲ့အခါ တာ၀န္ရွိသူေတြက လက္ပူးလက္ၾကပ္မိသြားလို႕ သူေဌးေရာ၊ သူခိုးပါ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္သင့္ၾကပါေလေရာ (ညတြင္းခ်င္း ကြပ္မ်က္ခံရပါေလေရာ၊ သူေဌးက ကြပ္မ်က္ခံရခါနီးမွာ တစ္ေနတာရဲ႕ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ကို စဥ္းစားရင္း ေသရတာမို႕ ဘုမၼစိုးနတ္မင္းၾကီးျဖစ္သြားပါတယ္။
ဘုမၼစိုးနတ္မင္းၾကီးဟာ သြားလိုရာကို ဖ်က္ခနဲေတာင္ ေရာက္နိုင္တဲ့ အျဖဴေရာင္ နတ္ျမင္းပ်ံၾကီးတစ္ေကာင္ ရထားတဲ့အျပင္၊ အလြန္လ်င္ျမန္တဲ့ တန္ခိုးသတၱိေတြေၾကာင့္ နတ္အခ်င္းခ်င္းရဲ႕ေလးစားမႈကိုလည္း ခံယူရပါတယ္။ ဘုမၼစိုးနတ္မင္းၾကီး အဲသလို တန္ခိုးဣဒၶိပါတ္ေတြနဲ႕ျပည္စံုေပမယ့္လည္း ခႏၶာကိုယ္မွာေတာ့ အ၀တ္မပါပါဘူးတဲ့။
သူေဌးရဲ႕ တစ္ေနတာလုပ္ငန္းစဥ္ထဲမွာ မျဖစ္စေလာက္လမ္းခင္းခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္က ဘုမၼစိုးဘ၀နဲ႕ နတ္ျမင္းပ်ံကို ရသလို၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေနာက္ေျပာင္တဲ့ အကုသိုလ္က လည္း အ၀တ္မပါတဲံ နတ္အျဖစ္ကို ဖန္တီးေပးလိုက္ပါတယ္။ သူေဌးမွာ ေစာေစာက ျပဳထားတဲ့ ကုသိုလ္ေတြရွိပါတယ္။ သို႕ေပမဲ့ လည္း ႏြားအိုက ျခံတံခါးအ၀မွာ အိပ္ေနတာမို႕ တံခါးဖြင့္တာနဲ႕ အရင္ထြက္လာသလို၊ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ ေတြက အက်ိဳးေပးတာ အံ့ၾသစရာ၊ သံေ၀ဂယူစရာ၊ ဆင္ျခင္စရာပါ။ ဒီေန႕နံနက္ သူေဌး၊ ညေရာက္ေတာ့ ကိုယ္တံုးလံုး ဘုမၼစိုးမဟုတ္ပါလား။
လူတစ္ေယာက္မွာ ကိုယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမႈအရာေတြကို အခ်ိန္တိုင္းျပဳလုပ္ေနၾကပါတယ္။ ျပဳလုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ (ကာယကံ)၊ ေျပာဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ (-၀စီကံ)၊ ၾကံစည္တဲ့ (မေနာကံ) ေတြဟာ ျပန္လည္ရရွိလာမယ့္ ဘ၀ပံုရိပ္ အရင္ အႏွီးေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ လူသားတိုင္း သတိထားသင့္ပါတယ္။
ညေနေစာင္း အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူေဌးက လမ္းေလ်ာက္ထြက္လာရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျမစ္ထဲမွာ အ၀တ္မပါပဲ ေရခ်ိဳးေနတာ ျမင္ရလို႕ ေနာင္ေျပာင္လိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ယူျပီး ၀ွက္ထားလိုက္ပါတယ္။ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ွက္တဲ့ ေနရာကို ျမင္ရေပမယ့္လည္း အ၀တ္မပါဘဲ ေရခ်ိဳးေနၾကတာမို႕ မလုပ္ဖို႕ ေတာင္းပန္ရံုကလြဲျပီး ဘာမွ်မတတ္နိုင္ၾကေတာ့ ေနေရာင္ေပ်ာက္ေအာင္ ေစာင့္ျပီးေရစိမ္ေနၾကရပါတယ္။
သူေဌးဟာ သူ႕လုပ္ရပ္ကိုၾကည့္ျပီး ေက်နပ္ေနပါတယ္။ ညပိုင္းေရာက္ေတာ့ သူေဌးရဲ႕တူေတာ္ေမာင္က ဘုရင့္ ဘ႑ာတိုက္ေဖာက္ခိုးျပီး ပစၥည္းေတြကို သူေဌးအိမ္ကို သယ္လာခဲ့တဲ့အခါ တာ၀န္ရွိသူေတြက လက္ပူးလက္ၾကပ္မိသြားလို႕ သူေဌးေရာ၊ သူခိုးပါ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္သင့္ၾကပါေလေရာ (ညတြင္းခ်င္း ကြပ္မ်က္ခံရပါေလေရာ၊ သူေဌးက ကြပ္မ်က္ခံရခါနီးမွာ တစ္ေနတာရဲ႕ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ကို စဥ္းစားရင္း ေသရတာမို႕ ဘုမၼစိုးနတ္မင္းၾကီးျဖစ္သြားပါတယ္။
ဘုမၼစိုးနတ္မင္းၾကီးဟာ သြားလိုရာကို ဖ်က္ခနဲေတာင္ ေရာက္နိုင္တဲ့ အျဖဴေရာင္ နတ္ျမင္းပ်ံၾကီးတစ္ေကာင္ ရထားတဲ့အျပင္၊ အလြန္လ်င္ျမန္တဲ့ တန္ခိုးသတၱိေတြေၾကာင့္ နတ္အခ်င္းခ်င္းရဲ႕ေလးစားမႈကိုလည္း ခံယူရပါတယ္။ ဘုမၼစိုးနတ္မင္းၾကီး အဲသလို တန္ခိုးဣဒၶိပါတ္ေတြနဲ႕ျပည္စံုေပမယ့္လည္း ခႏၶာကိုယ္မွာေတာ့ အ၀တ္မပါပါဘူးတဲ့။
သူေဌးရဲ႕ တစ္ေနတာလုပ္ငန္းစဥ္ထဲမွာ မျဖစ္စေလာက္လမ္းခင္းခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္က ဘုမၼစိုးဘ၀နဲ႕ နတ္ျမင္းပ်ံကို ရသလို၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေနာက္ေျပာင္တဲ့ အကုသိုလ္က လည္း အ၀တ္မပါတဲံ နတ္အျဖစ္ကို ဖန္တီးေပးလိုက္ပါတယ္။ သူေဌးမွာ ေစာေစာက ျပဳထားတဲ့ ကုသိုလ္ေတြရွိပါတယ္။ သို႕ေပမဲ့ လည္း ႏြားအိုက ျခံတံခါးအ၀မွာ အိပ္ေနတာမို႕ တံခါးဖြင့္တာနဲ႕ အရင္ထြက္လာသလို၊ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ ေတြက အက်ိဳးေပးတာ အံ့ၾသစရာ၊ သံေ၀ဂယူစရာ၊ ဆင္ျခင္စရာပါ။ ဒီေန႕နံနက္ သူေဌး၊ ညေရာက္ေတာ့ ကိုယ္တံုးလံုး ဘုမၼစိုးမဟုတ္ပါလား။
လူတစ္ေယာက္မွာ ကိုယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမႈအရာေတြကို အခ်ိန္တိုင္းျပဳလုပ္ေနၾကပါတယ္။ ျပဳလုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ (ကာယကံ)၊ ေျပာဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ (-၀စီကံ)၊ ၾကံစည္တဲ့ (မေနာကံ) ေတြဟာ ျပန္လည္ရရွိလာမယ့္ ဘ၀ပံုရိပ္ အရင္ အႏွီးေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ လူသားတိုင္း သတိထားသင့္ပါတယ္။
တရားအစစ္-အမွန္ခ်စ္-ႏွစ္ျခိဳက္က်င့္သံုးနိုင္ပါေစ။
ကိုယ္ျပဳေသာကံ ကိုယ့္ထံျပန္လာမည္. . . . ဆိုတဲ့ အတိုင္းေပါ့